Oops!

10

Merabalar.
Keyifli okumalar.
*******************************

Oops
Gözlerini yatakta yatan çocuğa çevirdi Blaise,normal saati çoktan geçmişti,ama Ron hala uyanmamıştı. Her çocuk normal olarak öğlen uykusuna yatabilirdi,ama Ron şimdiye kadar hiç uyumamıştı.Blaise uyumasını bu gün dışarıda geçirdiği uzun saatlere bağlamıştı,ama bu kadar da uyuyamazdı.

Yatağına yaklaşıp yatakta yatan küçük bedene baktı,sanki biraz...fazla kızarmıştı? "Ron?" olabildiğince korkutmadan seslendi Blaise,uyurken korkutmak iyi bir şey değildi.

"Ron?" Rondan cevap yoktu,endişelenmeye başlarken elini kızaran yüzüne koydu,tabiri caizse,yanıyordu! "Ron,uyan!"

Ron gözlerini uyuşukça açıp uykulu sesiyle "Hm?" diye bir ses çıkardı. Blaise yüzüne baktı,gözleri biraz şişmişti "Kalk,bayan Pomfrey'e gidiyoruz."

Yaklaşık bir yarım yada bir yirmi dakika sonra bayan Pomfrey'in yanındalardı. Bayan Pomfrey yatakta oturan çocuğa bakıp "Pekala,bakalım neyin varmış." diyerek gülümsedi.

Ron bayan Pomfrey'e anında gülümseyerek cevap verirken Blaise şaşkınlıkla gözlerini büyüttü. Bu bir hafta ve bir gün içinde,Ron ona hiç gülümsememişti! Ama şimdi bayan Pomfrey'e gülümsüyordu!

Bayan Pomfrey bir sürelik bir muyaneden sonra "Grip,ama merak etme. Vereceğim ilaçla bir kaç güne geçer." demişti gülümseyerek. Ron hala ona gülümsüyordu.

"Zaten bir ilaç verdim,bu halsizliğini alır. Tamamen geçmesi için yarından başlayarak üç gün boyunca bu ilacı ver." Diyerek ilacı ona uzattı. Blaise ilacı alırken Ron,ayıcığını alıp yataktan inerek ışıldayan mavi gözleriyle bayan Pomfrey'e bakıyordu. Bayan Pomfrey saçlarını nazikçe okşayp işleriyle ilgilenmek için ofisine doğru gitti.

******************************
Bölüm sonu.

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

Adios.