17 Bir sürprizim var!

9.7K 208 11
                                    

Bade;

Gecenin bitimine yakın abim eve gecerken ben ise ona Özgeyle kalacağımı, gec gelecegimi söylemistim. O eve gectikten sonra Özer abi evden çıkmış, bende arkasından çıkmıştım.

Arka sokakta beni bekleyen Özer abinin arabasının yanına kosarak gitmiş ve oyalanmadan binmistim. Kemerimi taktığım anda Özer abi arabayi çalıştırmış ve sürmüştü. Bir süre ilerledikten sonra sessizlikten sıkıldıgım icin elim ister istemez radyoya gitmişti.

Radyoda çalan şarkı tam da gecemize ve bize hitap ediyordu.

Hayat bazen öyle insafsız ki
Küçük bir boşluğundan yakalar
Hissettirmez en zayıf anında
Seni ta yüreğinden yaralar

Ellerin, kolların bağlansa da
Başında kasırgalar kopsa da
Sen tüm gücünle karşı koysan da
Seni acımasız sevdaya salar

Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun

Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun

Haklısın, biraz geç karşılaştık
Oysa hiç konuşmadan anlaştık
Bazı şeyler var ki söylenmiyor
Biz senle sözleri susarak aştık

İnsan acılarla kıvransa da
Ve o aşkta bir daha doğsa da
Dünyasını yeniden kursa da
Düşler ve gerçekler ayrı ayrı yaşar

Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun

Son kısma geldiginde gözümden bir damla yas ve şarkının son kısmi dilimden dökülmüştü.

"Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun,
Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun.
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım;
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun."

Özer abi sinirle radyonun kapatma tusuna basarak kökten kapatmıştı. Bir iki dakika sonra durmuş ve sessizliği bozmuştu.

"İn gülüm hadi."

O indiginde bende derin bir nefes alarak arabadan inmiştim. Büyük, gösterişli evin önünde durdugunda bende onunla beraber durmustum. Kapıda 2 takım elbiseli adam bekliyordu. Onlari gördügümde dönerek sorgucu gözlerle Özer abiye baktım. Hic bir sey demeden bilegimden cekerek eve dogru adımlamıştık.

"Hosgeldiniz efendim." demisti kirli sakallı koruma. Diger koruma ise bize kapıyı acarak kenara cekilmisti.

Özer abi başıyla selam vererek eli bilegimde iceri girmişti. Evin kapısını da açmış ve eve girmisti.

O elindeki telefonu, anahtarı ve cebinden çıkardığı cüzdani girise bırakırken ben ise iceri dogru adimlayarak etrafta göz gezdirmistim. Sade dizayn edilmis bir evdi. Sagda solda o kıza ait bir seyler arasam da yoktu. Kıyafet, bavul vs hic bir sey yoktu. Demek ki gitmisti.

"Ben bi üstümü degiseyim." dediginde başımla onay vermiştim.

"Gel istersen?" dediginde gözlerimi kaldırıp gözleriyle buluşturdum.

GÜLÜM•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin