Jedyny się śmiał
Jedyny rację miał -
Jedyny mówić mógł
Lekki, lekki jego duch!
Raz i juz w niebie
On za już twoja potrzebę -
Ale tak łatwo się i niej dowiesz,
Prędzej sam o sobie powiesz!
Opowiem wam zagadkę
Boście wielce strudzeni;
"Co tysiącami barw,
A czasem jedną się mieni?
Co ogłupia i rozum daje,
Co ze stalowymi ludźmi czyni,
Co mąci i co uspokaja,
Wszystkich czyniąc swoimi?
I wy wpadliście w sidła!
Oj, Ciekawa wasza dola!
Pani co pozuje na diabła,
I Pan co gra anioła!"
On jedyny się śmiał
On jedyny rację miał
Wina, wina nie było
Ono wszystko uczyniło!
CZYTASZ
Dzieci Gwiazd, Dzieci Kwiatów
PoesiaWiersze i opowieści dla moich przyjaciół rozproszonych po całej Polsce i dla tych którzy zawsze są blisko mnie. Mam nadzieję, że stworzę dla was niekończącą się opowieść, pisząc w niej coś co odzwierciedli jak ważni i cudowni jesteście.
