Przeklinam was kolumbijskie dziatki
Za nie słuchanie kochanej matki;
Za przysięgę złamaną i złamane słowa,
Kara za wszytko jest już gotowa!
Każda przysięga złamana,
Najsilniejszego rzuci na kolana,
Dusić was zacznie choroba,
Która każdego wewnętrznie pokona.
Waż więc każde słowo,
Puki możesz, mała królowo...
Tobie jeszcze powiem, więc pozwól na słowo,
Tobie przekleństwo daje na nowo!
To co życie ludziom ratuje,
Niech ciebie męczy i ciebie truje;
Chcesz wszystko ochraniać, pomogę ja tobie,
Każdego z rodzeństwa poczujesz w sobie!
Młoda jesteś i nie do zdobycia,
Ale tu skończona moja misja...
Walcz Kolumbijko... Jeśli tylko zdołasz,
Kogoś kto Losem się zwie, pokonać!
***
Witaj dziecino, przypomnij sobie,
Co to za człowiek w liściastej koronie?
Daje ci ją; proszę, królowo,
Rządź i łącz wszystkich na nowo.
To twój czas i twoja godzina,
Czas by jednoczyć ojca i syna,
By pokonać słabość, by listy przeczytać
Prawdziwego wroga do reszty odczytać
Jeśli ciekawa jesteś powiem Tobie,
Jedyna jesteś w swej osobie...
Oh, nie pytaj się kim jestem, już odpowiedź znasz,
Spytaj raczej siebie - jak na imię masz?
CZYTASZ
Dzieci Gwiazd, Dzieci Kwiatów
PoetryWiersze i opowieści dla moich przyjaciół rozproszonych po całej Polsce i dla tych którzy zawsze są blisko mnie. Mam nadzieję, że stworzę dla was niekończącą się opowieść, pisząc w niej coś co odzwierciedli jak ważni i cudowni jesteście.
