BIG SHOT LEIGHDON; Love Me, Please (Completed)

Chapter 23; Special Someone

KINAKABAHAN Siyang nagpalakad-lakad habang wala sa sarili na kinagat-kagat ang diliri ng kuko niya sa hinlalaki niyang kamay. Minsan ay uupo pero muli lang din siyang tatayo at magpapalakad-lakad na naman. Magdadalawang oras na siguro siyang ganoon. Hindi mapakali at hindi alam ang gagawin.

She's so fucking damn nervous and scared, terrified to be pacific.

Sino ang mga lalaking kumuha kay Leighdon? Anong kailangan nila sa kaibigan niya? Ang mga lalaki din bang iyon ang humabol sa kanila ni Leighdon noong minsan na nasa park sila? Ano ang kailangan ng mga ito sa kaibigan niya? Bakit kailangan nilang gumamit ng dahas?

"Calm down." Naiiling na sabi sa kanya ni Demitrius. Prente itong nakaupo sa pang isahang sofa.

"How can I? Paano kung may nangyari na palang masama kay Leighdon? Hindi ka man lang ba nag-aalala para sa kaibigan mo?" He look calm and easy samantalang siya mamatay-matay na sa takot at kaba sa pag-aalala kay Leighdon. Alalang-alala na siya sa kaibigan. Halos mangatal na nga siya sa sobrang pag-aalala at takot. Kung ano-ano naring masasamang senaryo ang paulit-ulit na tumatakbo sa isip niya.

It's freaking her out.

"He'll be fine."

"How sure are you? May alam kaba na hindi ko alam? May ediya kaba kung sino ang mga lalaking iyon? Bakit wala ka man lang ginagawa?"

"He can protect himself."

"How can he? T-there's a-a lot of them. And they already hurt him. I saw it with my own two eyes." Ang pag-aalala niya ay nahahaluan na ng inis para sa kaharap na mukhang wala man lang pakialam sa mundo.

Kanina ilang sandali din siguro siyang nakatulala lang sa parking lot at si Demitrius ang unang tao na pumasok sa isip niya. Hindi niya alam pero sigurado siya na ito ang puwedeng makatulong kay Leighron. Isang tawag lang niya dumating naman ito kaagad. Hindi niya kinailangang magdalawang salita o pakiusapan pa ito. Dumating ito wala pang kalahating oras pagkatapos niya itong tawagan.

Sa parking lot siya nito dinatnan. Nakasalampak siya sa semento dahil nanlambot ang mga binti niya sa takot. Hindi siya makakilos at kung hindi pa siya inalalayan ni Demitrius na tumayo at inakay papunta sa Condo ni Leighdon baka hanggang sa mga sandaling iyon naroon parin siya sa parking lot. Tulalang umiiyak, takot na takot at hindi alam ang gagawin.

"They our friends from LA."

"They look like not. I told you, one of them punch him on his stomach."

"Your just worrying yourself for nothing."

"Are you saying I was just over acting? But I know what I saw Demitrius." Ilang beses na niyang tinawagan si Abegail pero hindi ito sumasagot at kanikanina lang ng muli niya itong subukang tawagan para ipaalam ang nangyari sa step brother nito nakapatay na ang cellphone nito.

"Women is really pain in the ass." Demitrius murmured to himself and shook his head.

Mag-aalas dose na ng gabi at magdadalawang oras na simula ng makita niya si Leighdon na kuhanin ng mga lalaki. At habang tumatagal lalong na dodoble ang pag-aalala at takot na nararamdaman niya. Mayamaya lang baka himatayin na lang siya sa sobrang pag-aalala.

Ngayon lang siya kinabahan at natakot ng ganoon katindi sa buong buhay niya.

Gulat siyang napalingon sa pinto ng bumukas iyon.

"Leighdon!" Lahat ng takot at pag-aalala na nararamdaman niya ay dagling naglaho at napilitan ng hindi maipaliwang na galak at tuwa ng ito ang bumungad sa bumukas na pintuan. "Leighdon!" Tinakbo niya ang pagitan nila at dinamba niya ito ng mahigpit na mahigpit na yakap.