ඔන්න දුන්නා..බිස්කට් පැකට් එක ගානේ දීගෙන යන්න.. (ගෝල්ඩ් මාරි)
"අයියේ..."
"අයියේ..බලනවකෝ ඕයි.."
"හරි ඉතිං සොරි හලෝ.."
යෙශු ඇවිත් කතා කරත් ගනන් ගන්නැතුවම මම නෝට් එක ලිව්වේ එලියේ හදලා තිබ්බ ගාර්ඩ්න් ටේබල් එකේ ඉදන්..එයා මගෙ අතින් අදිනකොට අත ගසා දාලා මම ලියද්දි පෑන උදුරලා ගත්තේ මම රවලා එයා දිහා බලද්දි..
"තමුසේ රැව්වත් කියුට් ඕයි.."
"පෑන දෙනවා මෝඩයා.."
"හරි ඉතිං..අහනවකෝ අයියේ..මට ටිකක් තරහ ගිහින් හිටියේ ඉතිං.."
"තව ටිකෙන් මාව වැටෙනවත් එක්ක.."
මම කිවුවේ ඊයේ එයා තල්ලු කරපු එක මතක් වෙලා..
"අවීන් අයියා ලග හිටියනේ..එයා තමුසෙට වැටෙන්න දෙන්නෑ කියලා දන්නවා.."
"ඒ උනාට..කතා කරන්න එපා මාත් එක්ක.."
"මොකක්ද ඕයි..පොඩි එකෙක් වගේනේ..ඊයෙ පොඩි රණ්ඩුවක් ගියා..ඒකට තරහ ගියා හිටියේ.."
යෙශූ කියද්දි පොත පැත්තකින් තියලා මම හැරුනේ එයාගේ පැත්තට..කාත් එක්කද රණ්ඩු වෙලා තියෙන්නෙ..
"ඇයි ඒ..කා එක්කද රණ්ඩු උනේ.."
'ඒක වැඩක් නෑ..ඔන්න එහෙනම් තමුසේ සමාව දුන්නලු ඈහ්..'
"බෑ බෑ..හේතුව කිව්වොත් සමාව දෙන්නම්.."
"ඒක වැඩක් නෑ ඕයි.."
යෙශූ කියද්දි මම දුක හිතෙන මූනක් හදාගෙන අනිත් පැත්තට හැරුනේ පොතට මූන ඔබාගෙන..
"දැං ඇයි ඔය.."
"මම හැමදේම ඔයාට කිව්වට ඔයා මට ඔයාගේ දේවල් කියන්නෑනේ මල්ලි.."
"අප්පෝ හරි හරි..මූනේ හැටි විතරක්..කියන්නං කියන්නං.."
මල්ලි කියද්දී මම හිනාවෙලා කකුලකුත් පුටුව උඩට ගන්න ගමන් හැරුනේ එයාගේ පැත්තට කතාව අහගන්න..
"ඔයාට මතකනේ යුවීන්.."
"යුවීන් කිවුවේ අර එක දවසක් ආව සුදු මල්ලිද..අර අහිංසක.."
"ඔව් ඔව්..තමුසේ වගේ ඩයල් එකක්.."
"එයාද ඔය ගැහුවේ ??"
