ពាក្យលួងលោមរបស់គេព្រោះឱ្យចិត្តរបស់ខ្ញុំចិត្តទន់ចាញ់បោកពាក្យប្រុសម្នាក់ដែរតែងតែគិតថាខ្ញុំចង់បាមគេគ្រាន់តែមើលឃើញទ្រព្យសម្បត្តិ
"អួយឈឺណាស់"រាងតូចក្រោកឡើងក្នុងសភាពមើលមិនយល់ខោអាវនៅលើឥដ្ឋរាងកាយទទេស្អាតបើកភ្នែកឡើងបាត់មនុស្សប្រុសម្នាក់ដែរបានគេងជាមួយគ្នាម៉ោងនេះក៏យប់ជ្រៅណាស់ដែរតែបែជាមិនឃើញស្រមោលរបស់គេទៅវិញវាចម្លែកដែរទេ
"មិនអាចទេ ហឹុកអស់ហើយ ហឹុកខ្ញុំស្អប់លោក វ៉ាងអុីបូខ្ញុំនឹងលាឈប់"ឈឺចិត្តមិនស្ទឺឈឺកាយគ្មានអ្នកណាមើលថែ ថ្ងៃណាមួយគេនឹងដឹងខ្លួន ពេលនេះទោះជាឈឺយ៉ាងណាក្តីចាន់នៅតែមិនចុះចាញខំព្រឹងចុះពីលើគ្រែដើម្បីរើសសម្លៀកបំពាក់ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ទៅជាម៉ោងនេះម៉ោងគេសម្រាក់ក៏ដោយ
"អួយ ហឹុក វិលមុខណាស់"ឈានមកដល់បន្ទប់ទឹកចាន់ស្រាប់តែទន់ជង្គង់ទៅមុខលេងរួចក៏សម្រេចចិត្តវាចូលតែកែវភ្នែកបានបិតមុនបាត់ទៅហើយ គេសាហាវណាស់មិនបាច់សម្លាប់គេដោយអាវុធក៏អាចស្លាប់ដោយការរំលោភដែរព្រៃផ្សៃមួយនេះដែរ
មុខមាត់ដែរធ្លាប់តែស្រស់ក្រហមសរស្អាតប្រែជាសរស្លេកបបូមាត់ឡើងស្វាយដៃជើងត្រជាក់ដូចទឹកកក់ព្រោះតែបាត់បង់ឈាមច្រើនបបូមាត់បែកឈាមទៀតកញ្ចាំងករមានតែស្នាជាំគ្រប់កន្លែងមិនថាភ្លៅដើមទ្រូងដៃជើងពពេញទៅដោយស្នាមដែរប្រុសព្រៃផ្សៃបានបន្សល់ទុក
"យើងធ្លាប់ចង់បានឯងជាប្រពន្ធរបស់យើងតែពេលនោះយើងលង់ស្រឡាញ់ឯងព្រោះតែសម្រស់ ឥឡូវចង់ឯងស្អាតជាងគេនៅពិភពលោកនេះក៏យើងគ្មានថ្ងៃស្រឡាញ់ឯងដែរ ពីមុនអាចថាយើងស្រឡាញ់ឯងទាំងមិនដឹងចរិកតែ យើងដឹងហើយក្មេងមើលឃើញតែទ្រព្យសម្បត្តិ"ពីមុនគេគ្រាន់តែឃើញចាន់ភ្លាមបេះដូងរបស់គេចង់នៅក្បែរចាន់រហូតទោះមិនទាន់ស្គាល់ប្រវត្តិច្បាស់លស់ក៏ដោយ តែក្តីស្រឡាញ់របស់គេប្រគូលឱ្យក្មេងម្នាក់នោះវារលាយសាបសូន្យអស់ហើយ
រាងក្រាស់មិនបានដឹងថាក្មេងដែរគេស្អប់កំពុងតែគេងសន្លប់នៅក្នុងបន្ទប់ទឹកឡើយដោយសារតែគេនៅខាងក្រៅកំពុងតែមើលឯកសារដែរចាន់ធ្វើរួច ទោះជាខឹងដាច់ក្បាលដាច់កន្ទុយរាងក្រាស់នៅតែមិនទុក្ខការងារចោល
YOU ARE READING
លោកCEOព្រាននារី💞
عاطفيةជានិស្ស័យនឹងគ្នាទើបពួកយើងបានជួបគ្នា តាមរយៈអូនជាលេខារបស់បង អូនមហាស្តេចឆ្នាស់ប៉ះបងជាមហាព្រាននារី
