"ඕ...ඔයාලට ඉන්නේ හරිම ලස්සන පුතෙක්නේ..."
"ඔයාලටත් එහෙමනේ අනේ..."
"අපෝ මේයානම් ලස්සනයි තමා..ඒත් එයා හෙන කුකුලා.."
"අනේ යන්න..ඒ අහිංසකයට කතා හදන් නැතුව..."
*හොද අහිංසක..පෙන්නැද්ද මටම පැනි පෙරන විදිහ...*
ජිමිනිගේ අතත් අල්ලන් එයාව වර්නනා කරන අපේ ඔම්මයි ජිමිනියි දිහා බලන් මන් එහෙම හිතුවා..
"එයාගේ අහිංසකකම මන්නේ දන්නේ... ඇහැට කනට පේන කෙනෙක් දැක්කොත් බැල්ම දානවා.."
"අනේ යන්න නිකන් බොරු කියන්නැතුව.. ජිමින් පුතා ගැන අපි හොදට දන්නවනේ..."
"දැක්කද ඔම්මා..ඒකට තමයි කියන්නේ විශ්වාසේ කියලා.."
"හාකෝ හාකෝ..."
ජිමිනි පාබෝගේ කොන්ඩේ අවුස්සලා පිටට තට්ටුවක් දැම්ම මිසිස් පාර්ක් හිනාවෙද්දි අනිත් අයත් ඒ හිනාවට එකතු වුනා..
කතාවෙම් කතාව කට්ටියම කෑම කාලා ඉවර වෙලා එක එක මාතෘකා යටතේ දිගට දිගට කතා කරලා අපි දැන් ලොකු ලමයි කියද්දිම මගේ ඔලුව වටේ තරු කැරකෙන්න ගත්තා..
ඉතින් මන් පොඩි ඈනුමක් ඇරලා ශේප් එකේ ෆෝන් එක සාක්කුවෙන් එලියට අරන් ඒකට අවදානය දෙද්දි,
"එනවද යන්න මගේ රූම් එකට?"
කියලා ජිමිනි පාබෝ ඇහුවා..
හොදාආ....යි..දැන් මන් මොකක්ද කියන්න ඕනී මන් ඔම්ම දිහා උදව් ඉල්ලන බැල්මක් දැම්මත් එයා මාව පාවා දීලා,
"ඔයාට කම්මැලිත් ඇතිනේ ජිමිනි එක්ක යන්න..."
"ඔව් පුතා."
වැඩි හිටියෝ හැමෝම එහෙම කියද්දි තවත් එතන රැදෙන්න බැරි නිසා මන් නැගිටලා ජිමිනි එක්ක එයාගේ රූම් එකට
ගියා..
✍️taehyung-💗
