İlk Aşk / Gerçek Aile Serisi 1

24. Başlayanlar Ve Bitenler

İyi okumalar...

Satır arası yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum.

******

Başlayanlar ve Bitenler

Güven. İki kişi arasındaki sarsılmaz bağı temsil ederdi. Bir o kadar zor kurulur ama bir o kadar da kolay yok olurdu. Bazen tanımadığın birine olan güvenin tanıdığım birine olan güveninden daha fazla olur. Çünkü hayat değişir ve insanlar da bu değişime ayak uydururken kendileri için diğerlerini düşünmezler.

Şu an karşımdaki kadın ise bana Barlasın beni kandırdığını söylüyordu. Ama ona inanıp inanmamak benim elimdeydi. Çünkü bu Barlasın bana verdiği güven ile alakalı bir durumdu. Karşımdaki kadın ya da başka biri bunu bilemezdi.

Gözüm kadının arkasından gelen Barlasa takıldı. Gözleri ışıldayarak bana bakıyordu. Sadece bana. Gülüyordu. Sadece bana. İç çektim. O da bu halimi görüp sırıttı ve iç çekti. Önümdeki kadını görünce elimle onu durdurdum. Bizi konuşuyor sandı ve adımları durdu.

"Öyle mi?," gözlerim ile parmağını gösterdim, "hadi Barlas beni kandırdığı için takmıyor senin yüzüğün nerede?" Kız bana şaşkınca baktı. Gülüp kafamı salladım ve aklıma Barlasın gelirken uçakta bana anlattıkları geldi.

Uçakta Barlasın kucağında kalp atışlarını dinliyordum. Barlas sıkıntılı nefes aldı, "sanki bana bir şey diyeceksin gibisin. Kıvranıyorsun iki saattir." Gülerek kafamı öptü.

"Seninle bir şey konuşmam gerekiyor," yüzü kasılmış ve ciddiydi. "Önemli bir konu galiba." Sadece kafasını sallamış ve doğrulmam için yardım etmişti. Hala kucağındaydım. Eli belimi okşuyor arada sıkıyordu.

"Güzelim, şimdi anlatacaklarım seni biraz üzebilir. Şimdiden özür dilerim." Dikkatimi iyice ona verdim. "Kötü bir şey mi yaptın?" Kafasını olumsuzca salladı.

"En başından başlayacağım tamam mı," ona kafa mı salladım. Tedirgindi, bir tepki vermden ona itaat ettiğim için korkuyordu. Konu ne bilmiyordum ki tepki vereyim. "Abim Devran Asya yengemle evlenirken babası bizden de bir kız istemiş. Biliyorsun Cansu çok küçük, adamında diğer oğulları evliymiş. Artık kuma da kalmadığı için ona da karşılar." Derin bir nefes aldı.

"Bu yüzden de Asya yengemin bir küçüğü olan Dicle ile benim için konuşmuşlar. Bundan benim haberim yoktu. Daha doğrusu kimse bilmiyordu. Sadece babam ile karısı ve Asya yengemin babası ile annesi, kendi aralarında söz yapmışlar." Dudaklarımı bükerek ona baktım, "ayrılık konuşması yapacaksan lütfen yapma, anladım seni ben," ayağa kalkmak için ayaklanırken beni iyice kendine bastırdı. Dudakları boynuma gitti. Kokumu çekti. Öptü. Küçük küçük öptü.

Yüzümü avuçlarına aldı, "saçmalama ne ayrılması dinle önce beni," bir şey demeden sarıldım ona. Biraz daha öyle durmuş ve beni tekrar eski halimize getirmişti. "Aradan yıllar geçti, konu hiç açılmamış ta ki bizim resimlerimiz basına düşüne kadar." Eli ile yüzünü sıvazladı.

"Babam yemeğe çağırdı beni, gittiğimde onlarda oradaydı, konu nişan yapmaya geldi." Sıkıntılı soluk alıp veriyordum, bakışlarımı kaçırdım. Barlasın yüzük parmağına baktım, boştu ama bir ihtimal başkasının yüzüğünü takabilirdi. Bu ihtimal ile yüzümün yandığını hissettim. Yerimde başka biri mi olacaktı. Yüzüme değen soğuk el ile irkildim. Çenemden hafifçe tuttu ve kendine çevirdi.