စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော မိန်းမပျိုလေးအဖြစ် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း

126. အေးစက်ပြီး မှောင်မိုက်နေသော မိုအိမ်တော်၏ နှက်သစ်ကူးအကြို

"ဖက်ထုပ်တွေ ယူလာခဲ့ပါ။ တို့ ဖေဖေကို သွားကြည့်မယ်" 

နှစ်သစ်ကူးအကြိုနေ့မို့ မိသားစုအားလုံး ပျော်ရွှင်စွာ စုရုံးနေသင့်တယ်။  သို့သော် အခုလိုမျိုး ကြုံခဲ့ရပြီး ဖေဖေက စိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ 

မို့ရွှီတုန်း ပြတင်းပေါက်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။  မီးပုံးများသည် အခုမှ ချိတ်ထားတာ ဖြစ်ပြီး တောက်ပနေခဲ့သည် ။  ပုံမှန်မိသားစုတွေ ဒီအချိန်ဆို ညစာစားပြီးသွားလောက်ပြီး ။

ဒီနေ့တော့ သူမ ဘယ်လိုခံစားနေရတယ်ဆိုတာ မဖော်ပြနိုင်ခဲ့ပါဘူး။  ဆင်ခြင်ဥာဏ်အရဆိုလျှင် အဒေါ်ဖန်သည် အရေးပါသည့် အနေအထားသို့ ပြန်တက်လာနိုင်ခြေသည် လက်တွေ့တွင် မဖြစ်နိုင်ပေ။ 

မို့ရွှီတုန်း သက်ပြင်းချလိုက်​သည် ။  သို့သော် သူမ၏ ရင်ဘတ်သည် တင်းကျပ်လာသည်။  ဒါဟာ သူမ မဖော်ပြနိုင်တဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုပင် ။  သူမသည် လေးလံခြင်းနှင့် တင်းမာခြင်းတို့ကို ခံစားခဲ့ရပြီး သူမကိုယ်သူမ ပျော်ရွှင်အောင် မစွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့ပါ။  ယင်းအစား သူမသည် အနည်းငယ် စိတ်ဓာတ်ကျနေခဲ့သည်။  ဒါကိုတကယ်ဆွေးနွေးကြမယ်ဆိုရင် အဒေါ်ဖန်က ကလေးကိုသတ်ခဲ့တဲ့သူဖြစ်ပေမဲ့ သူမလည်း အဲဒီထဲမှာ ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ 

သူမအတွက်သာမဟုတ်ရင် သူ့အဖေက ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကလေးလေးတစ်ယောက် ရနိုင်မှာပါ။ အဖေမှာ ကလေးတွေ အရမ်းနည်းတယ် ။

ဒါပေမယ့် အခြေအနေက ဒီလိုထပ်ဖြစ်ရင်၊ သူမဟာ ဒီအတိုင်းပဲ ထပ်လုပ်မှာပဲ။

အဒေါ်ဖန်နဲ့ သူ့သမီးတို့လို တစ်ဖက်တည်းမှာ သူမ ဘယ်တော့မှ ရပ်တည်မှာ မဟုတ်ဘူး။  သူတို့က သူမကို အချိန်တိုင်းသေစေချင်ပြီး သူမအနားမှာ ရပ်တည်နေရုံနဲ့ ဘာမှမလုပ်ပေးပါဘူး။ 

ကလဲ့စားချေခြင်းအတွက် သူမပြန်လည်မွေးဖွားခဲ့သည်။  မလိုအပ်တဲ့ ကြင်နာမှုတွေက သူ့ကိုယ်သူ အကြီးကျယ်ဆုံး ထိခိုက်နစ်နာစေနိုင်တယ်။  သူမ၏ အတိတ်ဘဝတွင် သူမ၏ အသွေးအသားသည် မီးထဲတွင် ပြာဖြစ်သွားသည်။  ဒီဝေဒနာကို ထပ်ပြီး မဖြတ်သန်းနိုင်တော့ဘူး!