"មែនហើយ មិនចង់ប៉ះសូម្បីបន្តិច"
"អឹម...../អារោគចិត្ត......អឹម....."ពូកែខ្ពើមមាត់គេហ៎ឡូវមិចដែរគេចាប់បឺតតតែស្លេក រាងក្រាស់ពេលដែរលឺដូច្នេះក៏អោនទៅបឺតមាត់ចាន់ភ្លាម ចាន់ជេបានបន្តិចគេក៏ចាប់ដៃលើកជើងគាប់ជើងចាន់ជាប់ហើយក៏អោនទៅថើបម្តងទៀតទាំងមិនដកដែរចាន់ពេលឃើញគេធ្វើបែបនេះក៏ពើងខ្នងពើងពោះដើម្បីរើ ចេញពីគេតែរើអត់រួចបានតែពើងខ្នងពើងពោះ
ដោយអុីបូបឺតជញ្ជក់លុះក្ស័យនៅឆ្លាត់ច្របិចខាំបបូមាត់ចាន់តិចៗទៀតរោគចិត្តសាហាវ
"លេង....អារោគចិត្ត.....អាយងើបចេញទៅ...."មានសារីភាពចាន់ក៏ស្រែកពេញបន្ទប់តែសំណាង
"វឹប....សូច.....កុំស្រែក.....ប៉ាយើងនៅមិនទាន់ទៅផ្ទះទេ"រាងក្រាស់ក៏ខ្ទុបមាត់ចាន់ថែមទាំងលើកដៃចង្អុលធ្វើសញ្ញាឱ្យចាន់ស្ងាត់ ព្រោះលោកវ៉ាងនៅមិនទាន់ត្រឡប់ទៅវិញទេ
"ចឹងក៏ល្អឱ្យគាត់បានដឹងថាកូនប្រុសរបស់គាត់ជាមនុស្សប្រុសបែបណា សុីមិនរើសសូម្បីតែប្រុសដូចគ្នា"ចាន់ក៏ចាប់ដៃក្រាស់សង្កត់នឹងសាឡុងកុំឱ្យគេចាប់ខ្លួនទៀត
"ក៏ល្អឱ្យលោកប៉ាយើងបានដឹងថាយើងធ្វើអីចំពោះឯង...ពេលនោះឯងប្រហែលក្លាយជាប្រពន្ធរបស់យើងក៏ថាបាន.ស្រែកទៀតទៅ"មិនត្រឹមតែយាយថែមទាំងញញឹមឌឺទៀត
"ខ្ញុំមិនយកមនុស្សប្រុសដូចជាលោកទេ.....ខ្ញុំកើតមកជាប្រុសស្អាតដែរខ្ញុំយកប្រពន្ធ.....ហឹស....ជៀសចេញ"យាយហើយក៏រុញអុីបូធ្លាក់ពីលើសាឡុងទៅចាន់ក៏ងើបឈរចាកចេញពីក្នុងបន្ទប់បាត់ទុកឱ្យអុីបូងើបអង្គុយជ្រាត់ដៃនៅលើការូរអស់សំណើងនឹងសម្តីចាន់
"ប្រុសស្អីស្គាល់គ្នាទំបានមួយថ្ងៃហ៊ានដល់ម្លឹងពិតជារោគចិត្តមែន....បងៗឈប់ជូនខ្ញុំទៅផ្ទះបន្តិច"មកដល់ខាងក្រៅទាំងរអ៊ូមុខស្អុយផងពេលគេមកចាប់ខ្លួនបឺតមាត់របស់ប្រុសនឹងហ៊ានណាស់ ឈររអ៊ូមួយសន្ទុះក៏បកដៃហៅតាកសុីជិះទៅផ្ទះវិញទាំងមានបុិព្រានឈរមើលពីលើគ្របហ៊ុនទាំងញញឹមចុងមាត់ទឹកមុខគឺមនុស្សរោគចិត្តព្រាននារីច្បាស់ណាស់
"ក្រាក....
"ប៉ា..."លឺសំឡេងបើកទ្វាររាងក្រាស់បែក្រោយពេលនោះឃើញថាជាប៉ារបស់គេ
"ប៉ាទៅមុនហើយ ប៉ាបានឱ្យអាហ្វុងត្រៀមឡានទុកឱ្យកូនជាស្រាច់ហើយ....អរមែនហើយចុះឯណាលេខាកូនគេទៅវិញហើយហ្ហេស"គាត់សួពីចាន់ពេលមិនឃើញចាន់ចឹងព្រោះរាល់ដងគេតែងតែជិះឡានជាមួយគាត់ដោយសារចាន់ជាក្មួយធម៍គាត់ គាត់ស្រឡាញ់ចាន់ណាស់អ្នកណាក៏ដឹងដែរថាលោកវ៉ាងស្រឡាញ់ចាន់ដូចកូនបង្កើតចឹងមានតែអ៊ីបូទេដែរមិនដឹង បែបនេះហើយដែរគ្មានអ្នកណាហ៊ានរករឿងចាន់នឹងចង់ធ្វើបាប់នោះតែអុីបូគេហ៊ាន
YOU ARE READING
លោកCEOព្រាននារី💞
Romanceជានិស្ស័យនឹងគ្នាទើបពួកយើងបានជួបគ្នា តាមរយៈអូនជាលេខារបស់បង អូនមហាស្តេចឆ្នាស់ប៉ះបងជាមហាព្រាននារី
