21 Rezerve orası canım!

8.3K 201 20
                                    

Akşam üstü bütün islerimi halledip Zehra Teyzelere yani annemlerin yanına geçmiştim. Eve girdigimde Asli ve teyze kızları, anneleri dahil oradalardı. Diyar, Dodi, Peri ve sevgilisi Onur da orada bulunuyordu. Dodi yanıma gelip beni sırtına almasıyla yerimden sarsılmıştım.

"Ya hayvan herif, canımı acıtıyorsun."

"Oğlum canını acıtıyorsun kızın?" dedi annesi yani Pembe Teyzem.

"Teyze kurtar beni bu öküzden." demistim Dodi beni etrafında cevirirken. Sırtını yumruklamaya başladığımda dayak yiyeceğini anlayarak beni yere indirmisti.

Özer abi öldürücü bakışlarla bakarken Diyar ise gülerek bakıyordu. Karşılaştırma yapmak bile aptalca olsa da bir secim yapmam gerektiginde kimi sececegini kalbim cok iyi biliyordu.

Diyar yanıma gelip bana sımsıkı sarılmıştı.

"Hosgeldin güzelim." dediginde gülümsedim.

"Hosbulduk."

Aslı ve teyzesinin kızlarını görmeden teyzemin yanına giderek teyzemin yanaklarindan öptüm.

"Oyy benim pembişimm."

"Şımarma ya deli kiz."

"Cok seviyor seni heralde." dedi ismini bile bilmedigim Aslının teyzesi.

"Evet Selvicim bizim yanımızda büyüdü, normal sevmesi, biz zaten onlar icin geldik bu mahalleye."

"Badee hadi gidiyoruz kalkk." diye seslendi Peri.

"Nereye?"

"Eglenmeye?"

Gözüm Özer abiyi buldugunda başıyla bana onay verir gibi yapmıştı. Bulundugum yerden ayağa kalkmış ve bir iki adımda Peri'nin yanindaydim.

"Nereye gideceğiz ya? Ben bu kızlarla hiçbir yere gitmem." demistim Periye fısıldayarak.

"Bitanem ne yapalım hep beraber gidelim demişler biz gitmeyelim mi?"

Gözüm Özer abiyi buldugunda onunda gidecek olmasindan dolayi 'gitmeyelim' diyememistim.

"Tamam gideriz madem."

"Sevgilim, biraz benimle gelir misin?" dedi Aslı, Özer abiyi cekistirirken. Kaşlarım istemsiz çatılmıs ve bir anlığına kalbim sıkışmıştı.

"Nişanı ne zaman düşünüyorsunuz Selvi?"
dedi Teyzem merakla. Zehroş can kulağiyla Selvi ablanin ne diyeceğini bekliyordu.

"Valla çocuklar ne zaman olur derse veya Özer oğlum ne zaman evlilik teklifi ederse o zaman işte."

Bunu derken Aslı'nın annesinin gözlerinin ici parlıyordu. Bulmustu tabi saglam kazığı hemen oldugu yere çakmıştı.

"Cok da acele etmemek gerek cocukların kendi kararı sonucta." diye eklemisti Zehra teyze bana bakıp göz kırparak. Bu yaptığına anlam verememistim.

Belimden bir elin beni cekmesiyle kendime gelmistim. Gözlerimi kaldırdığımda bu kişinin Diyar olduğunu gördüm.

"Kızım sesleniyorum niye bakmıyorsun?" dedi belimdeki eliyle beni bahceye dogru cekistirirken. Bahceye çıktığımızda bir köşede hararetli konusan Özer abinin gözleri bizi bulmustu ancak ben gözlerimi cekerek Diyar'a dönmüştüm.

"Güzelim bir sorun mu var?" demisti Diyar bana doğru egilip yüzlerimizi karşı karşıya getirerek.

"Ne sorunu olmasi gerekiyor ki?" dedim umursamayarak.

"Ben senin icin tutusurken sen ise uzaksın benden, bunun bir sebebi olmali?"

"Yok öyle hissettirdiysem kusura bakma." dedim ve Özer abiyi delirtmek için dudaklarımı Diyarın yanağına bastırdım. Öperken gözlerim Özer abiyi bulmustu. Ates fışkırıyordu gözlerinden sanki elinde olsa Diyarı öldürmek ister gibi bakıyordu.

Diyar beni belimden çektiğinde vücutlarımız birbirine yapismistı.

"Napiyorsun?"

"Cok aşığım sana, yanıyorum tutuşuyorum kızım!" dedi burnunu burnuma sürterken. Bu kadar yakınlık ikimiz icinde iyi degildi.

"Diyar yavaş." diye fısıldadım.

Arkamdan gelen abimle birlikte ikimizde uzaklaşmıştık.

"Öpüşüyor muydunuz siz?" abim bu soruyu sorarken kaşlarını çatmıştı.

"Hayır abi ne öpüşmesi, yanlış anladın."

"Hareketlerinize dikkat edin ayağımın altina almayayim ikinizi de."

O sırada gözlerimiz bahceye Aslı'nın ikiz erkek kardeşiyle konuşarak giren Özgeyi bulmustu.

"Orospu cocugu." diyen abimin fısıldamasiyla gözlerim onu bulmuştu.

"Evet işte Güzelim sen gel yarın bizim ofise bir bakalim neler yapabiliriz?" demisti Aslı'nın ikiz kardeşi Kerem.

"Teşekkür ederim canım." diyerek cevap veren Özgenin sesi kulağıma ilistiginde ağzım şaşkınlıkla açılmışti.

"Bunlar ne ara bu kadar samimi oldu?" diye fısıldamıştı Diyar.

"Ne bileyim kız bende şaşırdım." dedigimde ikimizde gülmüstük. Ayak üstü Diyarla dedikodu yapiyorduk. Cok uyumlu olsak da, beni cok sevse de gönül istemeyince bazi seyler olmuyordu. Hoslanti elbette vardı, iyi ve yakışıklı bir cocuktu ama şans vermek gelmiyordu icimden.

Herkes bahceye toplandığında arabalara geçmek icin bahceden çıkıyorduk. Birinin omzuma elini atmasiyla gözlerim o kişiyi bulmustu.

"O cocugun arabasıyla gidersen cok kötü olur."

"Elini cek üstümden, sevgilin kuduracak yine kıskançlıktan."

"Bak sevgilim filan-"

Birisinin Özer abinin omzumda olan elinden tutmasiyla üstümdeki varlığı kalkmisti.

"Bir sorun mu var Özer? Hayırdır temas ediyorsun?"

"Diyar çıktığın diyara geri girmek istemiyorsan bir daha bana el kol yapma siktirme bana şerefini, haysiyetini." demisti Özer abi sert sesiyle.

"Bence sende o diyara geri girmek istemiyorsan bir daha Bade'ye temas etme."

"Kim olarak söylüyorsun bunu?"

"Gelecekteki sevgilisi olarak."

"Anca rüyanda." demisti Özer abi homurdanarak.

Arabalarin yanina geldigimizde ikiside susmustu.

"Kim kiminle gidecek?"

"Özercim kapıları acar mısın sevgilim öne oturacagim?" demisti Aslı cilve yaptığını sanarak.

"Orası yıllar önce rezerve edildi canım sen kendine baska yer bak." demistim gülerek.
Özer abi bıyık altından gülerek bakıyordu yüzüme, böyle demem onun hosuna gitmisti. Ama benim tek derdim Aslıyı kudurtmaktı. İcten ice evet Özer abiyle de gitmek istiyordum ama asil amac Aslıyi sinir etmekti.

"Sen benimle gelirdin Güzelim? Ne gerek vardi simdi bu adamın arabasina?"

"Ben alışmışım uzun zamandır oraya, kusura bakma Diyar." dedigimde Özer abi daha da zevkle gülmüştü.

Ben arabaya doğru bir adim atmamla Özer abinin kapının kilitlerini açması bir olmuştu. Adam sevdamdan deliriyordu, kavruluyordu yaaa. Herkes kısa bir süre icinde binecegi arabalarını ayarladiginda yola çıkmıştık. Bizim arka koltugumuza Özge ile Kerem oturmuştu. Yol boyunca muhabbet etmislerdi, aralarında farklı bir yakınlık vardı bu yakınlık beni şaşırtsa da yakında bunun da kokusunun ortaya çıkacağını biliyordum.

---

Öncelikle hikayemi okuyan herkes teşekkür ediyorum, aklıma gelmişken şunu acıklayayım ben yazar olmak icin yazmıyorum ve hani kitap diye basılsın herkes okusun diye de yazmıyorum. Şu hayat telaşesinin icinde az da olsa kafamı dagıtıp sizlerle muhabbet edip sakalasmak vs benim hosuma gidiyor ve sırf onun icin yazıyorum ancak bir kac kişinin rahatsız olup "okumayacağım, burada bitti bu kitap" gibilerinden yorumuna denk geldim; kimseyi zorla okutmuyorum, sizlerden bir beklentim veya bir kazancım yok sadece sizin yorumlarınız benim cok hoşuma gidiyor, mutlu ediyor. Bu bilinsin istedim. Hepinizi cokkk öpüyorum. 😻

GÜLÜM•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin