BIG SHOT LEIGHDON; Love Me, Please (Completed)

Chapter 36; Relieved

KULANG Siguro ang salitang gulat para ilarawan ang gula na nararamdaman ni Samantha ng mga sandaling iyon habang nakasunod ang tingin sa isang ginang na bumaba ng isa sa ilang magagarang sasakyan na huminto sa tapat ng Hotel.

She's beyond surprise.

Of all people and places, hindi niya inaasahan at ni sa panaginip hindi pumasok sa isip niya nasa loob ng ilang buwan doon mismo niya makikita sa work place niya ang mama niya. Huli niya itong nakita at nakausap sa birthday party ni Cc more than four months ago.

Sa halip na pangungulila at pananabik ang maramdaman niya pagkakita sa mama niya ay kabaligtaran pa ang naramdaman niya. Seeing her mother fraighten and make her feel uneasy and uncomfortable. Only Karla make her feel  that way.

"Ms. Gm?" Bulong sa kanya ni Jana at pasimple siyang siniko.

"Ha?" She was damn scared, scared that one day she might hate her own mother. She don't want that to happen but Karla make her hate and dispite her. Ang mama na niya mismo ang gumagawa ng dahilan para kamuhian niya ito.

Tao lang din siya na madaling masaktan. Lalo na na sarili niyang ina ang harapang umaayaw at na nanakit sa kanya. Hindi man pisikal pero dobleng sakit emosyonal. Mula noon at hanggang sa mga sandaling iyon.

"What a inconpetence woman." Karla said irretatedly and walk past them. Mababakas sa istrikta nitong mukha ang pagkadisgusto sa kanya.

She feel insulted and humilliated. Siguradong pulang-pula ang mukha niya sa sobrang pagkapahiya. Sa lakas ng boses ng mama niya siguradong narinig ng mga VVIP guest ang sinabi nito.

Day off niya ngayong araw pero ipinatawag siya ng Ceo para personal niyang salubungin ang mga VVIP guest na dadalo sa gaganaping business conference doon sa Hotel dalawang araw mula ngayon.

Hindi iyon ang unang beses na ipinatawag siya ng Ceo sa araw ng day off niya. Expected na niya iyon at sanay narin siya. Na delayed kasi pabalik ng bansa ang flight ng Ceo. Five days ago umalis ito ng bansa dahil nagkaroon ng emergency sa main branch ng Hotel sa Italya.

Walang kaso sa kanya na may trabaho siya sa araw ng pahinga niya. Wala rin naman siyang gagawin sa Condo at siguradong maiinip lang siya. Wala din naman doon si Leighdon. Simula ng umalis ito kagabi hindi pa ito bumabalik at nang magising siya kanina na wala parin ito ilang beses niya itong sinubukang tawagan at hanggang taxi papuntang Hotel tinatawagan parin niya ito pero ring lang ng ring ang cellphone nito. Ang pag-aalaa niya ay unti-unti na tuloy na papalitan ng inis at tampo sa hindi nito pagsagot sa mga tawag niya. Ni hindi man lang siya nito magawang itext.

She took a deep breath and try to calm herself.

'Kalma lang Samantha!' Nasa trabaho siya. Trabaho lang walang personalan.

She was about to guide the guest to the Hotel when a car suddenly stop in front of her and before she could react, bumaba ng sasakyan ang matangkad na lalaki at malalaki ang hakbang na lumapit sa kanya at mahigpit na mahigpit siyang niyakap.

"He's alive!"

"L-l-leighdon?" She could hear the relieved in his baritone voice.

"He finally woken' up!" Mas humigpit ang yakap nito sa kanya at ibinaon ang mukha sa leeg at balikat niya. "He's safe now." Paulit-ulit nitong bulong.

"T-that's good. I'm h-happy for whoever he is." Niyakap niya ito pabalik pero bigla niya itong naitulak ng malakas na tumikhim ang mama niya.

"What a bitch!" Karla murmured but it's loud enough for them to hear.