Genç kız ne anne sevgisi görmüştü, ne baba sevgisi. Sevgi kavramını bile bilmiyorken Allah'ı çok sevmişti. Din sevgisi kalbinde her geçen gün daha da kabarıyordu. Başka sevgi bilmezdi Meryem, ta ki zorluk çektiği zamanında onun yanında olan mümin bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konusu;
Gerçekten de dokunmadan veya tanımadan sevmek diye bir şey varsa eğer bu dünyada, ben bunun kanıtı olabilirdim.
Tanımadım, dokunmadım, sevdim ama sevgim kalbimde gömüldü. Sevgimi yaşayamadım değil, sevgimi yaşayamadan sevgimi öldürdüm. Sevgi duygusu kalbimden uzaklaştı ama hep umut ettim. Sevgimi yaşarım, sevdiğimi gösterebilir ve sevilirim diye.
Ama bilmediğim bir şey vardı. Umut insanı öldürdüğü kadar yaşatıyordu. Ölümle yaşamın dengesi olmamalı. Ya ölürsün, ya yaşarsın. Ama hem umut beslemek, hem de umutsuz olmak o dengeyi yaratır ve sonra bozar. Bu daha kötü olan bataklığa yol açar. Ve ben hem umutlu olup, hem de umutsuz yaşayarak kendi bataklığımı kendim yarattım.
Ve bilin diye söylüyorum, insanlar size hiçbir şeyini vermiyorsa sizde onlara her şeyinizi vermeyin.
Bu hikâye benim ve korkak bir çocuğun hikâyesi. Sonunun nasıl olduğu bile bilinmeyen bir hikâye.
💔
Herkese merhabalar! Nasılsınız?
Son olarak Yarım'ı da önermek istedim. Yarım kısa ama kalp kıran bir hikâye olacak. Şu an üç bölümü yayımda ama güncel olarak yazılıyor. Yarım'a da göz atmak isterseniz profilimden ulaşabilirsiniz. 🩹
Okurken oylarınızı ve yorumlarınızı hikâyemden eksik etmeyin lütfen. Sizin yorumlarınız benim en büyük ilham kaynağım. Yorumlarınızı okumak beni çok mutlu ediyor ve bölümü daha hızlı yazıp yayımlamama sebep oluyor. O yüzden yorum yapmayı unutmayın. Tabi oy vermeyi de. 💞
O zaman Yarım'ın bölümlerinde görüşmek üzere. Kendinize çok ama çok iyi bakın. 🩹
