"ខ្ញុំឈឺភ្នែក"មិនចង់ឱ្យគេដឹងថាខ្លួនយំដោយសារតែគេទើបសុខចិត្តកុហក
"កុំឱ្យយើងដឹងឱ្យសោះថាឯងលួចស្រឡាញ់យើង ព្រោះឯងគ្មានសិនឡើយ"មើលចុះមិនដែរនិយាយល្អម្តងណាឡើយគ្មានជាតិគ្មានជៅ
"គ្មានសិទ្ធទេ ខ្ញុំយល់ហើយ"ចាន់ក៏ប្រុងចុះតែដៃមាំអោបរិតមិនឱ្យចុះ
"ឯងយ៉ាងមិចនឹង"សួទាំងចងចិញ្ចើមគេយ៉ាងមិចនឹងគ្រាន់តែនិយាយប៉ុណ្ណឹងសោះ
"ខ្ញុំត្រូវយកឯកសារទៅឱ្យលោកអគ្គនាយកសុីញ៉េ មុនពេលចូលប្រជុំ"គេមិនព្រមលេងរិតតែ ម៉ូម៉ៅវលើសដើម កាន់តែអោបរិតថ្វីដងចាន់ត្រូវដួលខ្លួនដេកលើដើមទ្រូងមាំសម្លឹងមុខអុីបូចំៗ
"យើងទំតែនិយាយមិចនេះទេស៊ាវចាន់កុំឱ្យយើងអត់ការអត់ធ្មុតជាងនេះ"សម្លក់ចាន់និយាយកុំហក់ឮៗ
"ថប់ដង្ហើមណាស់លេងទៅ"ចាន់រើរខ្លួនមិនរួចទេព្រោះកម្លាំងខ្លួនមិនយល់គេ វាជារឿងការងារគេមិនត្រូវហាមហួសហេតុដល់ម្ល៉ឹងទេ
"មិនលែង"មួយម៉ាត់យ៉ាងខ្លី
"វាជារឿងការងារណាអ៊ីបូលោកមិនត្រូវហាមសូម្បីតែរឿងនឹងឡើយ"គេខ្លាចខ្លួនទៅអែបអបប៉ារបស់គេឬទើបមិនហាមយ៉ាងនេះ កុំភ័យអីតាំងពីកើតមកចាន់មិនមែនជាមនុស្សបែបនឹងឡើយ
"បុគ្គលិកមានមិចក៏មិនប្រើ យ៉ាងមិចឯងចង់ទៅសុំស្អីពីប៉ារបស់យើងទៀតហើយ"គុំនិតគេគិតចេញតែរឿងបែបនឹងឬ
"លោកមើលខ្ញុំក្នុងផ្លូវល្អផង ខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សដូចលោកគិត"គេនៅតែគិតថាយើងជាមនុស្សអែបអបដដែល
"លុយយើងឱ្យវាមិនគ្រប់គ្រាន់មែនទេ ទើបឯងចេះតែទៅរកប៉ារបស់យើង"លុយគេឱ្យ1ពាន់ដុល្លាស្មើនឹង1លានតើប៉ុណ្ណាបានគ្រប់ចំពោះចាន់
"លោកឈប់ស្រែកដាក់ខ្ញុំបានទេ"ចាន់ទ្រាំលេងបានហើយមិចគេចេះតែស្រែកដាក់ខ្លួនបែបនេះពាក្យល្អៗមិនចេះទេឬយ៉ាងមិច ចាន់ស្រែកមួយវ៉ាសទាំងហូទឹកភ្នែក គេយាយបែបនេះគេមើលងាយយើងច្បាស់ក្រឡែត អុីបូសម្លឹងមុខចាន់ទាំងភាំងនឹងសំឡេងស្រែកដាក់គេចាន់ថ្លើមធំណាស់ហ៊ានទំឡើងសំឡេងដាក់នាយ
"យើងពិតជាមើលស្រាលឯងពេកហើយស៊ាវចាន់....អ៊ុប"អោនថើបចាន់ទាំងមិនថ្នមសឹងតែចាន់ផ្ងាបាក់ករទៅក្រោយហើយ ការថើបមួយនេះគរ៊េនឹងឱ្យចាន់សមចិត្ត នឹងសុំអង្វរគេ អុីបូថើបបឺតជជក់ខ្លាំងៗដែរធ្វើឱ្យបបូមាត់រាងតូចដាច់រហែកចេញឈាមរឹបៗ
រើរមិនរួចព្រោះគេចាប់ជាប់ខំងើយចេញតែត្រូវគេចាប់កញ្ចឹងករជាប់ ជំរើសមានតែបិតភ្នែក បង្ហូរទឹកភ្នែកដោយការឈឺផ្សារទ្រូងខាងឆ្វេង គេមិនបានថើបពេញពីចិត្តតែជាការខឹង
YOU ARE READING
លោកCEOព្រាននារី💞
Romansaជានិស្ស័យនឹងគ្នាទើបពួកយើងបានជួបគ្នា តាមរយៈអូនជាលេខារបស់បង អូនមហាស្តេចឆ្នាស់ប៉ះបងជាមហាព្រាននារី
