"බෙයාර්..!"
ඔම්මගේ හඩට අනික් පැත්ත හැරුනු ජිමිනිගේ වගෙම ජිමිනිව දැක්ක ඔම්මගෙ අප්පගේ මූන පුදුමෙන් පිරිලා ඊලගට හිනාවකින් පිරුනේ මාව පුදුමෙනුත් පුදුම කරලයි...
"මේ ජිමින් පුතානේ..අපි ඒත් බැලුවා අපේ පුතාගේ අතින් අල්ලන් ඉන්නේ කවුද කියලා.."
"මෙයාද ආන්ටිගේ පුතා.."
"ඔව්..."
"ඔහ්..හැපි බර්ත් ඩේ ටේහියුන්..."
එක සැරේම මගේ දකුනු කම්මුල පෙක් කල එයා මට විශ් කරද්දි මගේ මූන බෙරි වෙලා ගියේ පිටකෙනෙක් ඉබලා නැති තැනකට මගේ මූනේ තිබුනේ දකුනු කම්බුල නිසයි..
"දැන් ඉතින් මගේ ෆියුචර් හබීට කෙලින්ම ලිප්ස් දෙක තමයි.."
ජිමිනි කිස් කල කම්මුල අල්ලන් එහෙම මිමිනුව මන් ඒ අත අත්හැරලා ඔම්මයි අප්පයි ලගට ගියා..
"ඔයා ජිමින් පුතාව දන්නවද බෙයාර්.."
"මන්~මන්.."
"එයා මාව දන්නෙ නෑ ආන්ටි..ඒත් මන් පැරිස්වල ඉදලා සෝල්වලට ආ දවසේ එයාර්පෝට් එකේදී මෙයාව මුනගැහුනා."
"ඊට පස්සෙ අද මෙහෙදි මුන ගැහුනා.ඒත් මන් මෙයාව දන්නේ නෑ..ඔම්මයි අප්පයි දන්නවද මෙයාව..."
"මොකෝ අපි නොදන්නේ..මෙයා ඔයාගෙ අප්පගේ බෙස්ට් ෆ්‍රෙන්ඩ්ගේ පුතා.තව~"
"ආන්ටි ඔයාලා නිව් ඉයර් එකට කොහෙහරි යන්නද හිතන් ඉන්නේ..."
"නෑ පුතා ඇයි..?"
"නෑ ඩිනර් එකට අපේ ගෙදර එන්න කියන්න...මන් ඔම්මටයි අප්පටයි කියන්නම් ඒ ගැන.."
"ම්..හොද අදහසක්..බෙයාර්..ඔයාගේ අකමැත්තක් නෑ නේද..."
ඔම්මයි අප්පයි බලාපොරොත්තු සහගතව එහෙම අහද්දි මන් ජිමින් දිහා බැලුවා..
එයා පපී අයිස් වලින් මන් දිහා බලන් ඉද්දි බෑ කියන්න බෑ හිතුන නිසා ඩිනර් එකට එයාලගේ ගෙදර යන්න මන් කැමති වුනා..
"යස්..."
'එයා හරිම ශෝයී දෙයියනේ..."
සතුටින් පිරුනු ඒ මූන දිහා බලාගෙන මගේ හදවත දොඩමලු වෙද්දි රතු නොවී ඉන්න උපරිම උත්සහා කල මන් ෆෝන් එක අරන් එතනින් පැත්තකට ගියා..
✍️taehyung-💗
