SA pag-iwan naman sa'kin ng lalaking iyon dito sa kinatatyuan ko, ay iyon naman ang ikina-takbo ng dalawa patungo sa akin.
"Nai-excuse na 'ko. I know you couldn't do it."
I said to make them feel relieved. "Hindi nga pumayag nung pumunta kami. Kailangan daw kasi i-mention muna sa coordinator para may proof na nag-volunteer at iyon na raw ang magpe-present sa kanya."
"That's what he did to mine." Simpleng sagot ko pero may hindi sumang-ayon. Nakataas lang ang kilay nito sa pagtitig sa'kin.
"I already knew you expect us to get it for you but guess what, we wouldn't. I did it on purpose."
Biglaang pagpo-protesta naman ng aking My Traigan nang sinenyasan ko naman agad si Kika sa inasal no'n. Ano na naman problema nitong lalaking ito?
Pinanlisikan ko naman ng tingin si Traigan pero iniwasan niya ito. "Ano na naman bang problema mo? Ano'ng gusto mo, Traigan?!"
Dahil ang tagal ko na rin nagtitimpi sa kanyang inaasal, ay hindi ko na napigilang ibuhos sa kanya ang masamang naramdaman ko. "Wala."
"Meron. Alam kong meron kang gusto. Kung aayawan mo ako, alam ko hindi mo gugustuhin 'yon."
Nagulat naman ang kasama naming babae sa sinabi ko. Alam kong hindi niya ako matititigan ngayon dahil takot ito sa mga paandar ko kapag ganitong binabalaan ko siya. Walang kaduda-dudang gusto niya pa rin ang aking presensya.
Wala naman itong ginawa kundi ang sumenyas lang kay Kika at tuluyan na nga siyang dumistansiya sa paningin ko, palayo nang palayo.
Akmang susunod pa sana si Kika na bigla ko na ring kinainisan ngunit naramdaman niya ata ang pag-agos ng mainit kong dugo sa katawan ko kaya naman pinili nitong manatili sa kinatatayuan niya.
"Nagalit lang dahil nagselos. Ikaw naman kasi, nagawa mo pang i-entertain si Jurvis Madungis. Nakita niya kasi."
Nanlisik agad ang mga mata ko kay Kika nang umiwas din ito dahil sa takot. "I-I mean, ayaw niya lang kasi na napapahamak ka. E mukhang napahamak ka ata kanina dahil kinausap ka ng assistant principal kanina?"
Naglabas na lamang ako ng mainit na pagbubuntong hininga bago ko pa masigawan ang mundong ibabaw. "Pakisabi sa kanya, don't jump into conclusions again. Pinagtitiisan ko siya, at maswerte siya dahil wala akong nirereklamo sa kanya."
"You already did it, Bethel."
"No, I didn't. I don't hate his guts. I don't hate what's his thing, 'di kagaya ng Ex niya na puro kapintasan na lang ata ang ibinubuhos sa kanya." Pagmamalaki ko nang napatahimik na nga ng tuluyan ang katabi ko. Sinasabayan ng aming paghakbang sa sahig ang aking pagmamaktol.
"Kasalanan mo naman kaya. Alam mo, just make it up to him. Tara panuorin natin siya sa basketball court. Sportsfest daw kasi kaya i-cheer natin siya."
"Anong gagawin niya? Taga-bigay ng tubig? No. Ayokong nakikita si My Traigan ng gano'n lang. I want to see him more than that. I'll force him to back out-"
"Ano ka ba. More than that, so gusto mo juice ang ibibigay niya imbis na tubig?"
I nudged her jokingly. Hindi mo talaga maipagkakaila na wala siyang pinag-kaiba kay CG. Ganito ba talaga ang mga galing sa eskwelahan nila?
"Ayan ang ayaw ni My Traigan sa'yo e, kaya maki-ride ka na lang sa'kin."
Sabagay, kakasabi ko nga lang na I don't really hate his guts but I'm always bounding through skepticism. Hindi magandang biro ang pinaggagagawa niya sa'kin and I know it ain't really his guts to run away behind my presence.
BINABASA MO ANG
My Worth Dying Boyfriend: Bethel (Worth It #1)
ChickLit"She declared war!" Ayan ang nailabas ni Bethel Rosel sa kanyang isipan nang humadlang ang isang babae sa jogging session nila ng kanyang boyfriend na si Traigan Yoh. Traigan is handsome, drop-dead gorgeous, na mamamatay ka talaga sa pagkalaglag dah...
