BIG SHOT LEIGHDON; Love Me, Please (Completed)

Chapter 54; Were Crush

SAMANTHA Get disappointed and feel ashamed a soon as she open her eyes realizing that she's alone. Wala na sa tabi niya si Leighdon. Mag-isa na lang siya sa silid.

Nadismaya siya dahil inaasahan niyang makita sa tabi niya si Leighdon, smiling while staring at her. A pain fierce her heart, and feeling ashamed because she throw her pride last night just to stay with him but in the end, he leave her without saying anything. No why, no but. Just leave like that.

Padarang niyang pinahid ang tumulong luha sa mga mata niya at nagdadabog na lumabas ng silid. Bumalik siya sa kanyang kwarto. Hindi niya napansin ang daddy niya na paakyat ng hagdan. Nakita nito ang paglabas niya sa kwarto ni Leighdon. Tahimik na lang itong napahinga ng malalim.

"I gonna miss you hon,"

"Me too dad. Please take care of yourself. Your not getting any younger." Hinalikan niya ito sa pisngi. "I'll be happy if you find someone you can spend your life with, someone who will take care of you."

Edward laugh. "Anak wala na sa isip ko ang pag-aasawa. Ayoko ng sakit sa ulo."

"Dad hindi lahat ng babae sakit sa ulo." Umirap siya. "Nakakasama naman kayo ng loob."

"It's not what I meant."

"I know, I know. Binibiro ko lang kayo."

"You tease."

"Dad, tell me, wala ka bang itinatagong anak."

Napaubo ito. "A-ano namang tanong yan?"

"Well, baka lang naman. Sa gwapo n'yong iyan sigurado na marami ang babae na naghahabol sa inyo. Hindi na nga ako magugulat kung isang araw bigla na lang may susulpot at sasabihin na, 'hi dad, anak mo ako." Natatawang aniya.

"Magagalit kaba kung malaman mo na may anak ako sa iba?" Na nanantya nitong tanong. Seryosong-seryoso na ipinagtaka niya.

"No, I won't. Baka nga matuwa pa ako. Remember, I'm your daughter from other woman."

"I'm sorry about—"

"Dad, dad don't be sorry. I'm happy because you're my father."

Napangiti ito. "I'm really lucky to have you Samantha. You're very understanding."

"Dad magdadramahan ba tayo? Aalis na ho ako."

"Oh, right, right." Niyakap siya nito at tinapik sa likod. "I hate sending you away but I have no choice."

"It's okay dad. I can visit you anytime you please."

"Of course, of course hon."

Muli pa silang nagyakap bago siya tumalikod hila ang maleta niya. At bago siya tuluyang mag-check in, inikot niya ang tingin. Umaasa na makita si Leighdon sa mga tao na naroon pero nabigo siya. Ni anino nito ay hindi niya nakita hanggang sa makasakay siya at makaupo sa upuan sa eroplano na nakalaan para sa kanya.

Malungkot siya at dismayadong-dismayado. Mukhang aalis siya ng LA na hindi niya nakikita si Leighdon.

"Damn him!" Bulong niya. Bakit kung kailan niya ito gustong makita saka naman ito wala. Saka naman ito hindi magpakita sa kanya.

Leighdon never failed to disappoint her.

"Hey,"

Gulat na gulat siyang napaangat ng tingin ng bigla na lang may magsalita sa tapat niya. "A-anong ......p-paanong ......" Awang ang bibig na tulala siyang napatitig sa lalaki.

"A penny from your thought beautiful?"

"L-l-leighdon ........" Hindi siya makapaniwala. Nakatayo ito sa mismong harapan niya. Smiling at her with his mesmerizing gray eyes. Pakiramdam niya hindi ito totoo, na dinadaya lang siya ng mga mata niya.