រឿងតិចតួចសោះហេតុអីប្រុសម្នាក់នឹងខឹងស្អប់ខ្លាំងម្លេះតើគេជាប្រុសបែបណាទៅ បើឆាប់ខឹងបែបនេះតើអ្នកណាហ៊ានធ្វើមិត្តរបស់គេទៅ មនុស្សអីខឹងអាក្រក់ខ្លាំងម្លេះ
"កុំមករំអួយចិត្តយើង យើងថ្លង់"
"បើថ្លង់ចេញទៅ"
"ឯងគ្មានសិទ្ធិដេញយើង"
"……"ចាន់លេងមាត់ក៏ងាក់មុខចេញលក្ខណ:អុីបូសម្លឹងមើលបបូមាត់ខ្លួនមិនដាក់ភ្នែកដូចចង់បានអ្វីពីចាន់
"បែមុខមករកយើង"
"……"
"យើងប្រាប់ឱ្យបែមករកយើង"
"……"នៅតែបែមក
"អួយ…អ៊ុប"ក្តៅឆេះពេលរាងតូចចាន់មិនព្រោះបែមករកគេ ឱ្យគេបែមើលមុខគេបែបមិចបើកែវភ្នែករបស់គេសម្លឹងអាក្រក់ដល់ម្លឹង រាងក្រាស់ទាញមុខចាន់ច្របាច់ងាក់មកថើបបំបិតមាត់ ចាន់មិនបានហាមទេថើបចុះអស់ចិត្តពេលណាក៏ឈប់ពេលនឹងទៅ ហាមគេគ្មានប្រយោជន៍ផងមានតែបានមកវិញឈឺខ្លួនតែម្យ៉ាង
"ហឹុក~"ចាន់ស្រាប់តែយំក្នុងបំពង់ករ ដោយសារអ្វីព្រោះតែអុីបូបឺតច្របិចមាត់ចាន់ខ្លាំងៗដល់ថ្នាក់ចាន់ខ្ញាម់ស្មាអាវអុីបូសឹងតែរហែកទៅហើយ
"តឺត~~"
"ដើរមក កុំឱ្យយើងប្រើហិង្សាបើមិនចង់ខ្មាស់គេ"អុីបូដើរមកឈរនៅទ្វារជណ្តើរយន្តខ្លាចវាបិតចោល
"ខ្មាស់មែនទេ តែខ្ញុំថាលោកទេដែរខ្លាចខ្មាស់នោះ"គ្មានពាក្យថាខ្មាស់គេទេព្រោះខ្លួនមិនមែនជាកូនម្ចាស់គ្រមហ៊ុន អុីបូទេដែរខ្លាចខ្មាស់គេបើសិនតែគេហ៊ានលើកបីចាន់ប្រាកដណាស់ថានឹងមានព័ត៌មាន
"បើដឹងហើយក៏ឆាប់យៀងចេញមក យ៉ាងមិចចង់ឱ្យយើងបីធ្វើដូចស្តេច"មើលសម្តីទៅមិនដឹងទៅរៀនមកពីណាទេបានស្តាប់មិនចូលត្រចៀកសោះ
"មិនចេញមកចង់ដេកនៅហ្នឹងមែន"
"គេង គេងក៏បាន"ជាមួយណាមិនដឹងទេតែចាន់មិនវិញខ្លាចណាស់ក៏ហ៊ានផ្គើនណាស់ដែរ ចាន់ក៏ទម្លក់ខ្លួនអង្គុយចុះនៅកណ្តាលបន្តប់ជណ្តើរយន្តតែម្តង អង្គុយខ្ជូតទៀត
"ក្រោកចេញមក ប្រយ័ត្នយើងគ្មានធម៌មេត្តាចាប់អុកឯងនៅហ្នឹង"
"ឱ្យខ្ញុំគេងមិនចឹង ខ្ញុំធ្វើតាមហើយតើ"ធ្វើតាមហើយខុសទៀត
YOU ARE READING
លោកCEOព្រាននារី💞
Romanceជានិស្ស័យនឹងគ្នាទើបពួកយើងបានជួបគ្នា តាមរយៈអូនជាលេខារបស់បង អូនមហាស្តេចឆ្នាស់ប៉ះបងជាមហាព្រាននារី
