លោកCEOព្រាននារី💞

ភាគ:45

មនុស្សឃោឃៅដូចអុីបូមិនចេះទុកយូរនាំតែថ្លង់ទេ កើតមកជាមនុស្សប្រុសខ្ចិលឱ្យមនុស្សស្រីវែទនា
"នាងទៅហើយ ឯងទៅតាមនាងដែរទេ" មនុស្សណាមិនភ័យត្រូវកូនចៅចាប់ចងដៃជាប់ ចង់តដៃនឹងប្រុសឃោឃៅនេះយ៉ាងមិច ទោះយ៉ាងណាហីឈាននៅតែមានចិត្តក្លាហាននិយាយមកកាន់អុីបូ
"ចាន់ក៏យើងប្រកលឱ្យឯង ឯងចង់យ៉ាងមិចទៀតសម្លាប់យើងហើយបានអីមកវិញ" អ្វីដែរអុីបូចង់បានគេប្រកលឱ្យទាំងអស់ហើយតើគរចង់បានអ្វីទៀត យកជីវិតគេហើយបានអ្វីមកវិញ
"យើងមិនល្ងង់ទេ មនុស្សឯងបញ្ចុះបញ្ចូលតែបន្តិចក៏ទន់ចិត្តទៅហើយ កន្លែងណាដែរឱ្យយើងទុកចិត្ត" ហៅឈានមិនយល់ទេអុីបូគេដឹងមកពីណាថាគេជាមនុស្សឆាប់ទន់ចិត្តទាំងដែរពួកគេមិនតឹងដែរស្គាល់គ្នាច្បាស់ផង
"ចង់សម្តៅពីអ្វីក៏ឆាប់និយាយតាមត្រង់មក"
"យើងនឹងដោះលេងឯងតែមានលកខ្ខណ្ឌៈ"
"លក្ខខណ្ឌស្អីទៅ"
"សម្លាប់ប៉ារបស់ឯងដោយស្នាដៃរបស់ឯង" តើកូនឯណាដាច់ចិត្តសម្លាប់ប៉ាខ្លួនឯងនោះ ទោះយ៉ាងណាក៏មិនអាចដែរ
"អុីបូឯងដូចជាជ្រុលពេកហើយ" ស្រែកសម្លត់សម្លក់មុខអុីបូដោយការខឹងសម្បា ទោះជាស្លាប់ទៀតក៏មិនសម្លាប់ប៉ាខ្លួនឯងដែរ
"មនុស្សដូចជាយើងមិនចេះសាំមញាំច្រើនទេ យកវាទៅដាក់បន្ទប់ទារុណកម្ម10ថ្ងៃ បើស៊ូបានក៏រួចខ្លួនស៊ូមិនបានជាស្ថិតនៅលើជីវិតរបស់ឯងទេ" រាងក្រាស់ចាក់ចេញទៅ ការងាររបស់គេមានតែប៉ុណ្ណឹង ចេញពីកន្លែងនឹងមកគ្រមហ៊ុនធ្វើការបន្ត សៀហ្វុងជាកូនចៅចំណិតពីមុនចូលធ្វើការដំបូងអុីបូដេញដូចស្អីយូរៗទៅមានអីមានសៀហ្វុងដូចជាជួយការងាគេបានខ្លះ
"ចៅហ្វាយ ចៅហ្វាយតូចមកហើយ" ចាន់មកហើយយកបាយមកឱ្យប្តីមិនដែរញាំខាងក្រៅទេចាំតែរបស់ប្រពន្ធទើបញាំបានច្រើន
"ប្រពន្ធយើងមក ឯងចេញទៅវិញទៅ កុំនៅរំខាន"ជីវិតចង់បានផ្អែមល្ហែមគ្មានថ្ងៃចប់ ចង់នៅតែពីនាក់ប្រពន្ធទើបផ្អែម អ្នកចំណែកលស់ដេញចេញពីផែនដី
"ហួច ចៅហ្វាយ ចេញក៏បានដែរ" ត្រូវហៅគឺហៅត្រូវដេញគឺដេញធ្វើមិចយើងមិនសំខាន់ដូចគេ សៀហ្វុងចេញទៅចាន់ក៏ចូលមកថែមទាំងយកប៉ាមកជាមួយ
"យកទៅញាំទៅ ញាំហើយមើលកូនផងអូនហត់ពេញមួយថ្ងៃហើយសុំសម្រាក់" ដាក់កូនចុះមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងប៉ាវៗរត់ទៅប៉ាធំគរបាត់ ជាប្តីឃើញប្រពន្ធបែបនេះខ្ចិលប្រកែកមើលកូនមួយថ្ងៃក៏បាន ប៉ាៗចេះដើរហើយនៅមិនសូវយំទៀតស្រួលសឹងអីរកក្មេងឯណាបានដូចប៉ាវៗ
