İSMİ LAZIM DEĞİL

6.Bölüm

Başımın ağrısından dolayı uyandım. Yüzümü yastığa sürttüğümde burnuma odunsu bir okadar da huzur veren bir koku ile gözlerimi açtım. Nerede olduğumu anlamaya çalıştım etrafa boş bakışlar atıyordum. Başımı öne eğdiğimde gördüğüm şey ile şaşkına döndüm. Komple çıplaktım! Şaka mı bu? Bu bir şaka ise hiç komik değil! Bilmediğim bir evde ve bir erkeğin yatağında uyanıyorum tek dileğim sarhoşluğumu kullanıp benden etkilenmemiş olması. Tanrım lütfen böyle bir şey olmamış olsun! Hızlıca yataktan kalkıp etrafa baktım giyinebileceğim bir kıyafet var mı diye. YOK! Erkek kıyafetinden başka bir şey yok! Birinin gelme ihtimaline karşı hızlıca duş aldım. Orda gördüğüm ilk havluyu vücuduma sarıp çekmeceleri karıştırmaya başladım. Sonunda boxerları gördüm. Temiz olandan bir tane alıp giyindim. Ne yapabilirim başka çarem yok külotsuz mu gezeyim?! Hızlıca dolabı açıp içlerinden siyah bir tişört giydim. Tişört bana çok bol gelmişti , aynı zamanda da dizimin bir tık üstündeydi. Şortlara, eşofmanlara baktım ama üzerime giysem bile üstümde duramayacak şeylerdi. Hayır, ipleri olsa çekip sıkacağım ama ipleri de yok ki! Saçımı güzelce tarayıp elimle dağıtıp ayna karşısına geçtim. Ah Ada, makyajsız bile çok güzel olduğun için genlerine şükretmen gerek. Kapıyı yavaşça açıp koridorda biri var mı diye baktım. Alt katta çatal bıçak sesleri geliyordu. Ne yapsam gitsem mi? Gitsem ne dicem? Aptal Ada aptalsın sen! Kendine gel sakin ol ve gayet rahat davran! Derin bir nefes alıp merdivenlerden yavaşça aşağı indim. Büyük bir masada arkası bana dönüp bir şekilde oturan bir erkek vardı. Kahvesini yudumluyordu. "Orda boşuna bekleme acıkmışsındır, gel kahvaltı et." Diye nazikçe bir teklifte bulundu. Yani en azından bir katilin eline düşmemişim. Bir dakika! Yatağın yanında ki masaya baktım mı ben? Ya ben escort sanıp birlikte olduysa ve oraya para bıraktıysa?! Tamam flörtöz biriyim ama daha önce hiç cinsel birlikteliğim olmadı. Ama her ihtimali düşünmeliyim. Bana tekrar seslendi bu sefer yerimden sıçarım "Gel hadi kahven soğuyacak kahvaltı sonrasında da ilaç iç ağrına iyi gelir" Bir katil bukadar iyi olamaz herhalde diye düşünüp yavaşça orays doğru yürümeye başladım. Masaya doğru giderken bir yandan da tişörtü elimle aşağıya doğru çekiştirmeye çalışıyordum. Başım öne eğik biçimde masaya oturup yüzüne bakmadan hızlıca konuşmaya başladım. "Bak gerçektende özür dilerim. Sana ne yaptım bilmiyorum ama sarhoştum! Hem sen sokakta bıraksaydın ya beni neden evine getirdin ki?"  adama bir anda çıkıştım. Gerçektende aptalım ben! Adam sana nazikçe yaklaşıyor ve sen ergenler gibi kızıyorsun. Gülmeye başladı. O güldükçe ben gerildim, tırnaklarımla oynamaya başladım. Gülmesi kesildi. "Ada, benim" dedi. Kafamı yavaşça kaldırdım ve karşımda Ateş'i gördüm. Yüce Tanrım Ateş'i gördüğüme hiç bukadar sevineceğimi düşünmezdim! İçim öyle bir rahatladı ki. Tamam sadece 1 defa gördüm onu ama, en azından tanıdığım biri. O an sevinçle direk Ateş'e sarıldım. "Çok korktum yabancı biri diye içim içimi yedi! Gerçi senide pek