kiedy wiaterek sielski mą twarz owiewa
a palce twe ciepło serca mego muskają
pomimo tłumu jestestw pychy dookoła
my jak te dwie dusze w splocie wiecznym
że sama Afrodyta z niesmakiem spogląda
gdy w walcu szalonym poczciwie spleceni
idylli wieczystej srodze doświadczając
15.10.2023
CZYTASZ
pióro martwego kwiatu
Poetryod czasu do czasu zdarza mi się złapać za pióro i napisać jakiś wiersz, także zapraszam serdecznie do czytania :D wszelkie komentarze i polubienia są mile widziane
