සහශ්ර pov
"අයියා..තමුසේ කොහෙදෝඕඕ..."
"අයියේ.."
"මං එලියෙ.."
එලියේ සිමින්තිවලින් හදලා තිබ්බ ටේබල් එක උඩ පොත් ටිකත් තියාගෙන කල්පනා කර කර හිටපු මම මල්ලිගෙ කටහඩට සිහියට එද්දි මම බැලුවේ ෆෝන් එකත් අරගෙන එන මල්ලි දිහා..ඒකත් මගෙ ෆෝන් එක..
"ඕක මගෙ නේද ??"
"ඔව් ඕයි..කෝල් එනවා..කවුද මේ..සේව් කරලත් නෑ.."
මල්ලි පෙන්නපු නම්බර් එක හින්දා බය උන පාර මම ෆෝන් එක ඇදලා ගත්තේ මල්ලි ඇස් දෙකත් හීනි කරගෙන මගෙ දිහා බලද්දි..
'''කවුද ?? '
"දන්නෑ යෙශූ..මම අරං බලන්නම්.."
''මොකද තමුසේ බය උනේ ?? "
''එහෙ..ම නෑ.."
''හ්ම් හ්ම්..ගෙට එනවා දැං වත්..කොස් ඇට සයිස් මදුරුවො ඉන්නේ.."
මල්ලි ඇතුලට යනකොට මම ෆෝන් එකේ තිබ්බ නම්බර් එක දිහා බලාගෙන හිටියා..මීට මාස දෙක්කට කලින් මගෙ සැනසීම සම්පූර්ණයෙන්ම නැති කරපු ඒ නම්බර් එක දැක්ක ගමන් මට අදුරගන්න පුලුවන්..මොකද එච්චර වතාවක් එයා මා එක්ක කතා කරලා තියෙනවා..ඒත් එයා කියන දේවල් මම විශ්වාස කරන්න ඕනද නැද්ද කියන එක මම අවුරුද්දක් තිස්සේ හිතනවා..
"හෙලෝ..සහශ්ර ??"
ඒ නම්බර් එකට කෝල් එකක් අරගෙන මම කනේ තියාගෙන හිටියා..එයා කතා කරනකම්ම මම අනන්තයක් නැති අහස දිහා බලන් ඉන්නකොට අන්තිමට එයා කතා කරා..
"ම්ම්..කියන්න.."
ඇයි ආන්සර් කරේ නැත්තේ ?? "
"එලියට වෙලා පාඩම් කරන ගමන් හිටියේ.."
"අලුත් ඉස්කෝලේ හොදයිද සහශ්ර ?? "
"අලුත් ඉස්කෝලෙට ගිහින් මාසයකුත් ගියාට පස්සෙද ඕක අහන්න මතක් උනේ ?? "
කොච්චර කතා කරන්නෑ කියලා හිතුවත් එයා කතා කරන හැමවෙලේම මට නිදහසක් දැනුනා..මගේ කෙනෙක් කියලා දැණුනා..ඉතිං දන්නෙම නැතුව එයා මං ගැන හොයාලා බලනකොට මට සතුටු හිතුනා වගේම එයාට මාව අමතක වෙන දවස්වලට එයා එක්ක තරහ ගත්තා..