GÜLÜM•

5 Şeftalili lipbalm tadı!

Özer.
Aksam yemeği dönüşü gece yarısı.

Ünitenin üzerinde duran fotografı elime aldım resimde ben elimi Badenin omzuna atmış bir sekilde yarıyıl tatilinden dönüşte cekilmis fotografimizdi. Az önce yasananlar aklıma geldiginde gözümden akan bir damla yaşı sildim.

Hep bana ait olacağını sandığım küçük kızım şimdi aşka yelken açıyordu.

Ona olan sevgimi başkası olsa şimdiye anlamıştı, ama o anlamıyordu ve cok canım yanıyordu. 16 yıldır yanımda olan beraber büyüdüğümüz o güzel küçük kız simdi kocaman olmustu ve benim ona karşı olan saf temiz sevdamı göremiyordu.

Flashback.

4. Sınıfın yarıyıl tatili bitmiş okulun ilk günüydü. Okulun önünde bizi bırakan annelerimiz gitmeden önce Bade ile benim beraber fotoğrafımızı çekip bizi öyle bırakmıştı. Burak her zamanki gibi fotoğraf çekilince kaçıyordu o yüzden hic bir fotoğrafta yoktu. Annemler bizi bıraktığında bende bizim Mertlerin yanina koştum.

"Özer biliyor musun ben Aslının saçını çekiyorum ve ona aşık olduğumu anlıyor, çünkü erkekler sevdigi kızların saçını çekermiş annesi de öyle demis o yüzden saçını çekiyorum hep." diyen Mertin gözlerinin icine gülerek baktım. Aklimdan tek gecen gidip Badenin saçını cekmek olmustu. Cocuk aklı işte 9 yaşında bir çocuk zaten baska ne yapabilirdi ki? Hemen koşup Bade'nin yanına gittim ve düşünmeden salak gibi o güzel saçını çektim.

"Napiyorsun ya gerizekali saçım bozulacak." diye kokoş pembe çantasıyla suratima doğru carlamıştı.

"Ama Bade, Mert öyle dedi." dedim pismanlikla. Kızdığı icin üzülmüştüm.

"Mert kendini camdan atsa sende mi atlayacaksın Özer?" dedi büyümüşte küçülmüş gibi.

"Sen atlarsan atlayabilirim ama ben Merti napayım ki?" dediğimde gülümsemisti.

"Salaksın ama seni çok seviyorum Özeeerr."

"Özer degil Abii abiiii!" dedi arkasından gelen abisi.

"Ya sanane Burak ya ne istiyorsa onu desin kız!" dedim Abi derse üzülecegim icin.

"Hem sanane abi, seni anneme söylerim bak her seyime karışıyor diye."

"Bade yürü sınıfına!" diye carlamıştı abisi.
Bade omuzlarıni düşürmüş sesini çıkarmadan iceriye gitmisti.

Flashback son.

"Siktir ordan hep bana ait olacakmış Aptal Özer sen kimsin de kız seni sevecek?"

Elimdeki fotografı sinirle yere fırlattıgimda tuz buz olmustu. Ağlayışımı durduramıyordum. O adamın benim sevdigimin bacağındaki eli aklima geldikce kendimi öldürmek istiyordum.

Ben onu başkasıyla yanyana bile görmeye korkarken o ise o serefsize yüz veriyordu.

Neden yapıyordu bunu bana neden? Hic mi görmedi sevgimi? Hic mi anlamadi? Aptal.

Simdi o adamla her boku yiyecek ben ona dokunmaya kıyamazken o ise o adamın belki de yanından bile ayrılmayacak.
Ben nasıl dayanacağım buna Allah'ım bana dayanma gücü ver kıymak istemiyorum canıma.