"សូច....កុំរពឹសម៉ាក់ចាន់កំពុងតែគេង មោះមកជួយធ្វើការប៉ាវិញកុំទំនេរពេក" គិតតែពីញាំអត់ធ្វើស្អីផងអាវក៏គេបោកឱ្យខ្លួនឯងអត់ធ្វើស្អីផងមកជួយការងារប៉ាធំវិញមានប្រយោជន៌ជាង
"ថើបប៉ាមួយមកបើស្រឡាញ់ប៉ា" ប៉ាវៗអង្គុយលើភ្លៅប៉ាៗគេលេងនេះលេងនោះដែរអុីបូយកឱ្យលេងបានអង្គុយលើប៉ាៗគេចឹងអត់ចេះចុះទៅណាទេ
"សឺត...."ប៉ាវងើបមកថើបប៉ាធំគេលឺសូតែសឺតយកច្រមុះថើប ប៉ះអុីបូមិនសុខចិត្ត
"ណាថើបចឹងទេកូនប្រុស នៀកយកមាត់កូនថើបថ្ពាល់ប៉ា"
"ហិហិ"
"អូនសើចអី"ចងចិញ្ចើមលើកដៃចង្អុលមាត់ប៉ាវៗធ្វើកាយវិការឱ្យប៉ាវៗយល់ ចាន់ឯណេះគេងសើចប៉ាកូនមួយគូរនេះមិននឹកស្មានថាប្តីខ្លួនចេះអន់ចិត្តនឹងកូន
"សឺុត ហិហិ..."ប៉ាវៗហេតុតែស្រឡាញ់ប៉ាធំរបស់គេប៉ាបូឱ្យធ្វើបែបមិចធ្វើតាមគ្រប់យ៉ាង
"អូនគេងមមើ មិនបានសើចឯណា មោះប៉ាវៗមកគេងជាមួយប៉ា"
"No" ប៉ាវៗលើកមេដៃធ្វើ សញ្ញាយូៗបានមកប៉ាធំគេម្តងអត់ចង់គេងទេ គេងហើយខ្ចិលក្រោកនាំភ្ញាក់
"ទៅផ្ទះវិញល្អទេ" បានទៅផ្ទះប្រហែលជាគេងហើយមានរឿងសំខាន់ជាមួយប្រពន្ធបន្តិចត្រូវធ្វើ ណាគេគិតដូចAdminខ្លះតែម៉ាកៗនេះភ្លោះមិនខានទេ
"ការងារបងហើយឬនៅ កុំគិតចង់..."ចង់អីការបូចេញបកស្រាយមកកុំធ្វើពឺ អ្នកអានអត់ភ្លឺមិនដឹងហេ
"អាហ្វុងអ្នកមើលការខុសត្រូវ តោះប្រពន្ធសម្លាញ់"ពរកូនចេញមុន ចាន់មុខស្អុយពែឱ្យតែបានទៅដល់ផ្ទះគ្មានរឿងណាល្អទេប្រុសម្នាក់នឹងខូចណាស់
           នៅក្នុងឡាន
"កូនគេងហើយ"
"បងចង់យ៉ាងមិច" ប្រាប់ធ្វើអីឃើញហើយតើ អុីបូលួចញញឹមដឹងតែអុីបូទៀតហើយចាន់ចាំមើលឱ្យតែទៅដល់ផ្ទះ
ខ្វិតរបស់លោកបងបូទៀតហើយ
"បងចង់រំលោភអូនទេដឹង ថ្ងៃនេះអូនទំនងណាស់"ចាន់សែនខ្លាញ់និយាយទៀតបានសុីមួយដៃឥឡូវហើយ សម្តីព្រាន មកដល់វិមានដាក់ប៉ាវៗគេងលើអង្រឹងចាន់លួចរត់ទៅអង្គុយនៅមាត់អាងជានខាងក្រោម
"ព្រូង~"សំឡេងអ្នកហក់ទឹកចាន់បែមើលយ៉ាងលឿន គ្មានអ្នកណាក្រៅពីលោកប្តីដសែនល្អនោះទេរាល់ដងងូចនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកទេហើយថ្ងៃនេះគេកើតអី
"ប្រពន្ធសម្លាញ់ មកដក្អែលឱ្យប្តីបន្តិចមក"
"នេះយកទៅដុះខ្លួនឯងទៅ អាយុច្រើនហើយឱ្យក្មេងដុះក្អែលឱ្យ" យកស្បៃទៅដុះខ្លួនឯងទៅ ចាស់ហើយនៅប្រើក្មេងទៀតចាន់អារម្មណ៍មិនសូវល្អផងមកប្រើផ្អើលឥឡូវហើយ
"ច្រើនតែអាយុតើបងមិនទាន់ចាស់ឯណា មើលមុខបងរាងកាយបងនៅ20ទាំងអស់នៅសង្ហារ" ចាន់អង្គុយនៅលើកៅអី ខោខ្លីខោវែង សម្លឹងមុខប្តី តាមចរិកទាន់ហើយកុំមកធ្វើមកនិយាយចាន់អត់ល្ងង់ទេ
"ចុះទៅងូចជាមួយបង"
