TUTKUNUN ESİRİ - Esaret Serisi 2

12. BÖLÜM

Beni Bırakma ama Korkuyorum Hâlâ

NİL

Koca bir gün Mete'nin şirkete gelmesini bekledim ama gelmedi. Mesajlarıma da cevap vermedi. Bu rahatsız ediciydi. Ne olursa olsun beni görmezden geldiği hiç olmamıştı. Ayrıca arkadaş olmaya karar vermemiş miydik? Son zamanlarda o kadar dengesizdi ki ilk günler olduğu gibi bunu başarabileceğimizden emin değildim.

Aydan'ın attığı sözleşme değişiklikleri mailinin ardından hızla cevap verdiğinde mesajlarımı görmediğine dair tüm şüphelerimi de yitirmiş oldum. Göt herif. Benimle oyun oynuyordu ama bu sefer ona ayak uydurmayacaktım.

Kendi kendime gülümsedim. Mete'ye göt diyeceğim bir günün geleceğini asla düşünmezdim.

"Bir şeyler değişmiş gibi," dedi Aydan yanıma gelip masamın köşesine otururken. Giydiği kırmızı etek o kadar kısaydı ki ince uyluklarını saran külotlu çorabın dikiş detayını görünce kafamı çevirdim.

"Değişti," diye kabul ettim sakince.

Güldü. "Gökyüzünün konumundan mıdır nedir herkeste bir değişiklik var. Mete Bey asla önemli bir müşteriyle görüşme fırsatını kaçırmazdı ama bugün buraya adım atmadı. Sözleşme değişikliklerini uzun uzadıya düşünmeden sonuçlandırmazdı. Beş dakikada benim yazdığım her şeyi kabul etti." Elini saçlarının arasından geçirirken sallantılı küpelerini saç tellerinden kurtardı. Gizli bir şey söyleyecekmiş gibi üzerime eğildi. "Eskisi kadar seks yapmadığından neredeyse eminim," dediğinde tükürüğüm boğazıma kaçtı.

"Aydan!" diye inledim. "Ne diyorsun?" İkimiz haricinde beş kişinin daha masası bu odadaydı. Yalnızca biri masasının başında ve neyse ki bizden uzaktaydı.

"Senin ki hala hareketli o belli," dedi kıkırdayarak. "Sabah parlayarak geldin. Eski sevgiline döndün, değil mi?"

Bu kadar isabetli ve fazla tahminde bulunması karşısında ne tepki vereceğimi bilemedim. Aydan'ın samimiyetini sevmiştim ama bu biraz fazla değil miydi? Elif olsa ne düşünürdü acaba? Gamze kesin Aydan'a ayak uydurur, tüm kirli çamaşırlarını çekinmeden ortaya dökerdi. Ama benim kariyerim söz konusuydu. Mete'yi de kendimi de riske atamazdım.

"Gibi bir şeyler," diyerek geçiştirmeye çalıştım.

"Patronu onun için bıraktığına göre adam çok iyi olmalı," dedikten sonra göz kırptı ve masamdan kalktı.

Yaşadığım şokla sarsıldım. Hayal kırıklığı ve öfke damarlarımda hızla gezinmeye başladı. Yıllardır yapmadığım bir hatayı yapmış işimle özel hayatımı karıştırmıştım. Hem de ne karıştırma! Aydan'a asla açılmamalıydım ama hissettiğim yalnızlık beni buna itmişti.

Yalnızlığını kabullenmeliydin, dedim kendime. Yalnızken her zaman daha iyiydim.

Yanlış bir karar almadan önce Mete'yle konuşmam gerekiyordu. Şirket içinde insanların birlikte olamayacağıyla ilgili bir kural yoktu ama... Aydan benden ne istiyordu?

Eline beni rezil etmekten başka ne geçebilirdi ki? Kafamı kaldırıp oturduğu yere bakınca bana sırıttığını gördüm. Amacı buydu. Beni huzursuz etmek. Bu masada oturmak istediğini ima etmemiş miydi? Onun hak ettiğini düşündüğü pozisyonu almış ve satış müdürü olmuştum. Bunun için bok gibi çalışmıştım. Günler geceler boyu doğru düzgün uyumamış doğru insanları şirkete kazandırmak için araştırmalar yapmış, o insanların götünü kovalamış, istediğimi elde edene kadar savaşmıştım. Mete'nin son bir senede kazandığının yarısını ona dört ayda kazandırmıştım. Kime anlatsan emeğimle buraya geldiğimi anlardı değil mi?