Najpiękniejsza z figurek
Porcelanowa dziewczynka
Ma oczka z łez i rączki z kwiatów
Najdelikatniejsze z serc
Jak płatek śniegu delikatna
Rozpływa się od tchnienia
Jak mara niewidzialna
Nie witać, więc nie ma
Najpiękniejsza z dziewczynek
Biedne dziecko losu
oczka z deszczu twarz z kłosów
Najdelikatniejsza z dam
Pachnie jak trawa zielona
Poruszana lekkim wiatrem
Dotyk ma jak ziołowy
Fascynuje gorzkim smakiem
Najpiękniejsza z figurek
Porcelanowa dziewczynka
Ma oczka z łez i rączki z kwiatów
Najdelikatniejsze z serc
Płonie jak wchód słońca
Rozgrzewa ją serce w piersiach
Rozczula się nad każdym słowem
W rozmowach i orędziach
Najpiękniejsza z dziewczynek
Biedne dziecko losu
oczka z deszczu twarz z kłosów
Najdelikatniejsza z dam
Zachodzi pożarem kolorów
Kończy i zaczyna ciągnie i przekracza
Porcelanowa dziewczynko
Czy się pani odważa ?
CZYTASZ
Dzieci Gwiazd, Dzieci Kwiatów
PoetryWiersze i opowieści dla moich przyjaciół rozproszonych po całej Polsce i dla tych którzy zawsze są blisko mnie. Mam nadzieję, że stworzę dla was niekończącą się opowieść, pisząc w niej coś co odzwierciedli jak ważni i cudowni jesteście.
