"Jakże okrutne bywa kochanie,
Gdy żyjąc cierpimy za nie"
- Bez imienny
Już nie cierp
Nawet nie myśl
Mi serce rozrywa
Nie praca
Nie plan stargany
A miłość twoja
Mnie chyba to nie hańbi
Że boli
Już kolejny tydzień
To nie wymioty
A raczej Syberia w ciele
Dziura w kosmosie
Która zjada Słońce
Jak dzieci cukierki
Ale nie myśl że to źle Synu...
Matka zabiła by się dwa razy
Gdyby nie dziecko jej na świecie!
Raz - by żal swój ukoić,
Po tym co na zawsze stracone,
Drugi - ażeby nie zwariować,
Bo jednym odebrane, drugim jest zwrócone...
CZYTASZ
Dzieci Gwiazd, Dzieci Kwiatów
PoesíaWiersze i opowieści dla moich przyjaciół rozproszonych po całej Polsce i dla tych którzy zawsze są blisko mnie. Mam nadzieję, że stworzę dla was niekończącą się opowieść, pisząc w niej coś co odzwierciedli jak ważni i cudowni jesteście.
