Chapter 1; Leighdon Selverio Villaroman

268 4 0
                                    

January 5 2016, Manila Philippines,
Nineteen years later,


"AHHHHH!"

Napabalikwas siya ng bangon. Naghahabol ng hininga at butil-butil ang pawis sa noo, leeg at may dibdib.

"Leighdon?"

"A-aby?"

"What?" Humalukipkip ito ng makabawi sa gulat. "Anong nangyari sa'yo? You look like you saw a ghost. Oh well, ang ganda ko namang multo."

He chuckled. "What are you doing here?" He calmed down. Akala niya pinasok siya ng mga kalaban. And he thought his in California.

"Waking you up." Tinaasan siya nito ng isang kilay. "Kailan kapa dumating? Bakit hindi mo ipinaalam samin? Sa'kin? Kung hindi pa sinabi ni Leighron hindi ko pa malalaman na nandito ka. At kung hindi niya sinabi sigurado na aalis kana lang basta na hindi man lang dumadaan sa bahay."

"Aby-"

"What? Hindi mo ba alam na miss na miss kana ni mama. Nagtatampo na nga siya dahil hindi kana pumupunta sa bahay katulad ng palagi mong ginagawa kapag nagpupunta ka dito sa Pinas." Sumimangot ito. "Nakikinig kaba?"

"Yeah."

"Iniiwasan mo na ba kami?"

"Silly. It's not that. Mesyado lang hytic ang schedule ko this past few months."

"Kay mama ka magpaliwanag." Namaywang ito. "Get up. Kailangan mong sumama sa'kin."

"No. Not now Aby. Saka mo narin ako sermunan." Nahiga uli siya at ibinaon ang mukha sa niyakap niyang unan. He really need more sleep. May flight pa siya mamayang gabi pabalik sa France.

"LEIGHDON!" Sigaw nito sabay hampas na naman sa kanya ng unan na napulot nito sa sahig. "Bumangon kana!"

Tumagilid lang siya paharap sa kabilang gilid. "Later." Bakas sa boses niya ang pagod at antok pero hindi iyon alintana ni Abegail.

"Babangon kaba o paliliguan kita d'yan?" Inis nitong kinuha ang unan na yakap-yakap niya at hinila siya paharap dito. "Bangon na sabi. Hinihintay tayo ni Leighron sa ibaba."

"Let him be." Mumulat siya para tingnan ang siguradong nakasimangot na mukha ni Abegail pero muli lang siyang napapikit ng masilaw sa liwanag na nagmumula sa nakabukas na kurtina ng bintana. "I need more sleep."

"That's enough! You can sleep later. Sasama ka sa'kin whether you like it or not."

"Oh great. Tinalo mo pa si mommy sa paninermon." Lihim siyang napangiti. He miss this annoying girl. Mas bata ito sa kanya ng tatlong taon pero minsan mas matanda pa itong umasta sa kanya. She's a bossy and a nagging queen.

Inampon ng mommy at daddy niya si Abegail noong labing dalawang taon palang ito. Nasa mansyon na ito ng bumalik siya sa Pilipinas noon pagkatapos ng siyam na taon niya sa America. He was just seventeen back there.

"Whatever!" She rolled her eyes. "Bilisan mo. Tumayo kana d'yan." Hinila siya nito sa kamay at nagpahila naman siya.

"Why?"

"Pwede ba na sumunod kana lang?" Tumalikod na ito at naglakad papunta sa pinto.

"Aby."

"What?" Taas kilay siya nitong nilingon.

"You know what?"

"What?"

BIG SHOT LEIGHDON; Love Me, Please (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon