គេមានគ្រួសារមានប៉ាម៉ាក់មានខ្សែជាច្រើននៅគ្រប់ប្រទេស គេមិចនឹងស្គាល់ការឈឺចាប់បានទៅ គេរស់សុខស្រួលមានទៅកើតទុក្ខអីជាមួយចាន់
« សុំទោស »គ្មានអ្វីអាចបរិយាបានក្រៅពីសុំទោស បើអាចគេអាចប្តូរពីជីវិតផ្លាស់ប្តូរចិត្តគុំនិតដ៏ឈឺចាប់មួយនេះចំនួសចាន់
« ក្រៅពីពាក្យសុំទោស បងមានអ្វីត្រូវនិយាយទៀតទេ » សុំទោសៗៗ លឺតែសុំទោសក្រៅពីពាក្យមួយនឹងតើគេចង់និយាយអ្វីទៀតទេសុំទោសវាមិនអាចធ្វើឱ្យចិត្តរបស់ចាន់ស្ងប់អារម្មណ៍បានទេ
« មួយម៉ាត់មួយពាក្យ បងជូនអូននឹងប៉ាវៗមានចំណែកបងដែរ ហុចដៃមកចាំប្តីពាក់ឱ្យ » ចាន់ស្ងាត់មាត់ជ្រាបសម្លឹងមើលចិញ្ចៀន បីវង្សជាចិញ្ចៀនគ្រួសារសម្រាប់ប្តីប្រពន្ធនឹងកូនតូចម្នាក់ ចាន់សម្លឹងមើលចិញ្ចៀនមើលមុខអុីបូចុះឡើងចុះឡើងភ្លេចខ្លួនតែមួយភ្លេតចិញ្ចៀនចូលក្នុងដៃបាត់ទៅហើយ រាងក្រាស់បានពាក់វាចូលម្រាមដៃនាងតូចស្រលោនរបស់ចាន់ មានតែខ្សែដៃពេជ្រតម្លៃថ្លៃកប់ពពក មនុស្សធម្មតាគ្មានសមត្ថភាពបានវាមកពាក់ឡើយ
« ឃើញទេអូនស្ងាត់ហើយ ពាក់ឱ្យបងវិញមក » ចាន់លេងមាត់ទើបហុចចិញ្ចៀនឱ្យចាន់ពាក់ឱ្យវិញ ចាន់មិនបដិសេធក៏សូកចិញ្ចៀនពាក់ឱ្យប្តីវិញ បន្តាប់ក៏ដល់វេនប៉ាវៗវិញ បានចឹងទៅលេងមាត់ ស្ងាត់ឱ្យជ្រាបតែកុំមើលសក់ក្បាលចាន់ពិបាកមើលខ្លាំងណាស់ប៉ាវៗចាប់បោចឡើងសំពងមើលមិនយល់ពេលចឹងទៅអុីបូចង់សើចវិញតើតែបង្ខំចិត្តមិនសើចខ្លាចទន្សាយកាត់ខ្លារអ៊ូគ្មានថ្ងៃឈប់បើមិនរអ៊ូក៏បានខឹងគ្មានថ្ងៃជា
មកដល់ភូមិគ្រឹះអុីបូជាអ្នកពរប៉ាវៗអោបចង្កេះប្រពន្ធចូលទៅខាងក្នុង
« ប៉ាវៗមកហើយលោកប៉ា អូនមកលេងតាយាយហើយមកទទួលផង » អុីបូចូលដល់ខាងក្នុងក៏បន្លឺសំឡេង លោកវ៉ាងអ្នកស្រីយ៉ុងក៏ប្រញាប់ចូលមកទទួលចៅប្រុស បានចៅពរទៅបាត់
« ឯណារបស់ប៉ា » ចាន់អុីបូមើលមុខគ្នារបស់អីទៅ អ្នកស្រីយ៉ុងយកប៉ាវៗទៅបាត់ហើយចុះឯណារបស់គាត់
« ប៉ាកុំអន្ទះសាអី មិនយូទេខ្ញុំនឹងតាមយកកូនស្រីម្នាក់ទៀតឱ្យប៉ាហើយ » ចាន់ឡើងភាំងអុីបូនិយាយពីអ្វីនឹងតាមយកស្អីរាល់ថ្ងៃមើលតែប៉ាវៗមិនចង់ឈ្នះផងចង់យកកូនស្រីម្នាក់ទៀតងាប់អ្នកណាងាប់ចាន់ឯណេះទេតែមើលទៅកូនមួយៗតាមតែអុីបូ
« ផាច់...បងនិយាយអីនឹង បិតមាត់បងហើយឆាប់ទៅយកការដូឱ្យលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ទៅ » បានសុីមួយដៃអុីបូលេងចង្កេះចាន់រត់ចូលទៅបើកគូទឡានយករបស់បាត់ទៅជីវិតខ្លាចប្រពន្ធចឹងហើយ ត្រូវតែធ្វើតាមបញ្ជាប្រពន្ធគ្រប់យ៉ាង
« នេះរបស់ប៉ា ហើយនេះរបស់ម៉ាក់ ហើយនេះជារបស់ខ្ញុំមោះប៉ាវៗមកប៉ា ផាច់....ចាន់ម៉េចដៃបងទៀតហើយ »ឆងដៃទទួលកូនដែរកំពុងត្រដាងដៃមកប៉ាធំរបស់គេមិនទាន់ដល់ផងអុីបូត្រូវចាន់វៃដៃ
« យូៗមកលេងពួកគាត់ម្តងឱ្យពួកគាត់លេងជាមួយប៉ាវៗឱ្យបានយូទៅ » យូៗមកលេងម្តងគ្រាន់តែប៉ាវៗនៅលើដៃម៉ាក់ប៉ាសោះចង់យកមកវិញ ពេលនៅផ្ទះអីឱ្យមើលកូនមិនចង់មើលទេមុខពិបាកមើលឥឡូវធ្វើឯង
« ហៃយ៉ា មែនហើយម៉ាក់ភ្លេចប្រាប់ពួកកូន យប់បន្តិចហ័រយ៉ានសុីនជីនាងមកលេងភូមិគ្រឹះពួកយើង យប់ពួកយើងជប់លៀងទៅ » ហ័រយ៉ានសុីនជីពួកគេគឺជាបងប្អូនជីដូនមួយអុីបូតែហ័រយ៉ានគេប្រើសម្តីជាមួយអុីបូដូចជាមិត្តអញ្ចឹង
ចាន់អុីបូគ្រាន់តែញញឹមបន្តិច
យប់ឡើង ហ័រយ៉ានសុីនជីពួកគេបានមកដល់ហើយពេលនេះក៏មកជួបជុំគ្នានៅសួនក្រោយភូមិគ្រឹះជំលៀងសុីផឹកអ៊ូអរខុសតែអុីបូមិនរីករាយសោះព្រោះឃើញប្រពន្ធផឹកស្រាស្រវឹងមុនគេបាត់ទៅហើយ ខ្លួនវិញមិនហ៊ានផឹកទេបានតែក្រេបតិចៗបើខ្លួនស្រវឹងដែរតើមានអ្នកណាមើលប្រពន្ធ ប្រពន្ធផឹកលើកទីមួយផង មិនដឹងថាស្រាចូលបែបនេះទៅជាយ៉ាងណាទេមើលមិនឃើញមានតែចាំមើលហេតុការបន្តិចទៀតនេះ
« បងហ័រយ៉ានលើកដាច់ ប្តីខ្ញុំមិនហាមខ្ញុំទេគេមិនហ៊ានទេ »អង្គុយចិត្តប្តីលើកកែវនិយាយវុលៗស្តាប់មិនចង់យល់ភ្នែកធ្លាក់បើកមិនចង់រួចសូម្បីតែអង្គុយកៅអីខ្លួនអង្គុយមិនចង់ត្រង់ផង ហ័រយ៉ានគេជាមនុស្សប្រុសគេមិនសូវជាផឹកស្រវឹងទេសុីនជីនាងមិនបានផឹកនាងឈរអាំសាច់ឱ្យអ្នកផឹក
« បានហើយចាន់ កូនតូចផងឱ្យអ្នកណាមើលនឹង កុំប្រាប់ណាថាឱ្យលោកអ៊ុំយ៉ុងជាអ្នកមើលប៉ាវៗមិនស្រែកយំទេហៃ»
ចាន់ស្រវឹងមែនទែនហើយបើកភ្នែកមិនចង់រួចផងនៅហៅឱ្យលើកដាច់ទៀតអុីបូអង្គុយចិត្តប្រពន្ធចាប់សាច់ញាំធ្វើមិនដឹង
« ប៉ាវៗថ្វីត្បិតតាមយើងមែន តែបាត់ម៉ាក់គេមិនបានយូរទេឆ្នាស់ដូចគ្នាណាស់ » អុីបូនិយាយបណ្តើរញាំសាច់បណ្តើរចាន់ទៅលេងរួចដល់ថ្នាក់គេងកោយលើស្មាអុីបូបាត់ទៅ ហ័រយ៉ានសើចបន្តិចក៏តបមកវិញ
« ហើយឯងគិតយ៉ាងមិចម៉ាក់គេស្រវឹងហើយនោះសន្លប់ស្តូកហើយ »ចាន់សន្លប់ស្តូកហើយយប់នេះគិតយ៉ាងម៉េច
តែអុីបូគេមិនបានគិតច្រើនទេ នៅវិមានប៉ាវៗមិនដែរគេងជាមួយប៉ាម៉ាក់ផងនឹងនៅតែលើអង្រឹងគេងម្នាក់ឯងរហូត
