GÖNÜL ŞİFASI

26. BÖLÜM:SESSİZLİK

Selamlarrrr. 

Nasılsınız bakalımmm. Ben bomba gibiyimmmm. Çok heyecanlı olduğum şeyler var bakalım zamanla heyecanıma ortak olacaksınız inşallah. 

Biliyorsunuz ki Ağa serisinin birinci kitabı Gönül Şifası. İkinci kitabı İntikam. Üçüncü kitap ise yoldaaa... Hahaha 😂😂😂

İntikam göz atmayı unutmayın. Gönül Şifasını sevenlerin daha çok seveceğini düşünüyorum. 

İyi okumalar dilerim. 

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. 

İnstagram: nasuende

Mardin il sınırlarından çıkalı beş on dakika olmuştu. Yol kenarındaki dinlenme tesislerinden bir tanesine girip acıkan karnımı doyurmak için mercimek çorbası içiyordum. Çorbayı tam olarak bitiremeden istediğim kebap masaya gelmiş ve onu yemeye başlamıştım. Yemeklerin yanında normalde ayran içmeyi severdim ama araba kullanırken uykum gelsin istemiyordum. Acılı kebabımı afiyetle yedikten sonra üstüne de fırında sütlaç yemiştim. Saat 15.45'di. Uçak biletim ise 21.00'daydı. Hesabı ödedikten sonra tesisin etrafını biraz gezindim ve bir kafeye girerek büyük boy Americano aldım ve arabaya doğru yürümeye başladım. 

Cebimdeki arabanın anahtarını çıkartarak açtım aynı zamanda da pipetten kahvemi çekiyordum. Çok yemiştim ama karnım hala açtı. Acaba ruhsal açlığım bedenime mi vurmuştu ? Bu soruyu düşünmeden edemedim. Bu yüzden mi Bursa'ya gidiyordum ? Daha çok yemek yiyebilmek için mi ? Bursa'ya daha önce lise gezilerinde gidip gezmiştim tekrar gitmemin nedeni tek uçak bileti Bursa'ya bulmamdı. Güzel bir otelde oda tutmuştum otelden çıkmadan yatıp dizi izleyecektim ve sadece yemek yiyecektim. Telefonum saatlerdir kapalıydı bu yüzden yanıma şehir merkezinde bıraktığım tabletimi ve laptopumu almıştım. Onlarla takılacaktım. Araba sürmeyi severdim son ses rap dinleyerek kafamı dağıtıyordum. Lise yıllarıma geri dönmüştüm sanki.

Lisede ergenliğimin ilk senesinde çok rap dinlerdim. Sagopa Kajmer, Ceza, Şanışer... ne bulursam dinlerdim. Şimdi ise yeni çıkan şarkılarından birilerini açmıştım. Şanışer ve Melek Mosso'nun beraber söylediği - Kendimi Vurdum'u dinliyordum. 

Şarkı o kadar güzeldi ki üç kere baştan sona dinlemiştim. Araba sürmeyi ve içinde şarkı dinlemeyi, şarkıyı tekrar etmeyi özlediğimi fark ettim. Aslında özlediğim çok şey vardı. Kendim olmayı özlemiştim ben. Eskiden susmazdım. Evin en küçüğü olduğumdan belki. Belki de annemi küçük yaşta kaybettiğimdendir. Şımarık büyütülmüştüm. İstediğim her şey olmuştu. Fakat hayatımda tek bir kez babama karşı gelmiştim. İlk defa istemediğim bir şeye mecbur bırakılmıştım. Evlilik... 

Pişman mıydım ? İlk başlarda evet! Şimdi de evet! Fakat Mirhan'ı çok sevdiğim büyük bir gerçekti. O benim ilk ve son aşkımdı. Ona gerçekten çok aşıktım. Fakat şu son yaşadıklarım beni her şeyden soğutmuştu, kendimden bile soğumuştum.  Bana yapılanları hak etmemiştim. Üzgündüm. Bebeğime sevinemeden kaybetmenin acısıyla yıkılmıştım. Arada gözüm doluyordu. Fakat yapacak bir şey var mıydı ? Yoktu. O gitmişti. Allah'ın bir bildiği vardır dedim içimden ve şükrettim. Bugünüme. Aldığım nefese... Her şeye şükrettim.