គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមិនចូលចិត្តចាន់ត្រង់ចាន់មានលោកវ៉ាងស្រឡាញ់ដូចកូនបង្កើត តើនេះជាស្អីស្គាល់គ្នាដំបូងគេមិនដែរធ្វើទង្វើមកលើខ្លួនបែបនឹងទេ នេះមែនទេដែរគេហៅថាព្រាននារីប្រុសសាវាតែថាហៅប្រុសសាវាដូចជាមិនកើតទេព្រោះអុីបូយកខ្លួនគេតែមិនយកគេធ្វើសហ្សារ
ក្មួយកុំខឹងនឹងគេអី អុីបូគេតែបែបនឹងតែចិត្តរបស់គេមិនចង់ឱ្យក្មួយឈប់ទេ"លោកវ៉ាងនិយាយសម្រួលចាន់ខ្លាចចាន់អាចប្រែគុំនិតលាឈប់
"លោកអ៊ុំ"
"អ៊ុំមិនអនុញ្ញាតឱ្យក្មួយឈប់"ទោះចាន់ចង់កហុកបែបណាក៏លោកវ៉ាងមិនឱ្យចាន់ឈប់គ្រសារចាន់រំបាកប៉ុណ្ណាគាត់ដឹង ហើយក៏អាណិតបែបណាឱ្យគាត់ដាច់ចិត្តឱ្យចាន់ឈប់តើ ឃើញអាចធ្វើមិនខ្វល់បានដែរឬអាចឃើញប្អូនគេងនៅលើគ្រែពេទ្យមែនទេគាត់មិនអាចធ្វើបានទេ
"តែ~
"បានហើយក្មួយទៅធ្វើការវិញចុះ អុីបូគេតែបែបនឹងបន្តិចទៀតលេងអីហើយ"គាត់ឱ្យចាន់ទៅធ្វើការវិញទាំងអុីបូកំពុងតែខឹងខ្លាំងតើចាន់មិចនឹងហ៊ានទៅក្បែរគេទៀតទៅ តែធ្វើយ៉ាងណាក៏ម្ចាស់គ្រប់ហ៊ុនមិនឱ្យឈប់
"បាទ ខ្ញុំលាលោកអ៊ុំទៅវិញសិនហើយ"មិនអាចប្រកែកបានទើបងើបចាក់ចេញទៅទាំងមុខមិនស្រស់អារម្មណ៍ខ្លាចថាត្រូវគេចាប់ហែងសុីដូចខ្លាចាប់មាន់
នៅមុខបន្ទប់ធ្វើការអុីបូ
"ក្រាក់~
"ប្រាវ~អាយ...."បើកទ្វារចូលមកស្រាប់តែអ៊ីបូគុបទូរស័ព្ទក្រោងមកចិត្តជើងរបស់ចាន់ អុីបូក៏ងាក់មកសម្លឹងចាន់មិចនេះនាយមិនបានដឹងទេថាចាន់ចូលមកទើបគេក្រវេងមិនមើល
"វឹប~ព្រុះ~"
"អួយលោកកើតឆ្កួតស្អីនឹងឈឺណាក្រវេងខ្ញុំដូចបោះចោលខ្នើយ"ចាន់ត្រូវអុីបូស្ទុះមកបិតទ្វារនេងទាញដៃចាន់ក្រវេងទៅលើឥដ្ឋមួយទំហឹង
"មកវិញធ្វើអី "ឈរខាំថ្គាមស្រែកសួចាន់ខ្លាំងៗ ចង់ឈប់មិនចឹងត្រឡប់មកវិញធ្វើអី
"លោកប៉ារបស់លោកមិនឱ្យខ្ញុំឈប់"ចាន់ងើបឈរទាំងរលីងរលោងហេតុអីក្រវេងខ្លួនដូចសំឡីចឹងគេក៏ចេះឈឺដែរ
"យើងមិនជឿ ប៉ាយើងស្រឡាញ់ឯងណាស់មែនទេ"គ្រាន់តែឮថាលោកវ៉ាងមិនឱ្យឈប់គេកាន់តែខឹងថ្វីដង មិនមែននាយចង់ឱ្យចាន់ឈប់ទេតែហេតុអីប៉ាគេស្រឡាញ់ចាន់ អារម្មណ៍ច្រណែនក៏កើតឡើងមក
YOU ARE READING
លោកCEOព្រាននារី💞
Romanceជានិស្ស័យនឹងគ្នាទើបពួកយើងបានជួបគ្នា តាមរយៈអូនជាលេខារបស់បង អូនមហាស្តេចឆ្នាស់ប៉ះបងជាមហាព្រាននារី