« យើងបានត្រៀមរបស់មករួចហើយធានាថាមិនបែកភូមិគ្រឹះប៉ាយើងទេ បានហើយសុីនជីហ័រយ៉ានយើងលាទៅមុនហើយ» ពួកគេ ងក់ក្បាលអុីបូលើកបីចាន់ចូលទៅក្នុងបន្ទប់បាត់ទៅ មកដល់ដាក់ចាន់គេងលើពូកថ្នមៗខ្លួនក៏ចូលទៅសម្អាតខ្លួន ចេញមកវិញចងកន្សែងពាក់ម៉ាកំណាត់ក្រោមចូលមកក្បែរប្រពន្ធ
« ប្តីអូនថ្ងៃនេះសង្ហារម្លេះ សុំប៉ះបន្តិចមក » ស្រវឹងបែបនេះគួរឱ្យស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់មានចិត្តចង់ប៉ះចង់ស្ទាបសុីផេកអុីបូដែរឈរជ្រាន់ចង្កេះក្រវីក្បាលញញឹមហួសចិត្ត
« ស្រវឹងបែបនេះគួរឱ្យស្រឡាញ់ណាស់ អួយចាន់ពេញដៃពេកហើយ »ឈរកៀកពេកភ្លេចខ្លួនត្រូវដៃចាន់ចាប់កូនប្រុសរបស់គេពេញៗដៃ ច្របាច់ទៀតផង
« ធំណាស់ អូនសុំបានទេមូលខ្លមល្អណាស់ » និយាយបែបស្រវឹងវាគើមៗលត់ជង្គង់អង្អែលដើមទ្រូងហាម់ណែនអុីបូអោប ក អោនមកថើបថ្ពាល់អុីបូយ៉ាងវែង
« ស្រាចូលខ្លួនក៏លេងដឹងអ្វីទៅហើយ រាល់ដងសុំស្រួលបួលមិនដែរបានទេ » អុីបូអោបចង្កេះរាងតូចញញឹមចុងមាត់បែបអស់សំណើច មិនឱ្យអ្នកម្ខាងខកបំណងអុីបូក៏ថើបអង្អែលសព្វសាច់រហូតរាល់ដាល់ដល់ទាញកន្សែងចេញសម្រាតសម្លៀកបំពាក់ចាន់ចេញអស់ធ្វើរឿងមួយនោះ
ផ្លាប់ៗៗៗ
« ស្រួលណាស់ចាន់....អឹស.....»ញែកជើងរាងតូចចេញពីគ្នាចូលប្រលោះកណ្តាលសូកកូនប្រុសចូលធ្វើចលនារញាប់ដោយណែករាងតូចអោប ក រាងក្រាស់ជាប់ខាំបបូមាត់ក្រោមយ៉ាងទាក់ទាញស្រវឹងចឹងអត់ស្រែកថាឈឺសោះ សម្រុកខ្លាំងប៉ុណ្ណឹងហើយនៅទ្រាំបានទៀត
« ស្រួលណាស់អុីបូ....អាស់....កុំអុកខ្លាំងៗបានទេលោកប្តី
រហែកអូនអស់ហើយ » ដល់ទីបញ្ចប់អុីបូបានបញ្ចេញមេជីវិតបញ្ចូលក្នុងពោះចាន់ទាំងអស់សង្ងំនៅស្ងៀមបញ្ចូលវាចូលក្នុងពោះចាន់ទាំងញញឹម អស់ទឹកមេជីវិតអុីបូសម្រេចបន្តធ្វើវាទៀត ទ្រោមលើរាងកាយចាន់អោនមកថើបកញ្ចឹងក ខាំស្លឹកត្រចៀកចង្កេះនៅតែសម្រុកញាប់ ចាន់ចំហរមាត់អោបរាងក្រាស់ជាប់ខំខ្ចឹបជើងចូលគ្នា តែត្រូវអុីបូចាប់ទាញញែចចេញពីគ្នាធ្វើញាប់ជាងមុនថ្វីដង រហូតដល់ទឹកមេជីវិតអុីបូចេញមកម្តងទៀតក៏មិនបានឈប់សម្រាក់ដែរដកចេញដកចូលទាំងទឹកមេជីវិតហៀចេញប្រលាក់ពេញកាភ្លៅចាន់_____
YOU ARE READING
លោកCEOព្រាននារី💞
Romanceជានិស្ស័យនឹងគ្នាទើបពួកយើងបានជួបគ្នា តាមរយៈអូនជាលេខារបស់បង អូនមហាស្តេចឆ្នាស់ប៉ះបងជាមហាព្រាននារី