BIG SHOT LEIGHDON; Love Me, Please (Completed)

Chapter 18; Weird And Nervous

"LEIGHRON Wala kabang duty sa ospital?" Tanong niya na naupo sa tabi ng kaibigan sa mahabang sofa. "Gusto mo ipagbabaon kita ng lunch? Ano bang gusto mong kainin? Hm?" Ipinatong niya ang baba sa balikat nito. Bahagya lang itong natigilan at hindi siya sinagot. "Come on, tell me. Huwag ka ng mahiya. Day off ko naman ngayon. Actually, three days ang ibinigay na day off sa akin ni sir."

"I'm not going anywhere."

"Really?!" Nagningning sa tuwa ang mga mata niya at mas lumawak ang ngiti niya. "Gusto mo mamasyal tayo? Mukhang maganda ang panahon ngayon. Magandang mamas—"

"Later. I'm busy."

Nabura ang ngiti niya at napatingin sa laptop nito at noon lang niya napansin ang sandamakmak na mga papeles na nasa ibabaw ng center table.

"Please? Sandali lang naman tayo."

"You can go if you want."

"Leighdon naman." Sumimangot siya at nagpaawa epic pero hindi siya nito pinansin. Hindi nga siya pinagkaabalahang tingnan man lang. "Badtrip ka naman eh." Nagdadabog siyang tumayo.

"You should rest. Your still a little bit pale and you still burning up."

"But I feel better now."

Hindi na ito nagsalita at hindi narin siya pinansin kahit ano pang pangungulit ang gawin niya. Sa huli siya din ang sumuko. Nagdadabog siyang pumasok sa kuwarto at padapang bumagsak sa kama.

Nakatulugan niya ang inis kay Leighdon. Medyo masama parin ang pakiramdam niya kaya siguro mabilis siyang nakatulog.

Mag-aalas kwatro na ng hapun siya nagising at paglabas niya ng silid naroon parin sa mahabang sofa si Leighdon. Mukhang busy parin ito sa harap ng laptop nito. Hindi nga nito napansin o naramdaman ng dumaan siya sa likod ng sofa na kinauupuan nito.

Nagtatampo parin siya sa kaibigan pero iginawa niya ito ng sandwitch at itinimpla niya ito ng pineapple juice na alam niyang paborito nito.

Nang mailapag niya sa table ang meryenda nito tahimik siyang naupo sa tabi nito at kinain ang sandwitch na ginawa naman niya para sa sarili.

"Ayaw mo ba ng juice?" Tanong niya ng hindi man lang nito kibuin ang juice. Ang sandwich lang ang kinain nito at hindi ininom ang juice. Sa halip ang ininom nito ay ang orange juice niya.

Napanganga siya dahil alam niya na ayaw ni Leighdon ng orange juice. Mas pipiliin nitong uhawin ang sarili kaysa uminom ng orange juice. Basta kahit anong orange ang flavor hindi nito iniinom o kinakain.

"What?"

"M-may sinat kaba?" Walang babala niyang dinama ng likod ng palad niya ang noo ni Leighdon at dinama din niya ang sariling noo para malaman kung may lagnat ba ito o wala.

"What are you doing?"

"Wala ka namang sinat." He make her nervous. "Hindi k-ka umiinom ng orange juice."

"It's my favorite. Why shouldn't I?" Natigilan ito at nagbawi ng tingin. "Just forget it."

"Why?"

"What why?" Bahagya lang siya nitong sinulyapan. "I made a promise to someone that I won't never drink orange juice."

"Why?" She got curious and curious every passing minute. Leighdon is hiding something from her, that is for sure. She can feel it.

"He also promise me that he wont drink my favorite pineapple juice."

"Who?"

"My t ....." he stop and just continued typing something on his laptop.