"ඇයි එහෙම කරේ..මට පොඩ්ඩක් වත් ආදරේ කරේ නැද්ද ?''
සහශ්‍ර ඇහුවේ රුශීගෙන්..අන්තිම වතාවට රුශියි යුගේන්ද්‍රයි එක්ක සහශ්‍ර කතා කරන්න ඕනෙ කිව්ව හින්දා අශ්වික බැන බැන උනත් සහශ්‍රව එයාලව බලන්න එක්කන් ආවා..
"යෙශූ..මගෙ පුතා කොහෙද ??"
රුශී ඇහුවේ අඩන ගමන් වෙද්දි සහශ්‍රට දුක අතරින්ම උනත් හිනා ගියා..එයා සහශ්‍ර ගැන පොඩ්ඩක් වත් හිතන්නෑ කියන්න සහශ්‍රට තේරුනා..තමන්ගේ ලමයා ගැන විතරයි රුශී දුක් උනේ..
"එයා හොදින් ඉන්නවා..අවීන් එක්ක.."
"ඔයාලා එකට නෙවෙයිද ඉන්නේ..යෙශූ මේ දේවල් දන්නවද.."
රුශී යකඩ කූරු දෑතින්ම තද කරගෙන සහශ්‍රගෙන් ඇහුවේ බයෙන්..මොන අම්මද කැමති තමන් මිනීමරුවෙක් කියලා දරුවෝ දැනගන්නවට..
"මම ඉන්නේ මගෙ අයියා එක්ක..යෙශුල් එදාම ඒක දැනගත්තා..ඒත් එයා දන්නෑ ඔයාලා මිනීමරුවෝ කියලා.."
"ප්ලීස් සහශ්‍ර එයාට දැනගන්න තියන්න එපා..මං ඔයාගෙන් වැදලා ඉල්ලන්නේ.."
"ඔයා නමට හරි මගෙ අම්මනේ..මට ඕන නෑ යෙශූට ඒ ගැන කියන්න..අන්තිම පාරට ඔය දෙන්නව බලලා යන්න ඕනේ කියලා හිතුනා..මම ආය එන එකක් නෑ ඔයාලව බලන්න..අප්පච්චි..ඔයාටවත් මට කියන්න දෙයක් නැද්ද ??"
අන්තිමට සහශ්‍ර යුගේන්ද්‍ර දිහා බලන ගමන් අහද්දි යුගේන්ද්‍ර සහශ්‍ර ගාවට ඇවිත් සහශ්‍රගේ ඔලුව අතගාද්දි සහශ්‍රගේ ඇස්වලින් කදුලු ගලන්න පටං ගත්තා..සහශ්‍ර පොඩි කාලේ ඉදන් අප්පච්චි කිවුවේ යුගේන්ද්‍රට වෙද්දි සහශ්‍රට දුක හිතුනා..
"සතුටින් ඉන්න බලන්න..මල්ලිව බලාගන්න.."
එච්චරක් කියපු යුගේන්ද්‍ර ඇතුලට යන්න යද්දි අවිශ්ක ඇවිත් සහශ්‍රව එක්කන් ගියා..මීට දවස් දෙකකට කලින් සහශ්‍ර රහල්ව බලන්නත් ගියා..එදා හරියටම සහශ්‍ර අවීන්ව දාලා ඇවිත් දෙවෙනි දවස..සහශ්‍ර රහල්ව බලන්න ගිය වෙලාවකට අහම්බෙන් උනත් අවීනුත් ඇවිත් හිටියා..සිද්ද උන දේවල් හින්දා රහල්ගේ මානසික මට්ටම හොදටම අවුල් වෙලා නිසා එයත් එක්ක අවීන්ටවත් සහශ්‍රටවත් කතා කරන්න බැරි උනා..
