26- Ensemde yabancı bir nefes

3.8K 275 79
                                    

Bu bölüm Doğan yok, Doğa var.

***

3 gün sonra...

"Ahmet..."

Biri bana sesleniyordu.

Doğan'ın sesi değildi bu. Önemli biri değildi demek ki.

"Ahmet." Birden omuzdan dürtüldüğümde gözlerimi kırpıştırıp sızlayan gözlerimle İbo'ya baktım.

Elindeki tabağı bana uzattı. "Bir şeyler ye artık." Başımı olumsuzca salladım. İştahım yoktu. Sıkıntılı bir nefes verip yanıma oturdu. "Ahmet kendini öldürmeye mi çalışıyorsun? Kaç gündür ne yemek yiyorsun, ne uyuyorsun."

Yorgun bakışlarımı yere kilitlerken sessiz kaldım. İbo bir elini omuzuma koydu.

"Benimle gel bugün, Erdo'yla Caner de gelecek." Tamirhanesine gelip sözde kafa dağıtmamı istiyordu.

"İstemiyorum." Dedim çatallanan sesimle.

"İtiraz istemiyorum, kalk." Ne kadar istemediğimi, iyi hissetmediğimi söylesemde beni hiç umursamadı.

Tamirhaneye geldiğimizde ellerimi montumun cebine koyup masaya oturdum. İbo bir arabayla ve müşterileriyle ilgilenirken Caner ve Erdem'in de en kısa zamanda burada olacaklarını söylemişti. Kimseyi görmek istemiyordum.

Dakikalar sonra tamirhanede topuklu ayakkabıların çıkardığı o ses doldu. Müşteri gelmiştir diye hiç kafamı kaldırıp bakmadım.

Adım sesleri önümde durdu.

"N'aber tatlım?"

Tanıdık o sesle gözlerim büyürken başımı kaldırıp karşımdaki kadına baktım. Bir elini kaldırıp bana gülümseyerek selam verdi ve karşıma oturdu.

Ben şaşkınlıktan konuşamazken o gözlerini kısarak yüzümü inceledi.

"Ay sen düşündüğümden daha kötü olmuşsun."

"Sen... Ne işin var burada?" Dedim kısık bir sesle. Neye uğradığımı şaşırmıştım.

"Dün gece rüyamda seni gördüm, merak edip yanına geldim nasıl olduğunu görmek için." Beni süzdü bir kere. "Ama rüyamdaki halinden daha betermişsin."

"Git yanımdan..." dedim sert çıkarmaya çalıştığım sesimle. Bu kadını şimdi tam karşımda görmek kendimi kötü hissetmemi sağlamıştı.

"Ne oldu anlatmayacak mısın?" Dedi arkasına yaslanırken. Bir elini kaldırıp çırağa seslendi. "Tatlım bize iki kahve getirir misin? İkiside orta şekerli olsun."

Çırak ismini hatırlamadığım kadının kibar sesi ve güzel görünüşünden etkilenip eli ayağı birbirine dolanırken hemen başını sallayıp arkaya gitti.

Gözlerim İbo'yu aradı. Sırtı bize dönükken dikkatle çalışıyordu. Dikkati bizde değildi.

"Tatlım sen niye bu haldesin?" Dedi kadın dirseklerini masaya yaslarken.

Gözlerim dolmaya başlarken "Ayrıldı sevgilim benden, aldattım onu..."

Kadın duraksadı. Kaşları çatıldı.

"Nasıl?"

"Seninle yattığımı biliyordu." Dedim gözlerimdeki yaşları koluma silerken.

Kadın hafifçe gülümsedi.
"Tatlım biz yatmadık ki?"

O an içimde o kadar farklı bir duyguyu hissettim ki bu kelimelerle anlatabileceğim bir şey değildi.
Tek cümleyle umut duygusunu en derinlerimde hissettim.

BELA -BXBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin