"អូយ....សឺត....ឈឺណា ថ្នមដៃបន្តិចបានទេហា៎"នេះចង់សម្លាប់នាយឬបានជាធ្ងន់ដៃម្លេះមនុស្សណាមិនមែនគល់ឈើដែរមិនចេះស្រែកឈឺ
"ខ្ញុំអស់ថ្នមហើយ មិនចឹងលាប់ខ្លួនឯងទៅ"លាប់ឱ្យហើយមកស្រែកទៀតកម្មខ្លួនឯងសោះមកពល់ទុកដាក់គេ
"កុំទៅ យើងឈឺមែនថ្នមបន្តិចទៅចាំយើងប៉ាវញាំបាយ"មិនចង់ឱ្យនាងតូចទៅញាំបាយម្នាក់ឯងទេព្រោះញាំម្នាក់ឯងមិនឆ្ងាញ់ ចាន់ប្រង់ចាក់ចេញហើយស្រាប់តែរាងក្រាស់ចាប់ដៃជាប់នៅមកធ្វើចរិកដូចកូនក្មេងទៀត
"ខ្ញុំក្រែងចិត្តលោកណាស់បាច់ប៉ាវទេលេងដៃ"តាមពិតទៅខ្លាចញាំរបស់គេមិនឆ្អែតដូចរបស់ខ្លួនឯង
"យើងមិនយល់ទេហេតុអីយើងចង់នៅក្បែឯង"ហេតុអីគ្រាន់តែស្គាល់គេភ្លាមគេចេះតែចង់នៅក្បែគេចង់ថើបគេអារម្មណ៍អីទៅ
"លោក..."រៀងស្ទាក់ស្ទឺដែរពេលគេយាយពាក្យនឹងព្រោះខ្លួនទំស្គាល់គេបាន2ថ្ងៃនេះទេ ប្រាប់ក៏មិនត្រូវដែរព្រោះខ្លួនក៏មិនយល់អារម្មណ៍ខ្លួនឯងហេតុអីចេះតែមិនខឹងមិនស្អប់គេទាំងដែរគេថើបខ្លួនជាប់2ថ្ងៃមកនេះឬក៏ខ្លាចអត់ការងារធ្វើ
"លាប់មកយើងឃ្លាន"សំខាន់ឃ្លានលាប់លឿនមកយ័ត្នគេញាំខ្លួនយើង ដាក់គូទអង្គុយពីមុខគេលើកដៃលាប់របួសឱ្យគេថ្នមៗដែរមានរាងក្រាស់ចេះតែសម្លឹងមើលមុខចាន់រហូត
(បបូរមាត់គេទាក់ទាញណាស់)រាងក្រាស់គិតក្នុងចិត្តកាន់តែមើលអារម្មណ៍ចេះតែពុះកញ្ជ្រោល
"អឹម"
បើកភ្នែកធំៗហេតុអីគេថើបខ្លួនទៀតហើយម៉េចគេមិនចេះឆ្អែតចឹងម៉ាងៃនឹងមិនដឹងប៉ុន្មានដងទេ រាងតូចអង្គុយគាំងនឹងមួយកន្លែងថើបស្រួលបួលមិនថាទេតែគេច្របិចមាត់តូចៗនេះទៀតដូចកំពុងតែញាំការ៉េមចឹង
"ហឹុម...បានហើយលោក"គេអោបចង្កេះខ្លួនជាប់ដកបបូមាត់ចេញបានក៏បេះដៃគេចេញទាំងគេចេះតែអោនមករកថើបម្តងទៀតគេនេះចេះតែមិចក្នុងខ្លួន
"ខ្ញុំជាលេខាលោកណាជួយឱ្យតម្លៃខ្ញុំផង"
"......"
"ស្អីនឹង"គាំងម៉ងពេលគេបោះលុយមួយដុំមកលើភ្លៅខ្លួន
"ឯងសុំឱ្យយើងឱ្យតម្លៃឯងមិនចឹង នេះយើងឱ្យតម្លៃឯងហើយ"នេះបានគេហៅថាចំជាមនុស្សមែន រាងតូចបានតែចំហរមាត់គាំងនឹងរាងក្រាស់នេះគេចង់ផ្តឺខ្លួនមែន
YOU ARE READING
លោកCEOព្រាននារី💞
Romanceជានិស្ស័យនឹងគ្នាទើបពួកយើងបានជួបគ្នា តាមរយៈអូនជាលេខារបស់បង អូនមហាស្តេចឆ្នាស់ប៉ះបងជាមហាព្រាននារី
