මේක හැපි එන්ඩින් යකුනේ..ඔවාලට විහිලුවක්වත් තේරෙන්නෑ නේ අප්පා..හේ හේ..😅
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
😒😒😒😒😒😒😒😒😒😒😒😒😒😒😒😒😒
කතාවට යමු 👇👇👇👇👇👇👇👇
"මහත්තයා..තේ එක..''
"හ්ම්"
බැල්කනියට වෙලා ඈත බලාගෙන හිටපු මම බිබී හිටපු සිකරට් එක බැල්කනියෙන් පහලට දාලා රූම් එකට ආවේ දේවි අම්මා තියලා ගියපු තේ එක ගන්න..තේ එක බොන ගමන් මම ඩ්‍රෙසින් ටේබල් එක ගාවින් හිටගෙන බලාගෙන හිටියේ මං දිහා..හැමෝම කියන තරං මම නපුරුයිද කියලා ගත උන අවුරුදු දෙකම මම කල්පනා කරා..
හහ්..
හුස්මක් ගත්ත මම තේ කෝප්පේ තියලා බාතෲම් එකට ගිහින් හිටගත්තේ ශවර් එක යට..මගෙ මැනික..සහශ්‍ර..ගෙදර හැමතැනම උබගේ මතක හොල්මන් කරනවා මැනිකේ..අවුරුදු දෙකක් තිස්සේ උබේ මතක එක්ක මැරි මැරී උපදිනවා බං..ගෙවෙන තප්පරක් ගානේ මට තියෙන්නේ පසුතැවීමක්..අද උබ ඉන්න තැන ඉන්න තිබ්බේ මම...මට ඉතුරු ජීවිත කාලෙටම පසුතැවීමක් විතරයි..
පැයක් විතර සීතල වතුරෙන් නාගත්ත මම රූම් එකට ඇවිත් ලෑස්ති උනේ ඔෆිස් එකට යන්න..ලෑස්ති වෙලා ඉවර වෙලා රූම් එකෙන් එලියට යන්න අඩිය තියනවත් එක්කම මතක් උන දෙයක් හින්දා මම තියපු අඩිය ආපහු ගත්‍තා..
"හිතලම අමතක කරනවද නැත්තන් ඇත්තටම අමතකද "
"මොකක්ද ?"
"හැමදාම මම මතක් කරන හින්දා වෙන්න ඇති මොකක් හරි අමතක කරන්නේ.."
"මොනව ගැනද කියන්නේ ? මට පරක්කුත් වෙනවා මැනික"
"යන එකනේ තියෙන්නේ..මම අල්ලන් හිටියා ඈ.."