"អត់ទេលេងអូន ដាក់អូនចុះ.....ព្រូង"ចាន់ត្រូវធ្លាក់ចូលអាងទឹកសើមពូកអោប ក អុីបូជាប់មិនមែនមិនចេះហែលទឹកទេតែមិនចង់
"ជុប ប្តីហៅមកដុះក្អែលតើ អូនខ្លាចអី"  ចាន់ថ្ពាល់ឡើងក្រហមមើលមុខចិត្តបែបនេះចាន់អៀនក្រហមថ្ពាល់
រាងក្រាស់ញញឹមចុងមាត់ថើបកញ្ចឹងក ចាន់ ជញ្ជក់កើតជាស្នាមក្រហម
"បងតាមយូរមកហើយតែអត់ឃើញអូនព្រឹត្តិកម្មបន្តិចសោះ " ចាន់ក៏មិនដឹងខ្លួនឯងដែរ ច្រើនខែមកហើយតែចាន់គ្មានព្រឹតិ្តកម្មបន្តិចសោះ ឬក៏អស់ហើយមិនអាចទេចាន់មិនទាន់ចាស់ឡើយ
"អូន....មិនដឹងទេ" ថ្វីដ្បិតតែមិនទាន់ចង់បានក្មេងមកម្នាក់ឯងតែនេះវាចម្លែកពេកហើយ មេជីវិតអុីបូបញ្ចូលអស់ៗហេតុអ្វីចាន់មិនមាន
"សាកម្តងទៀតទៅ " ចាន់បើកភ្នែកឡិឡក ងក់ក្បាលតិចៗថ្ងៃដែរចាន់ប្រកែកជាថ្ងៃចាន់វែទនាង
ចាន់ត្រូវអុីបូអុញមកគឹមនឹងមាត់អាងប្រឡេសឡេវអាវចេញអស់សម្រាត់ខោចាន់ចេញ
ធ្វើការសូករបស់ខ្លួនចូលតិចៗ
"ហឹុក ហឹុក អុីបូ"ទឹកភ្នែកហូរកាត់ថ្ពាល់ក្រពុំលុកចូលម្តងៗចាន់ឈឺខ្លាំងណាស់ទោះជាធ្វើរឿងនេះជាច្រើនដងតែរបស់ចាន់មិនទទួលស្គាល់អាវុធអុីបូឡើយ
"អ្ហាស....ចាន់រិតបងពេកហើយ បន្ធូរអារម្មណ៍ខ្លះបានទេបងអួល...សឺត"រាងតូចបន្ធូរអារម្មណ៍លើកជើងម្ខាងដើម្បីឱ្យរបស់ខ្លួនរៀនទទួលស្គាល់របស់នោះខ្លះតែវាមិនអាចតឹងណែនទាំងចាន់អុីបូពិបាករៀងៗខ្លួន
រស់ជាតិថ្មីនៅក្នុងទឹកមិនដែរធ្លាប់
"ហឹុក ហឹុក អ៊ុប ជុប"ចាន់ចុកពោះទម្លាក់ជើងចុះអោប ក អុីបូជញ្ជក់មាត់គ្នាដើម្បីកាត់បន្ថោយភាពឈឺផ្សារ ចង្កេះអុីបូសម្រុកចេញចូល
        ផ្លាប់ៗៗៗ
សំឡេងប៉ះទឹកប៉ះសាច់លឺយ៉ាងជក់ចិត្តអុីបូ កាន់តែមានកម្លាំងថ្វីដងត្រជាក់មិនថយកម្លាំង ក្រឡេកមកចាន់បិតភ្នែកទទួលអណ្តាតនៅក្នុងប្រអប់មាត់ជញ្ជក់គ្នាទាំងសំឡេងថ្ងូរតាមបំពង់ក
"ហឹុម~ជុប"
"ស្រ.....ស្រួល....លោកប្តី"ទីបំផុតទើបចាន់មានអារម្មណ៍បែបនេះ អុីបូពេញចិត្តណាស់ លើកចាន់គេងលើមាត់អាងទ្រោមពីលើញាត់របស់ខ្លួនឯងចូលកម្រើកចង្កេះតិចៗមិនលឿនមិនខ្លាំងដកចេញដកចូលតិចៗជញ្ចក់បបូរមាត់គ្នា
"អូនចូលចិត្តបែបនេះ"
"តិចពេកហើយមកមិនស្រួលឡើយ"
"ក្តីសុខប្រពន្ធមានតែម្តងទេ ហឹុម...." ចាន់មិនដែរស្គាល់រស់ជាតិសុខស្រួលម្តងឡើយមានតែអុីបូប៉ុណ្ណោះ
"បន្តិចទៀតអូនលេងប្រកែកហើយ" លើកជើងចាន់ពាក់ ក ក្រលេងចង្កេះញាប់ដូចម៉ាសុីនដេ រាងកាយរូចច្រលឹងអង្រួនលើមាត់អាងចំហរមាត់ ចាប់ដើមដៃអុីបូជាប់