"ඒ කියන්නේ එයා අනිද්දා යනවද සිතූ.."
"හ්ම්..ඔව් අයියේ එහෙම තමයි කිව්වේ..කොහොමත් මේ දේවල්වලට එයා පලි නෑනේ..එයාවත් නිදහසේ ගියපුදෙන්.."
"අපිට එයාව ඕන.."
"අයියේ ??"
"නෑ මම කිවුවේ ඔය දෙන්නා දැං යාලුවොනේ..ඉතිං පොඩි දුකක්වත් නැද්ද ??"
"අනෙ මන්දා අයියේ මට කියන්න තේරෙන්නෑ..මම හිතුවා එයා exam කරනකංවත් ඉදීවි කියලා.."
මම රූම් එකේ දොර ලොක් කරන ගමන් ඇද උඩින් ඉදගත්තා..
"ම්ම්..අපි බලමුකෝ..ඉස්සරහට අපිට ගොඩක් වැඩ තියෙයි සිතූ..මට උදවු කරනවා නේද ?"
"ඔයා මගෙ අයියනේ..ඔයා කියන ඕන දෙයක් මම කරනවා..මටත් ඕනේ ඔයාට ඕන දේමයි..''
"ඔයා හිත හදාගත්තද ඒ කියන්නේ ම්ම්..''
"ඒක හදන්න බැරි විදිහට බිදිලා අයියේ..ඒත් මම ඔයාය උදවු කරන්න උපරිම උතසහ කරනවා.."
කෝල් එක කට් කරලා මම ක්ලාස් බෑග් එක අරගෙන එලියට ආවේ අම්මටයි අප්පච්චිටයි කියන ගමන්..මම දන්නෑ මේ දේවල් ඉස්සරහටත් මේ විදිහට වෙයිද කියලා..ඒත් මම සධාරණයක් ඉෂ්ට කරන්න ඕනේ..
"අද දවස කවදද යුනෙත්.."
"එක නේද..ඇයි ??"
"ඔයාට මතක නැද්ද ??"
"මතක නැද්ද අහන්නෙ.??."
යුනෙත් ඇහුවේ ප්රශ්නාර්ත බැල්මකින්
"අද දවස ඔයාට මතක නෑ..මේක හරියන්නෑ අපි බ්රේකප් වෙමු..තමුසෙට බර්ත්ඩේ එකවත් මතක නෑ.."
ක්ලාස් එකට ගිහින් මිහීයි මමයි බෑග් තියලා එලියට ආවේ මිහී මූනත් නරක් කරගෙන යුනෙත් ගාවින් හිටගන්නකොට..අද අවීන් ක්ලාස් ඇවිත්..ගිය දවස්වල එයා ක්ලාස් එන එක නැවැත්තුවා..ඒත් අද එයා ඇවිත් තිබ්බා..එයා තාම අනිත් තුන්දෙනාටවත් යන එක ගැන කියලා නෑ..ක්ලාස් එන්න බැරි වෙන එක ගැන එයාට කියන්න ඕන තරං බොරු තිබ්බා..
"WTF !!!"
එකපාරට යුනෙත් කෑ ගහද්දි මම ගැස්සුනේ මිහී තාමත් යුනෙත්ට රවාගෙන ඉද්දි..මම නං මිහීට උදේම විශ් කරා..අනිත් අයත් එහෙමයි..මම හිතන්නෙ ඕනම කෙනාට අමතක වෙලා වගේ..