"Aman Tanrım!" Diye mırıldanarak odada volta atmaya başladı Ron,bir yandan da anlaşılmayan şeyler mırıldanarak kendi kendine kızıyordu. Blaise anlamayarak ona bakıyordu "Ron,ne yapıyorsun sen?"
Ron onu duymamış gibi hareket etmeye devam etti,bu panik halini anlamsız buluyordu Blaise. Oturduğu yerden kalkıp bileğini tutarak kendine çevirdi "Ron,ne olduğunu anlatır mısın?"
Ron "Annem hepimizi geri eve çağırıyor,bunun anlamını biliyor musun?!" diye bağırdı. Blaise kaşlarını çattı "Ne demek oluyormuş?" Ron ellerini saçlarına atıp "Annem biliyor!" diye bağırdı. Blaise de azıcık rahatsız olmaya başlarken "Neyi?" diye sordu.
"Annem Viktor'u biliyor!" Blaise bir küfür savururken gözlerini büyüttü "Blaise,yalvarırım bir şey yap!" Blaise'in kollarını tutup tam gözlerinin içine baktı Ron,aslında red edileceğini biliyordu,ama yine de denemek istemişti. Blaise gözlerindeki korkuyu görmüştü "Tamam,ayarlarım bir şekilde."
Hadi ama,şu anda "Ne halin varsa gör Weasley!" diyip arkasını dönerek gitmeliydi. Hatta onu Hogwarts'da bile nırakmalıydı. Ama hayır,olmuyordu! Bu çocuğa ne kıyabiliyordu,nede hayır diyebiliyordu.
"Gerçekten mi?!" dedi Ron gözleri parlarken "Evet." diye bıkkın bir şekilde onayladı. "Teşekkür ederim Blaise!" Diyerek bir saniyelik sarılıp çekildi "Annem yarın orada olmamızı istedi. Akşam aile yemeği verecek,Ginny hariç bütün kardeşler gidecekmiş,ama belki Ginny de gelir."
Diyerek Blaise'i göreceği kalabalığa alıştırmaya başladı,bilirsiniz,az insan içinden çok insana geçince insan bunalırdı. Şimdiden karşılaşacağı şeyi bilmek iyi olurdu. "Yani,hazırlıklı ol." diyerek gülümsedi. Blaise ise az önce yaşanan temasdan ötürü bir tuhaf hissediyordu.
*******************************
Bölüm sonu.
Ne düşünüyorsunuz bakalım?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Blaise Zabini ve Ron weasley. Evet,Blaise'in eli hep cebindeydi.
