បើស្រឡាញ់ខ្ញុំក៏សភាពឱ្យលឿនមកប្រយ័ត្នថ្ងៃណាមួយសូម្បីតែមុខមិនបានឃើញផង
"សឺត~គេងស្រួលណាស់ណ៎ នៅញញឹមទៀត"អុីបូឃើញចាន់អង្អែលនឹងអោបខ្លួនណែនបែបនេះក៏អោនមកថើបមាត់ចាន់យ៉ាងវែងឡើងចាន់ផ្ងាមុខទៅក្រោយ
(យើងកាន់តែធ្វើបាប់ យើងកាន់តែហួងហែងឯង យើងដឹងថាហែងមិនមានគុំនិតដូចឪឯង តែយើងចង់ដឹងថាឯងអាចទ្រាំនឹងយើងបានឬអត់ )
បើដឹងចុះអ្នកចាំចាប់ធ្វើបាបចិត្តកូនប្រុសគេខ្លាំងម្លេះ ចង់ដឹងថាគេអាចទ្រាំនឹងចរិកខ្លួនបានអត់ បើថ្ងៃណាមួយវាមិនអាចទ្រាំបានទេ វានឹងចាក់ចេញដោយខ្លួនឯងថ្ងៃនេះអ្នកល្អ មិនថាថ្ងៃក្រោយអ្នកល្អជាមួយខ្ញុំទៀតទេ
ថ្ងៃស្អែក
ព្រឹកឡើងបើមើលទៅលើគ្រែឃើញថាបាត់មនុស្សម្នាក់ទៅហើយមិនដឹងថាលួចចេញតាំងពីស្មើណា
"ហឹុម~"ដៃក្រាស់ស្រវារកអ្នកគេងអោបពីយប់មិញតែមិនប៉ះសោះ ធ្វើឱ្យអ៊ីបូចម្លែកចិត្តក៏សម្រេចចិត្តបើកភ្នែកតាមសម្លឹងមើលពេញបន្ទប់តែមិនឃើញ
"លួចចេញពីស្មើណា កុំឱ្យយើងចាប់បានណា "
"ឃើញកន្លែងណាចាប់ឯងមកវិញមិនខាន"
រាងក្រាស់ស្ទុះក្រោកទាញកន្លែងរំចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ អាថ្នមក៏រត់ អាមិនថ្នមក៏រត់អសយាយ ចាប់បានកន្លែងណាមិនឱ្យរួចខ្លួនឡើយឱ្យតែពិតខាងរត់គេច
"អ្នកប្រុសចាន់ទៅណាបាទ"
"បងហ្វុង ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះ"
"អេ បងមិនហ៊ានអនុញ្ញាតទេ"
"ស្អីរបស់បងនឹង"
ចាន់រកដើរចេញតែសៀហ្វុងមកឈរពីមុខ ចៅហ្វាយគេបានបញ្ជាហើយក្រៅពីរាងតូចមិនអនុញ្ញាតិឱ្យចេញទៅទេ ទើបនាយសុខចិត្តហាមមិនឱ្យរាងតូចចេញ
"ខ្ញុំនឹងទេ ប្រាប់លោកអ៊ំុវ៉ាងថាបងនឹងចៅហ្វាយរបស់បងចាប់ខ្ញុំមិនឱ្យត្រឡប់ទៅផ្ទះ"រាងតូចដក់ទូរស័ព្ទខលទៅមែនតែក៏ចងចិញ្ចើមព្រោះសូម្បីតែលេខម៉ាក់របស់គេក៏មិនសល់គឺវាមិនដឹងថាបាត់ទៅណាអស់ឃើញតែលេខអុីបូនឹងហៅឈាន លេខអុីបូមិនដឹងមកនៅក្នុងទូរស័ព្ទខ្លួនតាំងពីពេលណាទេ
"យ៉ាងមិចហើយ ខលចូលដែរទេ"
"ហឹក បាត់ទៅណាអស់ហើយ ហៃយ៉ាបងហ្វុងសុំទៅចុះ បើកទ្វារឱ្យខ្ញុំចេញទៅ បងមិនអាណិតខ្ញុំទេ ចៅហ្វាយបងវៃខ្ញុំណាមកអាណិតខ្ញុំផង ហឹក ហឹក"ចាន់ធ្វើជាយំញីភ្នែក សៀហ្វុងពេលនោះក៏អាណិតចាន់ដែរទើបព្រោះបើកផ្លូវឱ្យ
YOU ARE READING
លោកCEOព្រាននារី💞
Romanceជានិស្ស័យនឹងគ្នាទើបពួកយើងបានជួបគ្នា តាមរយៈអូនជាលេខារបស់បង អូនមហាស្តេចឆ្នាស់ប៉ះបងជាមហាព្រាននារី
