"Bethel Rosel, bakit?"
Naulit na naman ang linyang sinabi sa'kin noon ni Jurvis; from the way I kissed him before to the path through dirty reputation discoveries.
"Jurvis I have nothing to say. Wala na akong mukhang maihaharap sa kahit na sino. There, they said it. I seduced you and it clicked on you. Pasensiya na sa panggugulo ko sa inyo ni Slatie."
Nasa labas na kami ng cafe nang naramdaman kong sumunod si Slatie na amin.
"Jurvis." Pag-amo ni Slatie kay Jurvis habang galit na galit ang tingin sa akin ni Jurvis. Para bang kakainin ako nito ng buhay habang kinain na siya ng kanyang galit sa akin.
"Bethel Rosel, bakit? Look what have you done. Nagkagulo dahil sa ginawa mong paninira sa akin. Hindi lalaki ng ganito ito kung nagpakumbaba ka."
"I know," at paulit ulit kong sinabi iyon habang nakayuko. Ang sahig na tinitingnan ko ay nagsisimula na akong kausapin dahil hindi na ako gumagalaw na kinatatayuan ko. May mga nagliliparang mga alikabok sa paa ko. "Jurvis tama na."
Pagawat ni Slatie nang tumalikod ako nang tuluyan dahil nakita ko ang shadow ni Jurvis na para bang tatamaan ako ng pisikal nito kaya tumakbo na ako palayo. Si Slatie naman ang humabol sa akin nang hinawakan niya ang dalawa kong braso, dahilan para iharap ang sarili ko sa kanya.
Patuloy ang paghagulgol ko at hinayaan ko nang magmukha akong mahina sa harap niya. Wala na akong pakialam.
"You deserved this, Bethel. Indeed a good karma for you. Para ka nga talagang tubig, wala kang taste! Talking about being hot and as you said I am cold? Gusto kitang magevaporate dahil nga ikaw ang hot sa'tin. Para ka ring tubig sa beach tuwing summer, walang class."
Tuloy tuloy ang pangungutya niya sa akin nang patuloy pa rin ang pagyuko ko at natatabunan na ang mukha ko ng luha at ang magulo kong buhok.
"Bethel I hate you so much na para ka pa ring tubig!" Mariin na niya akong hinawakan sa magkabilang braso ko at tinanong ko siya sa mahinang tono ng aking boses. "W-what."
"What. What. What? Errrrr. You are so disgusting!" Hindi na siya nakapagpigil sa akin at binitawan na niya ako at ang mala-sadako kong itsura ay stay still pa rin.
"Hindi ka pa rin nagbabago. You are still the girl who wants to win. Uulitin ko rin, Talking about treasure, ang sarap mong ibaon sa lupa." Utal kong sabi habang sinisinok na ako sa kakaiyak. Mukha mang tanga itong pinagaawayan namin ngunit tinatapos ko na para wala na akong atraso sa kanya.
"You mentioned you're treasuring yours? More like TRASHure. You are being dumped and you belong for dumping through piles of TRASHure. Nakakaawa ka. Such an underrated girl you are, Bethel." Huling pangungutya niya nang tuluyan na niya akong pinabayaan. Huling sulyap ko na rin sa Slarro Mix nang tumalikod na ako para umuwi.
Huling araw na rin ito para sa lumang ako. I don't need their sympathies, I need empathy. It is at least I can offer to myself in the world full of judgement.
Sumalubong sa akin ang nakakunot na si Mommy pagkabukas niya ng pintuan. Pumasok ako nang tumambad sa harapan ko si Brick. He is still visiting me even if I don't want to deal with him anymore. Especially, after what happened.
"Brick ayain mo na 'yang kaibigan mo para kumain. Sabayan mo na at pinaghintay ka pa."
Napatingin naman ako sa nakatalikod na si Mommy and I wanted to hug her dahil sa kinatatayuan ko pa lang ngayon ay hindi na ako nakakaramdam na safe ako ngayon. "Y-yes po tita."
Umupo ako sa upuan nang tinabihan ako ni Brick sa hapag kainan. Dahil abala pa si Mommy sa paghahanda ng ulam ay lumipat ako kung saan ay katapat ko siya at nakayuko pa rin ako. Tamang tama ay tapos na rin ni Mommy ang niluluto niya at inilagay na ang putahe sa lamesa.
BINABASA MO ANG
My Worth Dying Boyfriend: Bethel (Worth It #1)
ChickLit"She declared war!" Ayan ang nailabas ni Bethel Rosel sa kanyang isipan nang humadlang ang isang babae sa jogging session nila ng kanyang boyfriend na si Traigan Yoh. Traigan is handsome, drop-dead gorgeous, na mamamatay ka talaga sa pagkalaglag dah...
