GÜLÜM•

43 Kalbimde başkası var!

Özer beni eve bırakıp kendi evine gectiginde saat akşam 6'ya geliyordu. Aksam ki parti icin hazırlanmak ve güzel giyinmek istiyordum. Dolabımdan saten, krem rengi bir elbise aldım, dikkat cekmek istiyordum.
Saçlarımı güzelce düzleştirmiş ve cezbedici makyajımı yaparak kısa elbisemle bi saate hazır olmustum.

Aşağı indiğimde abim beyaz gömlek ve siyah pantolonuyla kapıda bekliyordu. Geldiğimi gördüğünde kapidan disari adim atarak çıkmıştı. Özgeyi görmek icin sabirsizlaniyor gibiydi.

Karşı taraftan cikan Özge ile Özer her zaman ki gibi göz kamaştırıyordu. Özge normalinden farkli olarak bi tık daha uzun, soluk turuncu bir elbise giymişti.

Özer ise her zamanki gibi dağınık saçları, hafif kızarık koyu kahve gözleri ve siyah gömlek ile pantolonuyla şah eser gibi karşımızda duruyordu.

Kapımızın önündeki Özerin arabasina binmiş ve yola koyulmustuk.

"Neredeymiş parti?"

"Aşağı mahallede, bizim şerefsiz Ahmet'in evinde." demisti abim ve Özer buna karşılık gülmüştü.

"Saatin güzelmis Özer." demisti abim.

"Özel yaptırdığım saatimi bulamıyorum bu saati de İspanyadan getirtmiştim mecbur bunu taktım." dediginde abim icinden gülmüştü.

Cok gecmeden bir evin önünde durmus ve inmiştik. Ister istemez ayaklarım Özerin yanina gitmis ve kapinin açılmasini beklerken onun yaninda durmustum.

Kapı açıldığında ilk abim ile Özge arkasindan biz girmiştik.

"Çok dik giymişsin topuklu ayakkabını, dikkat et biraz kendine dedim sana." demisti Özer fısıltıyla, hic bir sey demeden gözlerimle onay vermistim. Havuzlu arka bahceye girdigimizde elim Özerin koluna gitmiş ve koluna girmistim. Bizi gören Aslı'nın gözlerinden ates fışkırır gibi olmuş ve bizim yanımıza gelmişti.

"Sevgilim? Senin bu kızla yine ne isin var?"
Özer hic bisey demeden kafasını cevirip farkli bir tarafa bakmıştı.

"Sen umursamiyor musun beni?"

"Ne cevap vereyim Aslı?" demisti Özer sesini hafif yükselterek.

Aslı'yı arkadaşları çağırdıgında Özeri de çekip götürerek onlarin yanina gitmislerdi. Öylece tek basima bir kösede bekliyorken yanima Diyar yaklaşmıştı.

"Güzelim Hoşgeldin."

"Hosbulduk Diyar." dedigimde karşıma geçmiş ve gözlerime bakmıştı.

"Biraz konusalim mi seninle?" dediginde basimla onay vermistim. Elimden tuttuğunda gözlerim stresle Özeri bulmuştu ancak onu görememiş ve Diyarın arkasindan yürümeye başladım. Bahceden iceri girerken beni izleyen Özer gözümden kaçmamisti. Üst kata çıkıp odalardan birine girdiginde arkasindan girip kapıyı kapatmıştım.

"Evet Diyar seni dinliyorum." dedigimde koltuklardan birine oturmustu.

"Gel otur." demisti eliyle bos olan yanını göstererek. Yanina gidip oturduğumda ellerimi ellerinin arasına almıştı.

"Bade biliyorsun ben cok uzun zamandır seni seviyorum hatta sana aşığım, senden başkasını ne gözüm ne de kalbim görmüyor." dediginde başımla onay vermistim.

"Ben artik iliskimizi bir üst evreye taşımak istiyorum, senin sevgilin, erkeğin olmak istiyorum. Bana sevgilim diye seslenecegin günleri heyecanla bekledim cok uzun zamandır Bade lütfen beni sensiz bırakma bana şans ver."

"Diyar."

"Şşşş!" demisti parmağını dudağımın üstüne bastırarak. Alnını alnıma yaslamış ve dudağıma uzanmıştı. Öpmesine izin vermeden geri kacmış ve ayaga kalkmistim.

"Diyar lütfen beni susturma, beni sevdigini biliyorum ama farketmissindir sana umut vermemeye çalıştım her zaman, benim kalbimde bir başkası var."

O sırada odanin kapısı sertce açılmışti. Kapidan bize bakan kişi Özerdi.

"Yürü." demisti bilegimden sıkıca kavrayıp beni odadan çıkarak.

"Ne oluyor Özer?"

"Hani hamileydin sen evlenecektiniz iki üc haftaya?" demisti koridoru döndüğümüz anda sırtımı duvarla birlestirerek.

"Sen bizi mi dinledin?"

"DİNLEDİM! O LANET OLASI ŞEREFSİZ ADAMLA NASI AŞK YAŞADIĞINI KULAKLARIMLA DUYMAK İSTEDİM! AMA BENIM GÜZEL KIZIM-" dedi ve durarak önüme gelen saçlarımı geri itledi. Dudaklarını alnıma bastırarak derin nefes almıştı.

"Ama benim güzel kızım simdi ona kalbinde baskasi oldugunu söyledi." dedi ve bi kez daha derince yutkundu.

"Hemde lafta karninda onun bebegini taşırken."

"Özer." dedim sessiz bir tonda.

"Ne Özer? Ne? Hamile misin sen?"
Susup cevap vermemistim, ona daha fazla yalan konusmak istemiyordum.

Ama Özgenin karninda taşıdıgı bebek benim yeğenimdi, onu tehlikeye atamazdim.

"Hamileyim, evet. Ama sevmedigim bir adamla evlenmek istemiyorum."

"Cocugun babasi o mecbur evleneceksiniz?"

"Gerekirse bebegimi kendim büyütürüm ama sevmediğim bir adamla beraber cocuk büyütüp onun soyadini tasimak istemiyorum ben Özer."

"Evlen benimle?" dediginde şaşkınlıkla gözlerim açılmışti.

"Ne?" dedim zar zor, bir an dizlerim titremisti. Cok büyük bir kalbi vardı onun, karnimda baskasinin bebegini taşıdığımı düşünürken bile bana kol kanat geriyordu.

"Evet evlen benimle, yarin hemen gidelim gün alalım, abin ve annenle de konusurum. Böyle böyle oldu bi hata yaptık, cocugumuz olacak derim."

"Özer." dedim elimle yüzümü kapayip aglamaya baslarken. Onun merhameti su durumda canımı cok yaniyordu. Ne yaparsam yapayim beni affetmeye razıydı. Benden vazgeçmiyordu.

"Ağlama, nolur."

"Özer senin cok güzel bi kalbin var ama bu teklifini kabul edemem, olmaz. Seni böyle biseyle mutsuz edemem lütfen bir daha bu konuyu acmayalim." dedim yanağından öpüp kollarının arasından sıyrılarak.