tanımıyorum ama en azından gördüm. Hem bana zarar vermezsin sen değil mi?" Ardı arkası kesilmeyen sözlerle konuşmaya devam ederken bir anda kafama dank etti. Ben şuan Ateş'e sarılıyordum! Hemen ellerimi çektim kendime çeki düzen verdim. Ateşe baktığımda donmuş bir biçimde bana bakıyordu. Kahvesini yavaşça bıraktı. Hafifçe bana doğru eğilip elini bacaklarıma götürdü. Tişörtümü bir anda kaldırınca onun boxerını giyindiğimi gördü! Allah kahretsin keşke şuan yerin dibine girseydim! Ateş bir bana birde iç çamaşırına bakıyordu. Gülüp "Çok yakışmış ama sanki ön tarafı bayağı bol" diyip göz kırptı. Dediğini idrak etmeye çalışırken bir anda anladım. Yuh okadar da değildir değil mi? Heybetli adam sonuçta. Bence vardır okadar. AY AMAN BANANE BEN NEDEN BUNU DÜŞÜNÜYORUM KENDİNE GEL ADA! Utançtan ne yapacağımı şaşırdım. Yüzüm kıpkırmızı kesildi, başımı öne eğdim öylece utancımın gitmesini bekliyordum. Ateş birden elime çatal tutuşturdu "Yemek yemen gerekiyor ki, ilaç içebilesin değil mi küçüğüm?" Küçüğüm mü? KÜÇÜĞÜM MÜ?! Ordan bakılınca küçük birine mi benziyorum? Ama o erkeksiz sesinden duymakta hoşuma gitmedi değil. Yavaşça kahvaltımı etmeye başladım. Aradan bir süre geçtikten sonda bir anda salonun kapısı sert biçimde açıldı. Olduğum yerde sıçradım. Ateşe baktığımda ise az önce ki yumuşak halinden eser yok aksine kaşlarını çatmış, boynunda ki damarlar ortaya çıkmış. Belli ki burada bir işler dönecek. Kalkmaya yeltendiğimde Ateş, elimin üstüne elini koyarak bunu engelledi. Yavaşça yerime yine oturdum. Adam başımıza gelip Ateş'e bağırmaya başladı. "NASIL YAPARSIN BUNU?! ONU YAPARKEN AKLINDAN GEÇEN NEYDİ SENİN!" hiçbir şen anlamıyordum. Gerçi ne anlayacaktım ki ama yinede merak ediyordum. Sinirden adamın gözleri dışarıya çıkıyordu, yüzü kıpkırmızıydı. Bana dönüp "BU SÜRTÜK YÜZÜNDEN Mİ?! YATAĞINA ATACAKSIN SİKİP BIRAKACAKSIN TEK GECELİK BİR OROSBU İÇİN DEĞDİ Mİ BU KARGAŞAYA?!" Dediği an lafın ucunun bana dokunduğunu anladım. Ateş ne yaptı bilmiyorum ama bu durumda Ateş'in beni değil, benim kendimi gösterip bu aptala haddini bildirmem gerekiyordu! Ateş sinirden kasılırken tam kalkacakken aynı hareketi ben ona yapıp oturttum. Adamın boyu gerçektende çok uzundu. İlk sandalyeye çıktım, bir elime kahvaltı tabağımı diğer elime de kahve kupamı aldım. Hareketlerimi hızlı yapmam gerekiyordu ki adam kaçmasın. İkiside bana boş gözlerle bakıyordu. Kupamın içinde ki sıcak kahveyi onun kafasından aşağıya dökerken diğer elimlede tabağı başında kırdım. Hızlıca sandalyeden indim tam kaçacaktım ki adam bileğimi tuttu "GEL BURAYA OROSBU SENİ SİKECEĞİM ALTIMDA İNLERKEN ADIMI HAYKIRACAKSIN!" Masaya göz ucuyla baktığımda Ateş'i göremedim. Bu öküze de gücüm yetmiyordu. Şuan çaresiz bir biçimde kolumu çekiştirip, ağlıyordum. Bir anda yüksek bir ses geldi. Bileğimde ki el gevşemeye başladı. Adamın yüzüne baktığımda gözleri yavaşça kaymaya başladı. Ağzından son bir inilti çıkıp yere düştü ve yer bir anda kan gölüne döndü. Ateşle göz göze geldik. O da, bende birbirimize bomboş duygularla bakıyorduk. İşte tam o an gözlerim karardı..