45 Özge hamile?

5.1K 172 12
                                    

Parti evinden çıkarak arabanın yanına gelmistim, diğerleri de coktan gelmisti.

"Özer yan koltuğa geç." demisti abim, Özerin elinden arabanın anahtarını alarak. Özer basiyla onay vermis ve yan koltuğa gecmisti.

Abim arabayı çalıştırmış ve bizim ev yolundan farklı bir yola girmisti.

"Nereye gidiyoruz?" demisti merakla Özer.

"Göreceksin bekle kardeşim." demisti Abim.

Cok sürmeden bir evin önünde durmustuk. Özge geldigimizi anlar gibi herkesten önce inmiş ve eve doğru yönelmisti. Dubleks iki katli, lüks bir evdi. Özgenin ardından kapıya abim gitmis ve acarak iceri girmisti. Arkasından Özge girerken Özer bana 'ne oluyor' der gibi bakıyordu. Hic bir tepki vermeden iceri girmistim.

"Neden buraya geldik, burası kimin?" demisti Özer arkamdan gelirken.

"Az sonra sen beni döveceksin ve sokakta ayıran olmasin diye buraya geldik." dedi abim. Özer 'hayır ya' der gibi bakmıştı. Bu bakış bi şeyleri tahmin ettigini gösteriyordu.

"Neden dövecegim seni?" demisti hafif titreyen sesi ile.

"Özer, Bade hamile degil." demisti Abim beni göstererek, basımla onaylamıştım.
Özerin gözleri Özgeyi bulmustu.

"Özge?"

"Özer benimle konus, Özge ile degil." demisti abim.

"Burak test kimindi o zaman?"

"Özgenin."

Özer sakin kalmak ister gibi derin bir nefes alıp vermişti. Özerin yanına giderek kolunu okşamıştım.

"Kimden?" demisti Özer elini yumruk yaparken. Abim elini tutmasi icin Özgeye uzattığında Özge ellerini abime kenetlemişti, gözlerinden usul usul yaşlar akıyordu. Abim başını eğmişti.

"Bana istediğini yap ama lütfen Özgemin kılına zarar gelmesin kardeşim." demisti abim kafasını yerden kaldırmadan.

"Kaldır kafanı."

Abim kafasını kaldırdığında Özer, abimin ağzına yumrugunu gecirmis ve geri çıkmıştı.

"Çıkıp adam gibi bana kardeşini seviyorum deseydin sesimi çıkarmazdım, sen ise benim kardeşimle yattın. Bu yumruk o yüzdendi." demisti Özer sonrasinda arkasini dönüp kapıdan çıkarken son bir şey daha ekledi.

"Bir yumruk da alacağım olacak, zamanı gelince." diyerek evi terk etmisti.
Özer, Burak ile aynı durumda olduğunu biliyordu ve Badesi için bu durumu yutmak zorunda kalmıştı.

"Tamam ben sakinleştirecegim."

Özerin arkasindan bende çıkmıştım, dısarıda saga sola saldıran, çöp kutusuna tekme atan Özeri durdurmak icin önüne atlamış ve sarılmıştım. Ben sarıldığımda aglamaya başlamıştı.

"Lan benim canımdan can gitti, sen o adamla yattin diye ben öldüm öldüm dirildim lan, neden yaptınız bana bunu?"

"Özer, özür dilerim lütfen affet."

Kollarimin yanindan tutup beni sarsmaya başlamıştı. Canımı acıtıyordu.

"Ben sana aşığım aşık! Seni ilk gördüğüm, tanıdığım andan beri! Anlıyor musun bunu? Ve ben sevdigim kadinin baskasiyla yattigi gercegine inandirildim hemde ne icin? Iki tane gerizekali icin dimi!"

"Özer canım acıyor." dedigimde kollarimi birakmis ve arkasini dönüp cop kutusuna bir tekme daha atmıştı.

"Lan adama sesimi çıkaramadım, benim kız kardesimle yatmış ben sesimi bile cikaramadim lan! Neden? Çünkü asıl ben sırılsıklam aşığım onun kardesine! Ne demeye hakkım var? Hiç bisey!"

"Özer korkuyorum lütfen sakin olur musun?"

"İÇERI GİR!" diye bagirdinda bir adım geri atmıstım, bu halleri beni korkutuyordu.

"Sadece askima karşılık bekledim senden lan bana acı cektirmezsin sandım. Kalpten, saf, temiz bir sekilde seversin sandım! Sen bana yâr olursun sandım!"

"YETER!" dedim yanına gidip yakasindan tutarak. Yakasindan kendime dogru çektiğimde burun buruna gelmistik.

"Yeter bağırıp durma! Tek sen acı cekmedin, tek sen karşılık beklemedin. Bende sensiz kaldım ama her sey yegenim icindi. Korktuk hepimiz senin tepkinden."

"Uzaklaş benden, cok sinirliyim." demisti Özer fısıldayarak. Bu kadar mesafede kalbinin eriyip onu affedecegini biliyordu, kacmak istiyordu Özer ilk defa. Kendine yaşatılanları hazmedemiyordu.

"O kadar aptalsın ki, senden bir adim uzaklaştığımda sana tekrardan iki adim geri geldiğimi bile farketmiyorsun."

"Sev beni be kızım sev, benim seni sevdigim gibi sende beni sev yalvarırım." demisti gözünden bir damla yas akarken. Dudaklarımı dudaklarina bastırmıştım.

"Seni cok seviyorum ben, herkesten cok hemde Özer."

Göz bebekleri büyümüş, adem elması aşağı yukarı oynamış, yutkunmuştu.

"Evlen benimle." dediginde güldüm.

"Bir yere kaçmıyorum burdayım, sakin ol."

"Kızım ben seni ilk gördüğüm andan beri seviyorum, nereye baksam sen varsın, her yerde gözlerim seni arıyor, sensiz nefes bile almakta zorlanıyorum ben." dediğinde bakısmayı bırakıp beline sarılmıştım. Başımı göğsünün üzerine koymustum. Basimin altında atan kalp sanki yerinden fırlayacak gibiydi, duydugum en hızlı ve heyecanlı atan kalp buydu.

"O minik kalbini, şefkatini sakın benden esirgeme olur mu güzel kızım?" dediginde kafamı kaldırıp bir kez daha dudaklarina yönelmis ve tekrardan uzunca öpmüştüm.

GÜLÜM•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin