GÜLÜM•

52 Aslan amca?

Sıla denilen kadın gitmiş ve aksam üzeri olmaktaydı, Özer odama gelmis kapıdan beni izliyordu.

"Ne oldu beyfendi?"

"Yatılıya mı kalacaksın?" demisti gülerek.
Saatimi kontrol ettigimde saat 5 olmustu bile. Yerimden kalkarak telefonumu ve arabanin anahtarini alıp odadan çıkmıştım. Benimle beraber yürümeye başlamıştı.

"Bakıyorum abinin arabasina çökmüşsün."

"Öyle oldu biraz." dedigimde triplenisime gülerek holdingin önündeki aracina yönelmisti. Ikimizde arabalara binip evin yolunu tutmustuk.

Eve vardığımızda herkes Özgelerin bahcedeydi bizde Özerle oraya gecmistik.

"Lan sen benim arabami mi aldin sabah sabah bi ton seyle ugrastim ise gitmek icin!"

Bahceye girdigimi gören abim sinirle üstüme kosmustu. Bende korkuyla arkamda bulunan Özerin arkasina gecmistim.

"Özer abi!"

"Özerin arkasina saklanamazsin küçük sıçan!"

Abimden kaçmaya çalışırken Özerin sırtına atlamıştım, o beni koruyordu.

"Ya kardesim sakin, alırız bi araba sana onu kullanırsın." diyen Özere karşılık abim durmus ve şaşkınlıkla yüzüne bakmıştı.

"Adamın zenginliginde ki rahatlığa bak, araba alırız diyor." dediginde gülmeye başlamıştım. Tabi ki herkes gülmeye başlamıştı ta ki kulağımıza gelen sese kadar.

"Bade kocaman kız olmuşsun ama hâlâ büyümemişsin be kızım."

Özer beni indirip bahce kapısına dönmüştü. İlk defa hepimiz Aslan amcamin geldigine sevinememiş, korkmustuk.

"Aslan amca?" demistim şokla, hepimiz öylece kalakalmıştık.

"Neden hepiniz kötü bisey görmüş gibi bakıyorsunuz?" dediginde abim yavasca geri adim atmıştı bile.

Daha fazla dayanamayıp kosarak boynuna atlamis ve sımsıkı sarılmıştım, cok uzun süre olmustu onu görmeyeli.

"Oyy güzel kızım benim." demisti yanaklarimdan öperek.

Herkesin kendine gelip sarılması bittiginde Aslan amca bahceye gecmis oturmustu.

"Evet söyle bakalim güzellik neymiş bu kadar acelesi olup beni çağırdığın konu?" demisti Aslan amca Zehra Teyzeye karşı.

"Aslan amca." demisti abim sonunda cesaret edip, başı öne eğikti, konusurken zorlaniyordu.

"Ne oldu oğlum?"

"Biz bi halt yedik."

Abimin konuşmasinin ardından Aslan amca anlamış gibi gözlerini Özgeye cevirmisti. Özgenin gözleri simdiden dolmustu bile.

"Burak, ne haltı oğlum?"

"Aslan amca." demisti abim yutkunarak, gözlerini kaldırıp bakmıyordu.

"Burak kafani kaldir evladım, güzelce anlat bana, açıkla."

Abim bi an kafasini kaldırıp Aslan amcanin yüzüne bakmis ve lafa girmişti ancak bakmasi cok uzun sürmemis tekrardan başını yere egmisti.

"Açıklanacak bir sey yok Aslan amca, biz kendimize hakim olamadik ve birlikte olduk, hata yaptık."

Bir kac dakika sessizlik oluşmuştu, kimse korkudan agzini acamıyordu.

"Kiminle?" demisti Aslan amca emin olmak ister gibi. Abimin gözleri Özgeyi buldugunda Özgenin agladigini görmüştü.

"Aglama Özge lütfen." demisti fısıltıyla cikan sesiyle. Bu durumda bile tek düşündüğü Özge ve minik bebegiydi.

"Birlikte olmak, yani nasi bi birliktelik bu sevgili olmak gibi mi?" demisti Aslan amca yanlis anlamamaya çalışıyordu. Abim 'hayır' anlaminda kafasını sallamıştı.

Abime bir sey olacak korkusundan Özerin eline tırnaklarımı gecirmistim nerdeyse ve sesini bile çıkarmıyordu.

Yine bir kac dakika olusan sessizlikten sonra Abim açıkça her seyi söylemisti.

"Hamile Özge."

Bunu duyan Aslan amca delirmis gibi ayaga kalkip abime bir yumruk gecirmisti. Korkudan yerimde zıplamış ve gidip onlari ayirmaya çalışmıstım ancak ayıramamis daha da zarar görmüştüm.

"Ben sana oglum dedim, seni evime aldım, yedirdim icirdim besledim, bu muydu karşılığı he namusuma mı goz diktin? Kizimla mi yattin kalktin? Bu mu senin adamlığın ben sana oglum dedim lan sen benim oglumdun, oglum." demisti Aslan amca bağırarak. Annem ile Zehra Teyze birbirine tutunmuş bağırarak Aslan amcayi sakinlestirmeye çalışıyorlardı.

Aslan amca, abimi yere yatırmış bütün sinirini çıkarıyordu. Ayni sey abimin basina gelmis olsaydi abim daha sertini, ağırını yapardi eminim ki bu yüzden aslinda Aslan amcaya hak veriyordum.

Aslan amca, abimin omzundan tutup ayaga kaldırmıştı, abimin agzindan yüzünden kanlar akiyordu. Özge aglamaktan yere çökmüş, babasına yalvariyordu. O da abimle beraber helak olmuştu iyice.

"Baba nolur birak onu, daha fazla devam edersen ölecek yalvaririm birak."

Daha fazla abimi o halde görmeye dayanamayip Aslan amcayi durdurmaya çalıştım ancak gözü hic bir sey görmüyordu. Daha fazla Aslan amcayı çekiştirmeye dayanamayan vücudum korku ve adrenalinin verdigi his ile kendini yerde bulmuştu. Gözlerime siyah bir perde inmiş ve son gördüğüm sey ise basima korkuyla yaklaşan insanlardı.