"මෙන්න තේ එක.."
මම කිචන් එකට යද්දි අම්මා අප්පච්චිට තේ එකක් දෙන ගමන් කියද්දී අප්පච්චි එතන තිබ්බ පුටුවකින් ඉදගත්තා..අද පාන්දර ඇහැරිය හින්දා අම්මා හදලා දුන්න කිරි එක බීලා මම කෝප්පේ හෝදන්න කිචන් එකට යනකොට අප්පච්චිත් නැගිටලා තිබුණා..
"ලොකූ..අද ආෆ්ටර් ස්කූල් තියෙනවද ?"
"නෑ අප්පච්චි..අද නෑ.."
"ම්ම්..ක්ලාසුත් නෑනේ..මල්ලි එක්කම එන්න එහෙනම්.."
මම ඔලුව වනලා ග්ලාස් එකක් ගත්තේ වතුර වීදුරුවක් අරං යන්න රූම් එකට..
"යුගා..රුහාන් ලබන මාසේ මෙහෙට එනවලු.."
සලාං*
"ලොකූඌ..මොකද ලමයෝ !! "
යන ගමන් හිටපු මගේ අතේ තිබ්බ වීදුරුව අතෑරෙද්දි අම්මා කෑ ගහගෙන මගෙ ලගට ආවත් මම බිදුණ වීදුරුව දිහා බලන්න තරං සිහියක් තිබ්බේ නෑ..අම්මා කිවුවේ එයා එනවා කියලද ??
"මොන සිහියෙන් ඉන්නවද මන්දා මේ ලමයි.."
"ලොකූ කකුල කපා ගන්නැතුව එහාට වෙනවා !!"
අම්මයි අප්පච්චියි දෙන්නම මට එක එක ඒවා කිව්වත් මම කල්පනා කරේ අම්මා කියපු දේ ගැන..මුලු ඇගම වෙව්ලනවා වගේ දැනෙද්දි මම අඩියක් පිටිපස්සට ගිහින් බිත්තියට වාරු උනේ අම්මා බිදුණ වීදුරුව අස් කරද්දි..
"මොකද ලමයෝ වෙව්ලන්නෙ..අසනීපයක්ද ? "
අම්මා මගෙ නලලට අත තියන ගමන් අහද්දි අප්පච්චි මං දිහා බලන් හිටියේ ඇස් හීනී කරගෙන..මට දැං මෙතනින් යන්න ඕනේ..
"න්..නෑ අම්මේ...අහ්.."
"ලොකූ ඔය කකුල !! "
අම්මා දිහා බලලා අසනීපයක් නෑ කියපු මම කිචන් එකෙන් එලියට දුවද්දි වීදුරු කටුවක් යටි පතුල පසාරු කරගෙන යනවා දැණුනත් මම කෙලින්ම නැවතුනේ රූම් එක ඇතුලේ..දොර ලොක් කරපු මම දොරට පිට දීලා බිම වාඩි උණේ තවදුරටත් කකුල්වලට පණක් නැති හින්දා..
අම්මා කියපු දේ ඇත්තද..එයා ආයෙත් එයිද ? ඇයි මට සැනසීමක් ඇත්තෙම නැත්තේ දෙයියනේ..ආයෙමත් අතීතේ වෙච්ච දේවල් මැවි මැවී පේන්න ගන්නකොට මම කොන්ඩෙන් ඇදගෙන ඔලුව දණිස් දෙක අතරේ හංගගත්තේ පාලනයක් නැති කදුලු ඔහේ ගලාගෙන යද්දි..
