GÜLÜM•

30 Seninle kalmamı ister misin?

Özer abi ile görüşmemizin üstünden 4 gün geçmişti. Günlerden cumartesiydi ve hazırlıklar artmış, yarın nişan vardı. Her sey Aslının istedigi gibi tıkırında gidiyordu.

Beraber nişan salonuna bakmak icin yola çıkmıştık. Beni de malesef zorla götürüyorlardı çünkü gitmezsem evdekiler anlayacak, süphelenecekti. Burak abim öne oturmuş biz Özge ile arkaya oturmustuk. Abim ara ara dönüp Özgeye bakıyor benden de gözlerini kaçırıyordu.

Ikisine de cok kızgın olsam da en azindan Özer abinin yapamadığı şeyi yapabiliyorlar ve mutluluklarına bakıyorlardı. Bize göre cok cok daha iyilerdi, madem böyle mutlu olacaklardı o zaman onları durduran, üzen ben olmayacaktım. Her zaman onların destekcileri olacaktım.

Araba durdugunda kendimi arabadan dışarı ilk atan bendim. Onunla aynı ortamda bulundukca nefesim tıkanıyordu ve nefes almam zorlaşıyordu.

Digerleri de indiğinde nişan salonuna beraber girmistik. Kac kisilik, nasıl bir yer iyi mi kötü mü diye bakındiktan sonra çıkmıştık. Özer abi de, bende sesimizi hic cıkarmıyor eskiye bakıldığında artik neredeyse hic konusmuyorduk.

2 hafta sonra doğum günüm vardı ama onu bile kutlamak istemiyordum. Kendimden de, ondan da, duygularindan da kacarken koca bir boşluğa düşmüştüm. Simdi iste bütün hayatim onsuz geçecekti.

Bir restoran gibi bir yerde durdugumuzda yemek yiyecegimizi anlamıştım.

"Yemek mi yiyecegiz?"

"Yok izlemeye geldik Bade."

"Tamam abi siz izleyin ben gelmesem olur mu?" demistim abime göz devirerek. Abim bütün vücudunu arkaya cevirip bana baktı.

"Sen neden bu sıralar adam akıllı yemek yemiyorsun? Hayırdır?"

"Formumu koruyorum yoksa yarın nasıl elbisenin icine girecegim?" demistim gülerek.

"Bu kadar olmaz Bade şu 4 5 gündür tek yediğin bir iki tost. İn yemek yiyeceksin!" dediginde derin nefes alıp sıkıla sıkıla inmiştim.

Masaya oturup yemeklerimizi söyledigimiz sırada iceriye yanında iki arkadasıyla Diyar girmisti. Beni gördügünde kosarak yanima gelmiş ve kolumdan tutarak ayaga kaldırıp yanağımdan, alnimdan öpmüştü.

"Güzelim ne yapiyorsun burada?"

"Nişan salonuna baktık da şimdi de yemek yemeye geldik işte." dedim isteksiz ve zorla. Hic yaşamaya, konusmaya hevesim yoktu. Son zamanlarda herkese karşı aynıydım.

Diyar ellerini başımın yanlarına koydu ve başını egip benimle aynı hizaya getirdi.

"Senin keyfini sıkan bisey mi oldu? Neden keyifsizsin?"

Özer abi öylece pür dikkat bizi izliyordu.

"Diyar beni buradan götürür müsün?" demistim masum, küçük cocuklar gibi.

"Sen iste yeter ki, sen iste dünyalari sereyim önüne güzelim benim?" demisti şefkatle gülümseyerek.

Elini elime kenetlediginde bizimkilere dönmüştü.

"Ben Badeyi kaçırıyorum, biraz vakit gecirecegiz. Cok geçe kalmaz bırakırım eve."

"Tamam cok gec kalmayın." demisti abim. Elleri elimde beraber yürümeye başlamistik. Diyar da hosuma giden tek sey bana karşı olan masumluğu, bir çıkar bile beklemeden yanimda olmasıydi. Yoksa ona aşık değildim elbette hosuma gidiyordu ama aşk cok farkli biseydi.

Diyar arkadaşlarına durumu izah ettikten sonra elele mekandan çıkmıştık. Kapıda duran Diyar'ın motorunun yanina geldigimizde elimi elinden kurtarmıştım. Bana verdigi kaskı kafama geçirip arkasına binmis ve sarılmıştım. Gece boyu beraber vakit gecirmis ve aklımın toparlanmasına yardımcı olmustu. Gecenin sonuna geldiğimizde beni evin önüne getirmisti.

Arabadan indigimde kendi balkonundan bize bakan Özer abiyi gördüm ve sırf onu delirtmek icin Diyarın yanağından öptüm.

"Seninle kalmamı ister misin?" diyerek belime sarılmış ve sonra yanağımdan öpmüştü.

"Teşekkür ederim" diyerek kafamla onay verdiğimde beraber eve girip benim odama çıkmıştık.

Banyoda üstümü degisip altıma şortumu, üstüme de cropumu gecirmistim. Diyar'a da civcivli eşofmanımı ve abimin tişörtünü vermistim.

"Tişörte gerek yok aslında." demisti Diyar utana sıkıla. Başımla onay verdigimde üstündeki tişörtü çıkarıp kenara atmıştı. Altındaki siyah pantolonu da benim karşımda indirmis ve bir anlığına gözlerimiz buluşmuştu. Vücuduna bakmamak icin gözlerimi kaçırmış ve başka şeylere bakmaya başlamıştım.

Civcivli geceligi üstüne gecirdiginde Diyar'ın önüne giderek ellerimi boynuna dolamış ve sımsıkı sarılmıştım.
Özer abinin kenardan bizi izledigine emindim. Benim ne kadar canim yanıyorsa onunda o kadar yansın istiyordum.

"Bugün icin teşekkür ederim cok zor bir anımda yanıma geldin ve beni kurtardın." dedigimde benim gibi gülümsemis ve yanağımdan öpmüştü.

"Uyuyalim mi artik prenses?" dediginde basimla onay vermistim. Beni küçük bebek gibi bacaklarimdan tutarak kollarının arasına kucagına almıs ve yataga yatırmıştı. Kendisi de yattığında ben arkama dönmüştüm ve bana arkamdan sarılmıştı.

Bir süre sonra Özer abiyi düşünürken uyuyakalmıştım. Eminim balkon kapısından gözüken, ic ice gecmis iki cift ayak bile onun delirmesine sebep olacaktı. Benimde tek istedigim onun delirmesi ve artık harekete gecmesiydi.