28- En Güzel Şans

1.7K 192 81
                                    

Güncel bölümlere başladık artık bu yüzden oylara ve yorumlara abanın gençler <33


2 Ay Sonra

Sahanda yaptığım yumurta tavasını da masaya bıraktıktan sonra yağ bulaşan ellerimi yıkadım. Bugün, daha yeni açılan okulumda ilk günüm olacağı için içimde garip bir heyecan vardı. Tabi bu heyecana hafif bir mide bulantısı da eşlik ediyordu.

"Günaydın güzeller güzeli eşim." Birden karnıma dolanan kollarla gülümseyip kafamı arkaya doğru attım. Aykan, geniş omzuna yaslandığım için omzuna dökülen saçlarıma küçük bir öpücük bıraktı.

"Günaydın sevgilim." Aykan dudaklarını saçlarımdan çekip bu sefer yanağıma bastırdı.

"Heyecanlı mısın? Bugün okulun ilk günü." Kafamı sallayıp derin bir nefes aldım.

"Heyecanlıyım biraz, bu yüzden midemde bulanıyor hafiften." Aykan beni kendinde çevirip dudaklarıma küçük bir öpücük bıraktı. Elleri yanaklarımı bulduğunda iç çekerek gülümsedim.

"Kurban olurum sana." Parmak uçlarımda yükselip kollarımı biricik eşimin boynuna doladım. Aykan da kollarını belime sardığında bir süre öyle kaldık.

"Yumurtayla çaylar soğuyacak güzelim, gel hadi." Aykan gülümseyerek kollarımdan ayrıldıktan sonra beni sandalyeye oturtup hemen yanıma ilişti ardından bana izin vermeden beni kendi elleriyle besleyip heyecanımı hafifletmesi için komik anılarını anlatmaya başladı. Anılarına kahkahalarla gülerken Aykan da bana eşlik etti. Çok geçmeden kahvaltımızı bitirdiğimizde sofrayı hızlıca toparlayıp üstümüzü giyindikten sonra evden çıktık. Aykan beni okula bırakacak oradan da dükkana geçecekti.

"Tamam mısın güzelim?" Kafamı salladığımda Aykan hafifçe gülümseyip kapımı açtı. Arabaya binip kemerimi bağladıktan sonra Aykan da arabanın önünden dolaşıp şoför koltuğuna oturdu. Çok geçmeden okula doğru yola çıktığımızda uzanıp Aykanın elini tuttum. Havadan sudan sohbet ettiğimiz sırada Aykan evimize çok uzak olmayan ve ilk gün olmasından kaynaklı oldukça kalabalık olan üniversitenin ilerisinde arabayı durdurdu. Beraber arabadan inip kalabalığa karıştığımızda Aykan beni durdurup sıkıca sarıldı. "Çok güzel bir gün geçireceksin, endişelenme tamam mı?"

"Tamam sevgilim." Aykan hafifçe geri çekilip dudaklarını alnıma bastırdı ardından kollarımdan tamamen ayrıldı. "Görüşürüz o zaman. Kolay gelsin." 

"Sağ ol yavrum, görüşürüz." Gülümseyerek arkamı döndükten sonra bahçeye doğru adımladım. Önceden öğrenci işlerine gelip kayıt işlemlerini tamamlamış ve okulu gezmiştim. O yüzden yerini bildiğim fakülteye doğru ilerleyip binadan içeri girdim ardından birinci sınıfların yoğunlukta olduğu sınıfa ilerledim. İçeri girip etrafa bakındığımda insanların birbirleriyle sohbet ettiğini fark ettim. Onlara aldırmadan boş bulduğum bir yere geçip oturdum. Dakikalar bir bir geçerken aniden yanıma oturan kıvırcık saçlı bedenle ona doğru döndüm. Benim boylarımda ve tatlı duruyordu.

"Merhaba, Sadem ben." Yanımda ki kıvırcık çocuk elini uzattığında, uzattığı elini tutup sıktım.

"Elvan bende." Sadem elini çekip memnunca gülümsediğinde bende hafifçe gülümsedim.

"Memnun oldum." Kafamı sallayıp derin bir nefes aldım. Yeni biriyle tanışmak sandığımın aksine iyi hissettirmişti. "Buralı mısın?" Kafamı aşağı yukarı salladım.

"Evet, sen?"

"Yok ben Mardinliyim, buraya annemle birlikte geldik." Anladığıma dair mırıltılar çıkartıp yanımda ki bedenle sohbet etmeye devam ettiğim sırada içeri gözlüklü, saçları aklaşmış bir hoca girdi. Herkes susup önüne dönerken bende dikkatimi tamamen karşımızda ki adama verdim. Dersin hocasıyla tanışma vaktimiz gelmişti sanırım.

                                                    .

Dersler bittiğinde Sademle beraber fakülteden çıktık. Yanımda ki bedenle bir sürü şey paylaşmış, şimdiden kafalarımızın fazlasıyla uyuştuğunu fark etmiştik.

"Ben buradan durağa doğru gideceğim, sen aynen devam mı?" Yanımda ki bedene bakıp kafamı hafifçe salladım. "Tamam o zaman, yarın görüşürüz."

"Görüşürüz." Sademle ayrıldıktan sonra bahçeden çıkıp etrafta ki arabalarda göz gezdirdim. Biraz ileride gözüme çarpan bedenle ise gülümseyip hızlıca yanına yürüdüm ardından kollarına atlayıp yanaklarına öpücük kondurmaya başladım. Görmeyeli çok olmasa da baya bir özlemiştim.

"Çok mu özledin beni?" Kafamı sallayıp hafifçe geriye çekildim.

"Çok hem de, sen özlemedin mi yoksa?" Aykan hafifçe gülümsedi.

"Özlemek ne kelime? Her saniye burnumda tüttün." Kıkırdayıp dudaklarımı ısırdım. "Gel hadi." Aykan yanımızda ki arabanın kilidini açtığında binip ana yola çıktık ancak evimizin yoluna sapmadan dümdüz ilerledik.

"Nereye gidiyoruz?" Aykan muzipçe gülümsedi.

"Gidince görürsün." Merakla yerimde kıpırdanıp camdan dışarı bakmaya başladım. Çok geçmeden güzel duran bir apartmanın önünde durduğumuzda Aykanla beraber aşağıya indik. "Gel bakalım." Aykan elimi sıkıca tutup apartmana girdiğinde bende peşinden ilerledim. İkinci kata çıkıp bir kapının önünde durduğumuzda Aykan zili çaldı. Kapı çok geçmeden annem tarafından açıldığında ise ağzım şokla aralandı. Annemi karşımda görmeyi asla beklemiyordum.

"Anne?" Annem beni kendine doğru çekip sıkıca sarıldığında bende vakit kaybetmeden kollarımı sırtına doladım. En son bir ay önce görmüştüm.

"Oğlum, Elvanım..." Annem kokumu derince içine çekip boynumdan da küçük küçük öptükten sonra kollarımdan ayrılıp Aykana da sarıldı. "Hadi içeri geçin, sofra hazır." Aykanla beraber içeri geçip ellerimizi yıkadıktan sonra sofraya oturduk. Bakışlarım yanımda ki adama döndüğünde bir açıklama beklediğimi fark edip boğazını temizledi.

"Annen babanla boşanacak, avukatla konuştuk evraklar bile hazırlandı. Normalde ben bizimle kalmasını söyledim ama annen kabul etmedi." Annem gülümseyip tabaklara yemekleri boşaltmaya başladı.

"Evli insanların evinde kalınmaz oğlum, hem bu bile fazla bana Allah senden bin kere razı olsun." Dolu gözlerimle Aykana bakıp iç çektim. Hangi sevabımın mükafatıydı bu adam bilmiyordum.

"Lafı bile olmaz anne, bir daha konuşma böyle lütfen." Annem mahcupça gülümseyip elinde ki tabaklarla birlikte sofraya oturduğunda ona çaktırmadan masanın altından biricik eşimin elini sıkıca tuttum.

"Babam nasıl kabul etti boşanmayı?" Aykan bana bakıp muzipçe gülümsedi.

"Mecbur kaldı güzelim, sonra da köpek gibi kabul etti tabi." Derin bir nefes alıp hafifçe gülümsedim. Şansımdı Aykan. En büyük ve en güzel şansımdı...


                                          Devam Edecek

<3

MÜPHEM (BXB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin