කොටයි තමෛ..ඒත් චැපිය වෙනස් කරන්න බෑනේ..ඊලග එක දිගයි..ඉක්මනට ඕන නං මට කමෙන්ට් ඕනා..වෝටුත් අඩු වෙලා..😒
මම කණ්ණාඩියෙන් පේන මගෙ රූපෙ දිහා බලාගෙන හිටියා..මාව අන්දවපු කෙනා රූම් එකෙන් එලියට යද්දි මම තාමත් කණ්ණාඩියෙන් පේන මං දිහා බලන් හිටියා..ජීවිතේ ඕනම මනුස්සයෙක් ගොඩක්ම සතුටු වෙන දවසට මම අඩනවා...රතු වෙලා ඉදිමුණ ඇස් මේකප්වලින් වැහිලා තිබ්බත් තුවාල වෙලා තියෙන හිත හදන්න කාටවත්ම බැරි උනා..අද මගෙ වෙඩින් එක..මම ගොඩක් හීන දැක්ක දවසක්..මනුස්සයෙකුට ජීවිතේ වැදගත්ම දවසක්..ඒත් මට..ඒක නිකන්ම නිකං දවසක් විතරයි..මගෙ ජීවිතේ සතුට කියන දේ නැත්තටම නැති වෙලා යන දවස..
මේ දවස වෙනුවෙන් කොච්චර හීන තිබ්බද..මට මතක් උනේ අවීනුයි මමයි අපේ වෙඩින් එක ප්ලෑන් කරපු හැටි...
"මම නං කැමති පොඩි මැරේජ් එක්කට අවීන්.."
මම කිවුවේ මගෙ උකුලේ ඔලුව තියාගෙන ඉන්න එයාගේ කෙස් අතරින් ඇගිලි යවන ගමන්..අපි දෙන්නම තරු පිරුණ අහස දිහා බලාගෙන කතා කර කර හිටියේ සීතල හුලගත් එක්ක තුරුල් වෙලා..
"මම නං කැමතියි හැමෝටම පේන්න තමුසේ මගෙ විතරයි කියලා ලියාගන්න..ඒත් ඔයා අකමැති නං පොඩි එකක් ගමු.."
එයා කිවුවේ අහස දිහා බලන ගමන් වෙද්දි මම අතේ තිබුණ රටකජු පැකට් එකෙන් එකක් කටට දාගෙන එයාගේ කටටත් එකක් දැම්මා..
"නෑ..අපි ලොකු එකක් ගමු..ලස්සන හොටෙල් එක්ක..සුදු රෝස මල් විතරයි හැබැයි ඩෙකරේට් කරන්න ගන්න ඕනේ හරිද අවීන්.."
"හ්ම්...හ්ම්..ඔයා කියන දෙයක් තමයි..හැබැයි හනිමූන් එක මට ඕන විදිහට.."
එයා කියපු දේත් එක්ක මම අතේ තිබ්බ රටකජ්ජක් එයාගේ කටට දැම්මේ එයා හිනාවෙවී ඒක කද්දි..
"ඔහොම ලැජ්ජා වෙලා නං බෑ සුදූ..මම සතියක හනිමූන් එකක් ප්ලෑන් කරන්නේ..බයවෙන්න එපා..ට්‍රාන්ස්පෝර්ට් මං ගානේ දෙනවා.."
"අනේ කටවහගන්නකෝ අප්පා.."
මම එයාගේ උරහිසට හිමින් එකක් ගහන ගමන් කිවුවේ ලැජ්ජාවට..එයා කරන්නේ මං රතු වෙන දිහා බලන් හිනාවෙන එක..
