លោកCEOព្រាននារី💞

ភាគ:26

លោកវ៉ាងមិនទាន់ត្រឡប់មកមន្ទីរឡើយ រាងក្រាស់បញ្ជូនបងមន្ទីអរយ:ពេលចិត្តកន្លះម៉ោង មន្ទីរនៅឆ្ងាយអ្នកត្រូវគេងលេងក្រោកខ្លួនត្រជាក់ស្រេប បេះដូងលេងដើរស្ងាត់ជ្រៀប រាងតូចត្រកងរាងក្រាស់ជាប់ដោយដាក់ក្បាលផ្អែកក្បាលរាងក្រាស់ទឹកភ្នែកនៅតែបន្តស្រកឥតឈប់

"បងហ្វុង ហឹុក ខ្ញុំខ្លាចណាស់ ហឹកហឺ "
"ចៅហ្វាយមិនអាចទៅចោលចាន់បានឡើយ ចាន់ជាដង្ហើមជីវិតរបស់គាត់ដរាបណាចាន់នៅមានដង្ហើមចៅហ្វាយប្រាកដជាមិនកើតអី"

សៀហ្វុងដឹងពីចិត្តរបស់ចៅហ្វាយគេច្បាស់ បើមិនស្រឡាញ់មិនមែនតាមហួងហែងបែបនឹងទេ រាងតូចរៀងស្ងប់ចិត្តបន្តិចអង្គុយអន្ទះសាររងចាំដំដឹង

"ចាន់~"
"បាទ~"

"បន្តិចទៀតចៅហ្វាយធំមកមន្ទីរពេទ្យ ចាន់ត្រឡប់ទៅសម្រាក់សិនចុះ"
"មានរឿងអីមែនទេ"
"សភាពចាន់បែបនេះចៅហ្វាយធំនឹងសង្ស័យ សម្អាតខ្លួនហើយមកវិញក៏មិនអីដែរ បើចាន់ស្រឡាញ់ចៅហ្វាយត្រូវតែជួយគាត់"

បើលោកវ៉ាងដឹងថាចាន់ត្រូវអុីបូចាប់បង្ខំអុីបូនឹងមិនអាចរួចខ្លួនឡើយ បើស្រឡាញ់ចៅហ្វាយរបស់នាយត្រូវតែជួយ
ចាន់ចេញទៅទាំងចិត្តមិនចង់រាងកាយពពេញទៅដោយរបួស
រាងតូចមុននឹងចាកចេញក៏មិនភ្លេចទៅលាងរបួសចេញ

"លោកបងកូនប្រុសរបស់យើង ហឹុក"
អ្នកស្រីអោបប្តីយំរស្រាក់ 2ម៉ោងទៅហើយនៅតែមិនទាន់មានពេទ្យចេញមកផ្តល់ដំណឹងបន្តិចសោះគាត់ពិបាកចិត្តខ្លាំងណាស់

ក្រាក់

"ពេទ្យ"
"កូនប្រុសខ្ញុំយ៉ាងមិចហើយ ហឹុកៗ"
"ខ្ញុំគិតស្មានថាលេងមានឪកាសទៅហើយ តែអ្នកជំងឺដូចមិនទាន់ចង់ទៅតតែសោះ ចលនាបេះដូងដើរផុតៗដូចមិនទាន់អស់អាល័យ ដង្ហើមដើរខ្សោយ រាងកាយត្រជាក់មិនថ្វីទេដោយត្រជាក់បាត់បង់ឈាមច្រើនស្ពឹករាងកាយនៅផ្នែករបួស អ្នកជំងឺត្រូវការឈាមអ្នកណាជាឪពុង"

"ខ្ញុំ"
"ខ្ញុំសួលោកបន្តិចហើយជ្រើសរើសយកតែមួយ យកគេងរស់ដល់2ឆ្នាំឬ រស់មួយជីវិត រើសទៅ"
"រស់អស់មួយជីវិត"

"ខ្ញុំត្រូវការក្មេងប្រុសរឹងមាំសុខភាពល្អ ដើម្បីបរិច្ចឈាមឱ្យអ្នកជំងឺ អ្នកជំងឺដង្ហើមដើរផុតៗខ្ញុំមិនធានារទេ របួសផ្នែកក្បាលក៏មិនស្រាល ដៃជើងត្រជាក់ស្ពឹងមកតួខ្លួនខ្វះឈាម"