21- İlk Adım

3.1K 313 123
                                    


Aykanla iki gündür aramız limoniydi, ikimizde bu konuyu açmıyor birbirimizle konuşmuyorduk. Bahar annelerin dün gelmesi de baş başa kaldığımız zamanın sonra ermesine sebep olmuştu. Aykan bana bakmadan yatağa giriyor aynı şekilde geri çıkıyordu. Dershaneye bıraktığında ise beklemeden gaza basıp gidiyordu. Bu sürede Devrimin verdiği kitabı görmek istemediğim için ona geri vermiştim. Hala sebebini bilmesem de Aykanın sinirlendiği bir şeyi inatla yapmak istemiyordum. En azından birimiz alttan almalıydı.

"Elvan kek pişti mi?" Bahar annenin salondan seslenmesiyle odadan çıkıp mutfağa geçtim. Fırında pişen keke göz gezdirip kapattıktan sonra mayalanan hamura baktım.

"Pişti anne hamur da mayalanmış." Bugün Bahar annenin gün arkadaşları gelecekti o yüzden sabahtan beri hazırlık yapıyorduk.

"Geldim dur." Bahar anne eşarbını düzeltip içeriye girdiğinde kollarımı sıvadım. Beraber mayalanan poğaça hamurunu lorla doldurup fırına attık. Hazır olan kek ve kurabiyeleri ise sunum kaplarına koyup masaya bıraktık. Poğaçalar da piştiğinde her şey hazır olacaktı.

"Tamam burası bitti sende git hazırlan herkes seni görmeye geliyor bir yere kaybolma." Aklımda olan düşünceler Bahar annenin sözleriyle baltalansa da yine de söylemek istedim.

"Anne ben Aykana yaptıklarımızdan götüreyim demiştim, verdikten sonra geri dönerim misafirler de o zamana kadar gelmiş olur zaten." Bahar anne eşarbını boynuna dolayıp kafasını salladı. Söz konusu oğlu olduğunda akan sular duruluyordu.

"İyi madem götür ver sonra da oyalanma çabuk dön." Kafamı usulca sallayıp dolaptan büyükçe bir kap çıkardım ardından yaptığımız şeylerden azar azar doldurup kapağı kapattım. Çatal ve peçeteyi de koyup poşetledikten sonra hazırlanmaya gittim. Üstüme mavi bir bluz altıma da siyah bol bir pantolon geçirdim. Bir kaç fıs parfüm sıktıktan sonrada odadan çıkıp poşeti aldım.

"Anne ben çıkıyorum." Bahar anneden onay aldıktan sonra ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Buraya yakın kuyumcu dükkanına yürümeye başladığımda hissettiğim heyecanla boğazımı temizledim. Sabahtan beri aklımda Aykanın dükkanına gitmek vardı. Bu bahaneyle belki konuşur aramızda ki sorunları çözerdik. O açmasa bile konuyu ben açmak istiyordum ilk adımı atmak benim için sıkıntı değildi. Sevdiğim insan için her şeyi yapardım.

Zaten buraya yakın olan kuyumcu dükkanına vardığımda cam kapıya yaklaştım. İçeride Aykanı gördüğümde derin bir nefes alıp kapının kulpunu tuttum. O sırada Aykanın arkasından yaklaşan Buseyle elim kapının kulpunda durdu. Buse Aykanın kolunu sıkıca tutup bir şeyler söylediğinde Aykan gülümseyip kafasını salladı ardından elinde ki dosyaları bırakıp arkaya geçti. Buse de peşinden ilerlediğinde hissettiğim kıskançlıkla kapıyı açıp arkamdan sertçe kapattım. Aykan sesi duyup hızlıca içeriye girdiğinde ona daha fazla bakmadan elimde ki poşeti masaya bırakıp kapıdan çıktım. Aykanın peşimden geldiğini bildiğim halde durmadım.

"Elvan bekle bir." Aykan koşar adım yanıma gelip bileğimden tuttuğunda istemeye istemeye ona döndüm. "Neden hemen geri gidiyorsun?"

"Bahar annenin günü var bugün fazla kalamam atıştırmalık bir şeyler getirdim arkadaşınla yersin." Bileğimi Aykanın elinden kurtarıp bakışlarımı yüzünden çektim.

"Sağ ol." Kafamı sallayıp bir şey demeden arkamı döndüm ardından geldiğim yolu büyük bir sinirle yürüyüp eve vardım.

Gelen misafirlerle selamlaşıp Bahar anneye bir süre yardım ettim ardından odaya girip yatağa uzandım. Akan göz yaşlarımı elimin tersiyle silip burnumu çektim. Bir umut barışırız diye gittiğim yerden daha kırgın dönmüştüm. Aykan bana sevilmeyecek gibi değilsin dediğinde dünyalar benim olmuştu şimdi ise bu dediğini sorguluyordum. Sorun bende miydi bilmiyordum ancak kendimi sevdiremiyordum. Zamanla birbirimize alışırız dediğinde yine mutlu olmuş umarım öyle olur diye iç geçirmiştim. Şimdi ise bir kere bile kavga etmeyen biz doğru düzgün konuşamıyorduk. İlk adımı ben atmıştım ikinci adımı ise Aykan atmalıydı. Eğer gerçekten barışmak istiyorsa biraz olsun çabalamalıydı...


                        Devam Edecek

Diğer bölüm barışıyoruz merak etmeyin :)

MÜPHEM (BXB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin