BIG SHOT LEIGHDON; Love Me, Please (Completed)

Chapter 38; Unspoken Goodbye

KATATAPOS Lang niyang maligo at nakatapis lang siya ng tuwalya na lumabas ng banyo nang salubungin siya ng nag-iingay niyang cellphone. Nang makita na pangalan ni Leighdon ang nagpa-pop-up sa screen nagmamadali at may matamis na ngiti sa labi niya iyong sinagot.

"He—"

"Get ready."

"Ha? Bakit? Nasaan kaba?"

"I'll pick you up in twenty minutes."

"I—" bago pa siya makapagsalita naputol na ang linya. "What was that?" Naiiling na lang niyang na tingnan ang kanyang cellphone bago siya nagmamadaling nagbihis.

May trabaho siya pero nagleave siya. Medyo masama ang pakiramdam niya ng magising kaninang umaga. Nahihilo siya at pakiramdam niya para siyang masusuka na hindi niya maintindihan.

Magpapasama sana siya kay Leighdon sa ospital para magpacheck-up but he was too busy the whole morning. Nagising nga siya na nasa harap na ito ng laptop nito at abala sa pagtatrabaho habang kung sino-sino ang mga tinatawagan at ka video call. He talk different languages one after the other.

Sa sobrang busy nito hindi na ito nakapag almusal and when the digital clock on the wall hit twelve noon he leave in a hurry. He just said before he leave that he have an important meeting to attend to.

After four long hours, tumawag nga ito para sabihin na susunduin siya after twenty minutes pero wala pa sigurong dalawampung minuto tumawag na uli ito para sabihin na nasa parking lot na ito.

"Where are we going?" Bungad niyang tanong pagkasakay na pagkasakay niya sa passenger seat sa tabi ni Leighdon.

"Let me." He put her seatbelt on.

"W-what?" Kinabahan siya at mas domuble pa yatang lalo ang malakas na tibok ng puso niya ng manatili itong nakadukwang sa kanya at mataman siyang titigan . Halos kasinulid na lang yata ang pagitan ng mukha nila mula sa isa't-isa. "L-leighdon?" She got nervous and even more nervous as the minutes goes by.

Without saying anything, he took a peck on her lightly parted lips. "Sweet. So addictive."

"LEIGHDON!" Namumula niya itong pinanlakihan ng mata.

"What?" Natatawa itong umayos ng upo.

"Stop being naughty and just answer me." Dinaan niya sa pagtataray ang kilig na nararamdaman. "Saan nga tayo pupunta?"

"Somewhere."

"Ano? Saan naman kaya ang somewhere na sinasabi mo?"

"You'll find it out soon enough baby." He wink at her and drove the car.

"Saan kaba nagpunta? Ang tagal mong nawala."

"I told you, I attend an important meeting."

"Meeting ba talaga ang pinuntahan mo?"

"Why? What we're you thinking?"

"W-wala."

"Baby are you doubting me now?"

"No! O-of course not! Why would I—" mabilis siya nitong hinalikan sa pisngi na nagpatahimik sa kanya.

Gulat na gulat siya sa ginawa nito pero ng makabawi sa gulat pulang-pula niya itong pinalo sa braso. "Leighdon!"

"What? I'm just kidding baby."

"Eye on the road and just focus driving. Baka maaksidente tayo." Kinakabahang aniya.

"Don't worry. I'll be extra careful and I can promise you one thing Samantha."